In Londen op Parliament Square werd door uitzinnig razende transfans betoogd tegen de uitspraak van het Britse Hooggerechtshof dat een transvrouw geen vrouw is, maar een man. Een transvrouw kan zich vrouw voelen, maar is het niet zolang die piemel er beneden aan bungelt. Dat geeft anderen niet het recht om transpersonen te discrimineren, nuanceerde het Hof heel duidelijk. Dat verstandig oordeel werd weggehoond door de transactivisten en culmineerde in een orgie van doodsdreigementen en beschadigingen. De campagnegroep Women For Scotland had geijverd voor een erkenning van ‘echte’ vrouwen. Ze bedoelen daarmee een persoon die in een vrouwenlichaam is geboren. Met alle attributen van dien. Wie dus als persoon met een penis meent mee te mogen dingen in een vrouwensport om daar dan met alle prijzen te gaan lopen, behoorde van deelname te worden uitgesloten. In Amerika is dat via een presidentieel decreet inmiddels ondanks links gemor van kracht.

Woman For Scotland waren het beu dat transvrouwen zich binnen wurmen in kleedkamers voor vrouwen of in ziekenhuizen op de damesafdeling, waar de gynaecoloog van dienst ook geen blijft weet met een mannelijk schepsel dat zich vrouw noemt. We denken daarbij aan het gilletje ‘I’m a lady’ van een bonkig personage in de onnavolgbare en gedeeltelijk gecancelde comedyreels ‘Little Britain’. Hoe dan ook, veel ernstiger was een kerel die na twee verkrachtingen in de vrouwengevangenis belandde omdat hij zich plots had bekeerd tot een transvrouw. De Schotse SNP-regering van de woke premier Nicola Sturgeon, die na fraude moest aftreden, had degelijke praktijken aanvankelijk goedgekeurd, maar moest die na massaal protest herzien. Ook transprotesten aan vluchthuizen waren de echte dames zat.

Nu echte vrouwen als dusdanig zijn erkend, komt de nijd van de transactivisten onverbloemd naar buiten gegutst. Zo werden er Harry Potter-boeken verbrand omdat de auteur ervan, J.K. Rowling, het al een poos aan de stok heeft met de gekken die een vrouw per se omschreven wilden zien als een ‘persoon met een baarmoeder’. De schrijfster bestreed die modegrillige transvrouwen als gevaarlijk enggeestig. Het leverde haar een rebellie op van nota bene de watjes van acteurs die zij via de verfilmingen beroemd had gemaakt. Een pro-transtrut als Emma Watson bijvoorbeeld nam afstand van J.K. Rowling en liet haar zelfs weren van een feest ter ere van het Harry Potter-succes. Tijd dus om afkalvende vrijheden te redden.

Heel grof waren de beschadigingen met graffiti van zeven standbeelden op Parliament Square waaronder dat van Millencent Fawcett (Suffragette-voorvechtster) en dat van – of all people – Nelson Mandela. In de malle meute toonde men pancarten met als opschrift ‘the only good TERF is a hanged TERF’ (= de enige goede terf (trans-uitsluitende radicale feminist) is een opgehangen TERF). Deze term is in 2008 bedacht door de blogger Viv Smythe en was bedoeld om de verworven vrouwenrechten niet te laten ondergraven door transvrouwen die als verklede man mee op de feministische kar wilden springen. Tijdens de demonstratie was er een bord met daarop een antitransman die zichzelf in het oog steekt met een dolk. De tekst eronder luidde: ‘Waarom geen lobotomie uitproberen?’ als suggestie voor transcritici. De Metropolitan Police zoekt naar verantwoordelijken, maar dat kennen we. Dit deplorabel gedrag gaat zoals steeds ten koste van zij die echt met hun aard worstelen en het is dan ook in hun belang dat het Hooggerechtshof zich zo uitsprak. Fanatici lezen echter enkel slogans.

**

Illustratie: de Belgische Paul De Sutter die Petra De Sutter werd en beweert dat mannen die zich identificeren als vrouw ook écht vrouw zijn

**