Selfie-subsidies: het mag wat kosten

Hete hangijzers, niemand raakt ze graag aan en al zeker beleidslieden niet. Alhoewel ze opgloeien voor hun neus blijven ze onbenaderbaar, onbespreekbaar, ondenkbaar. Neem nu al de clubjes die aan het subsidie-infuus hangen. Jaarlijks 693.000 euro voor vzw çavaria die weinig meer verricht dan ijveren voor het woord ‘geboorteouder’ in plaats van ‘moeder’; da’s immers zo geslachtsbeperkend, nietwaar? Zouden die geboorteouders beter niet wat vaker tijd doorbrengen met hun kwaliteitskroost? En moet het gekwaak over de culturele toe-eigening van de hit ‘YMCA’ van de Village People, waardoor de letterbrigade niet meer zo ongedwongen op haar lijflied kan swingen, ook ondersteund worden? Of wat te denken van de 602.000 euro per jaar voor de Vrouwenraad (Mannen Niet Toegelaten?) die de spierballen rolt voor een ‘feministische economie’. Over wat voor macramékraampjes gaat het hier? En dan 284.000 euro per jaar voor het Transgender Infopunt van de UGent dat ‘twijfelende minderjarigen’ assisteert op hun puisterig pad naar seksuele identiteitsbevrijding. Dit alles zochten we zelf niet op. De vraag in het Vlaams Parlement hierover kwam van VB-fractieleider Chris Janssens. Aan het antwoord konden we niet meteen een touw vastknopen, maar dit soort verkwisting van publieke middelen aan politiek correcte bezigheidstherapie kan niet genoeg weggehoond worden. ‘Stop subsidies aan links-activistische en woke organisaties, steun Vlamingen in nood’, vatte Janssens zijn pleidooi samen. Het plenaire pluimvee lag er duidelijk niet wakker van.

Wie in Vlaanderen langs het cursussencircuit toert, kan vaststellen dat er veel gepalaverd wordt over ‘jezelf zijn’. Hoe beter in je vel zitten, hoe mentale weertand opbouwen, je ‘ping-moeheid’ overwinnen, communiceren met pubers thuis, welk lekkers te vermijden tijdens je zwangerschap, hoe te ontsnappen uit je maandverband, hoe toxisch leiderschap te overleven en hoe je ‘gezonde zelfliefde’ ontwikkelt. Wat zijn we toch altruïstisch voor onszelf. Intussen blijkt het personeelsbestand van het Brussels Gewest dan weer op 10 jaar met 34 procent te zijn gestegen, hetgeen de loonkost met 70 procent deed klimmen. Je hebt ginds blijkbaar geen dure regering nodig om ambtenaren ongestoord zichzelf te laten zijn. Misschien zou er een cursus moeten bestaan om zonder subsidie ouderwets jezelf te zijn zonder al teveel ego.

**

Foto: vzw çavaria

**