Na de fysieke verwijdering van onze bron tijdens een keynote speech van het Kankerfonds tijdens de Belgische conferentie der artsen (lees HIER), is het heel stil geworden. Sinds die dag lijkt het wel of de fameuze farmaceutische omerta in voege is gegaan. Onze bron krijgt geen enkele informatie meer binnen, en telkens er een ontmoeting is met iemand anders in de medische wereld wordt de man genegeerd alsof hij een combinatie van de pest en cholera is. Verbazingwekkend kan men dat natuurlijk niet noemen, het laatste wat de farma-industrie wil is dat de vuile was buiten gehangen wordt.

Het universum was de man gunstig gegund, want tijdens het inchecken op de luchthaven van Zaventem kon onze bron een gesprek volgen. Toeval of niet, dat laten we over voor een filosofische gespreksavond, want volgens sommigen bestaat er geen toeval.

Onze bron nam eventjes een pauze, en besloot om een citytrip naar de VS te maken. Dus vroeg op tijd en wachten aan de incheckbalie. Vlak voor hem waren 2 Amerikaanse mannen een gesprek aan het voeren, wat kon gevolgd worden. Is dit afluisteren? Pertinente vraag, al waren deze 2 mannen naar goede Amerikaanse gewoonte zo luid aan het praten dat het eerder moeilijk was om niet mee te luisteren.

Beide mannen waren werkzaam als psychiater, respectievelijk psycholoog in de buurt van Washington DC, het kloppende hart van de Amerikaanse overheid. Gezien de wachtrij vrij aanzienlijk was, kon onze bron een groot stuk van hun gesprek volgen.

De beide heren waren best wel tevreden van de afgelopen maanden, want sinds de verkiezing van Donald Trump als Amerikaans president begin november, puilden hun afspraken kalenders uit. Nog nooit hadden de beide mannen het zo druk gehad. In de eerste weken na de verkiezing was het alle hens aan dek. Dat is wat gaan liggen, maar richting 20 januari en de eedaflegging van Donald Trump was het weer een drukte van jewelste.

In de eerste weken ging het vooral over het verwerken van het ongeloof van de verkiezing. Gezien Washington DC voor ongeveer 90% stemt op de Democraten kon haast niemand daar geloven dat Donald Trump en niet Kamala Harris verkozen was. Dat het eigenlijk democratisch ongezond is dat de politieke hoofdstad van een federaal land zo eenzijdig kiest, was de patiënten van beide heren ontgaan. Beide artsen spendeerden dan ook de meeste tijd aan het bestrijden van de grote desillusie die jarenlang gevoed werd door de overheersend Democratische media in de VS.

In de aanloop naar de eedaflegging werden meer en meer details bekend over het team dat Donald Trump wilde aanstellen om hem bij te staan de komende 4 jaar. En al die namen werkten 1 voor 1 als een gigantische rode lap op een stier. RFK Jr, Kash Patel, Pete Hegseth, Tulsi Gabbard, Pam Bondi, maar rond 1 figuur was de commotie zo mogelijk nog groter, en dan hebben we het natuurlijk over Elon Musk. Toen de man Twitter overnam en het grootste deel van het personeel ontsloeg, omdoopte tot X, was het al duidelijk welke richting Elon Musk zou uitgaan binnen een Trump administratie. De paniek was te lezen in de mensen hun ogen, en dan ging het vooral om het ondemocratische gehalte van Elon Trump. “Niemand heeft voor Musk gekozen, en die gaat nu met DOGE grote kuis houden binnen de Amerikaanse overheid. Dat tast de democratische waarden aan van de Amerikaanse samenleving.” Het kostte beide artsen veel moeite om de mensen die op consultatie kwamen te proberen overtuigen dat gedurende al zijn rallies Donald Trump duidelijk gezegd heeft dat hij Elon Musk zou opnemen om met DOGE aan de slag te gaan. Dan was het toch overduidelijk dat een grote meerderheid van de Amerikanen die op Trump gestemd hebben, ook akkoord gingen met de aanstelling van Elon Musk?

TDS of Trump Derangement Syndrome is al langer bekend, syndroom dat mensen doet schuimbekken als ze aan Trump denken…

Een wel zeer selecte en uiterst geheime groep van patiënten kwam ook over de vloer van beide mannen, en hun collega’s die iets te loslippig waren. Het ging om een groep die zeer dicht bij de macht gestaan heeft, en die in bijvoorbeeld het January 6 comité gezeten hebben, of de groep van mensen die de Covid-pandemie beheerd hebben. Denken we dan aan Liz Cheney, Adam Schiff, maar vooral ook Anthony Fauci. Al deze mensen kwamen in therapie om hun angsten over een mogelijke vervolging door een Trump administratie te verwerken. En dan hebben we het nog niet eens over al de mensen die op de Epsteinlijst staan, die komen al jaren in therapie. Kwatongen fluisterden ook dat de familie van Joe Biden zelfs vaste klanten zijn van de psychiaters en psychologen in Washington DC. Maar die inkomstenstroom is vrij snel drooggelegd, want in tegenstelling tot wat Joe Biden altijd beweerd heeft, kregen al die mensen een preventief pardon van Joe Biden.

Nu de Trumpmachine op volle stoom gekomen is, en dat er via DOGE wel met een hele grove borstel door de Amerikaanse overheidsinstellingen gegaan wordt, is de klantenkring verschoven naar mensen die ofwel al ontslagen zijn, ofwel dreigen ontslagen te worden. Nu blijkt dat USAID een wel heel bedenkelijke rol gespeeld heeft in het subsidiëren van allerlei linkse fantasieën, komen de werknemers massaal hun beklag doen over de volgens hun volledig unfaire behandeling. De behandelende artsen proberen wel wat rede te brengen door te wijzen op de toch wel zeer merkwaardige projecten waar de miljarden $ naar toe vloeiden, maar de mate van TDS en MDS is zo extreem dat het vaak onmogelijk is om die mensen te helpen. “TDS en MDS, wat is dat nu weer juist?”. “Wel TDS of Trump Derangement Syndrome is al langer bekend, dat zijn mensen die haast beginnen te schuimbekken als ze aan Trump denken. En zeer recent is daar MDS, of Musk Derangement Syndrome, bijgekomen. In alle eerlijkheid, die mensen zijn zover heen, dat ik die meestal gewoon weiger in mijn praktijk.”

Wat beide mannen bovendien nu ook opgemerkt hebben, is dat de patiënten voor het eerst niet meer beperkt zijn tot de overheidssector. Meer en meer mensen tewerkgesteld in de private sector komen nu ook over de vloer. Daar zijn de angsten heel extreem rond voor een stuk ook de tewerkstelling. Veel grote bedrijven hebben namelijk een DEI-afdeling, die nu zwaar onder druk komt te staan. Insiders hebben vernomen dat veel bedrijven die afdeling gewoon hernoemen naar bijvoorbeeld “Inclusion” zodat de focus op DEI volledig verdwijnt. Een andere grote angst die in die groep heerst is het mogelijke verlies van een aantal rechten rond gezondheidszorg. Veel bedrijven zijn de woke-toer opgegaan, en hebben dus via de aanwervingen van DEI een groot aantal mensen die transgender, non-binair, en wat er nog allemaal bestaat, in de bedrijven opgenomen. Deze mensen stellen nu zelfs openlijk vragen tijdens company all hands vergaderingen of ze riskeren van opgesloten te worden, en vragen zelfs of er mogelijks financiële steun kan gegeven worden indien ze het land moeten verlaten. “Het is werkelijk te gek voor woorden”, zegt 1 van de mannen. “Wat ik tegenwoordig aan angsten en waanideeën moet behandelen, is ongezien in mijn lange carrière, en ik weet oprecht niet of die mensen nog in staat zijn om normaal te functioneren binnen de maatschappij.”

Nadat beide mannen en onze bron eindelijk het inchecken konden voltooien, was er ineens grote commotie achter hen aan de bijna lege incheckbalie. Toen iedereen omkeek om te zien wat er gaande was, konden de aanwezigen een ietwat corpulente man, met een lelijk gebit, en gekleed in een rode pullover zien die heftig aan het discussiëren was met de werknemer aan de laatste open incheckbalie. “Ik wil vandaag vertrekken naar de VS, ik moet op deze vlucht zitten!!!” riep de man. De werknemer probeerde zo rustig mogelijk te blijven en antwoordde: “Mijnheer Van Ranst, ik moet u nu toch met aandrang verzoeken om de terminal onmiddellijk te verlaten. Dat is nu al de zoveelste keer dat u probeert in te checken naar de VS. We hebben vorige week het uitdrukkelijke verbod gekregen van de Amerikaanse overheid om u te laten afreizen naar de VS.”

“Dat is onmogelijk, en een grove schending van mijn vrijheid” repliceerde de heer Van Ranst. “Ik heb het recht om naar de VS te reizen als ik dat wil. De situatie is voor mij hier nu ook riskant geworden, als er aan het licht zou komen wat er allemaal gebeurd is aan onkiese praktijken tijdens de pandemie. Bovendien word ik constant belaagd door allerlei ongure online figuren” Ondertussen was er al veiligheidspersoneel in de buurt gekomen, toen de werknemer meer details gaf. “Mijnheer Van Ranst, we hebben van de Amerikaanse overheid vernomen dat de heer Fauci een straatverbod heeft laten uitvaardigen tegen uw persoon. Sinds de heer Fauci een presidentieel pardon gekregen heeft, hebt u hem constant lastiggevallen met de vraag of er voor u toch ook geen pardon kon gegeven worden. En nu mag u de VS dus niet meer in.”

Toen de heer Van Ranst dan uiteindelijk manu militari verwijderd werd uit de terminal, volgde ik onze bron de 2 artsen richting de gate. “I think I recognise that man, it appears he goes under the name Fat Belgium Waffle on X. Such a sad situation”, zei 1 van de mannen. Wat begon als een rustige dag met de afreis naar de VS voor een citytrip, werd voor onze bron dan toch nog een hoogst vermakelijk moment…