Reynders

Didier Reynders en zijn lotjes, dat vond iedereen kras. Elke maandag arriveerde hij met zijn chauffeur bij een naftstation-winkeltje in het Brusselse en spendeerde hij zes verse lappen van vijfhonderd euro aan een gokverslaving die zijn zwart geld wit waste, alsof hij als blauwe Jezus van water wijn maakte.

Anciaux

Ook een leuk weetje: op zoek naar een lucratieve meerwaarde voor nog een rugzak rondslingerende spaarcenten stapte Bert Anciaux breed bekkend binnen bij een Brussels notariaat. Of ze niet wat studentenkoten voorradig hadden om zijn sommetje aan te kunnen besteden. ‘Zeker, meneer Bert, voor hoeveel had u in gedachte?’. ‘Bwah, voor zo’n 1, 4 miljoen euro?’, suggereerde de Volksunie-vernietiger. Wat een fiscaal feestje alweer voor den Bleiter en zijn Damienne. Als opperreetveger in de rusthuissector vond hij het wel enigszins ironisch dat hij na zoveel decennia zijn gat te hebben afgeveegd aan elke vorm van politieke geloofwaardigheid zoveel papieren geld mocht uitgeven. Van geloofwaardigheid gesproken: bij de VRT staan ze in de rij om te waarschuwen voor de subjectiviteit van Elon Musk. De doorsnee kijker voelt zich door de openbare omroep echter vaker misbruikt dan Bert Anciaux tijdens zijn tienerjaren door een BRT-regisseur. Waardigheid is zo overschat, vindt Bert.

Tobback

Ha, de Louis. De oer-sos die het opnam voor de kleine man omdat die niet groter was dan hemzelf. De lilliputter wier handen altijd half bedekt bleven voor het oog van de camera omdat zijn kleermaker er nooit helemaal in slaagde een kostuum te ontwerpen dat voldoende minimaal was. Louis was de ultieme aanbidder van de regels: hij zou zelfs in een woestijn voor een rood licht stoppen, luidde zijn befaamde boutade. Dat hij graag halt hield bij een rood licht kunnen we geloven. Zo vertrouwde de uitbater van onze favoriete frituur van weleer ons gedetailleerd toe hoe Big Lou volgaarne bars met rode lichtjes aan een Leuvense baan binnen zwalpte om er de afzuiginstallaties te bewonderen. De zus van onze friturist zaliger was destijds werkzaam achter de toog van zo’n bar. Ze herhaalde vaak hoe Mister T aanbood haar belastingen te regelen, omdat hij haar zo’n fijn wijf vond. De regelaar die zich aan de regels hield? De man die vanop het parlementair spreekgestoelte de CVP met een kwal vergeleek. De machtshongerige die er ooit bij premier Dehaene op aandrong om het Hoog Comité van Toezicht te liquideren, omdat er naar Louis’ goesting iets te veel norm vervagend gedrag binnen de politieke wereld werd blootgelegd. Je aan de regels houden? Daarvoor zat er te veel groei in Louis.