In het jaar 1948 rees de staat Israël uit de assen van de Shoah… maar het geweld was nog lang niet voorbij. Het Arabisch narratief beschrijft de toenmalige Arabisch-Israëlische oorlog als de Naqba, de grote catastrofe waarbij duizenden Palestijnen werden vermoord of uit hun huizen werden verdreven door Zionistische kolonisten. Sommige media schetsten een ander beeld. Het Jordaanse tijdschrift Al-Urdum schreef op 9 april 1953:

“Het zijn onze leiders die verantwoordelijk zijn voor het vluchten en verlaten van de dorpen, omdat zij geruchten verspreiden die de misdaden van de Joden overdrijven en deze beschrijven als wreedheden jegens vrouwen en kinderen, om zo angst en terreur in de harten van de Arabieren te zaaien.”

De overgrote meerderheid van de Palestijnen vertrok omwille van de oproep van de omringende Arabische landen om hun huizen te verlaten, zodat hun legers de Joden konden aanvallen. De Palestijnen die desondanks verkozen te blijven, wonen vandaag in Israël en hebben het Israëlisch staatsburgerschap.

Zij die vertrokken werden ‘vluchteling’, ook al ontvluchtten ze het land niet. De essentie van het vluchtelingschap is het feit dat men omwille van een levensbedreigend gevaar het eigen land ontvlucht, maar Palestijnse vluchtelingen zijn de enige vluchtelingen ter wereld die wonen op een stuk land dat ze als eigen land beschouwen. Voor deze niet-vluchtende vluchtelingen richtten de Verenigde Naties in 1949 het agentschap UNRWA op.

Een mythe is het aantal toenmalige vluchtelingen, door de meeste Arabische bronnen geschat op 750.000. Bevolkingsdata en verklaringen van UNRWA-ambtenaren uit die tijd tonen echter aan dat het werkelijke cijfer rond de 270.000 lag.

En zelfs dat getal klopt niet. Om extra financiering te ontvangen, registreerden veel Palestijnen zich immers twee keer bij UNRWA – de eerste keer westers gekleed en de tweede keer in jubba en hijab – en ontvingen daardoor meer dan één identiteitskaart. Ze gaven gretig geboortes door, maar meldden sterfgevallen vaak niet, om de voedselpakketten voor de overledene te blijven ontvangen.

Het Egyptisch blad Mideast Mirror schreef:

“Er zijn vluchtelingen die wel 500 rantsoenkaarten bezitten, waarvan 499 behoren tot vluchtelingen die al lang dood zijn. Er zijn handelaren in UNRWA-voedsel, kleding en rantsoenkaarten die ze aan de hoogste bieder verkopen.”

Hoeveel Palestijnse vluchtelingen er ook waren, geen énkel Arabisch land was bereid zich over hen te ontfermen – toen niet, en nu niet. Daarom bestaat UNRWA vandaag nog steeds. Het is een permanente institutie die geen enkele vluchteling van de lijst schrapt en die deze intentie ook niet lijkt te hebben.

Want UNRWA doet helemaal niets om het aantal ‘vluchtelingen’ te doen slinken. Integendeel – vermits de Palestijnse bevolking sinds 1949 is vertienvoudigd, komen er steeds meer vluchtelingen bij. De vluchtelingenstatus is immers erfelijk: Palestijnse kinderen die vandaag, 7 decennia na de Naqba, worden geboren, kunnen zich nog steeds probleemloos als vluchteling laten registreren.

Zolang er Palestijnse ‘vluchtelingen’ zijn – ondertussen zo’n 5,9 miljoen – krijgt UNRWA van o.a. de VS, de EU, en gulle terreursponsor Qatar een jaarlijkse donatie van een half miljard dollar. Centen die blijkbaar niet enkel worden geïnvesteerd in maaltijden en onderdak: onder het Gaza-hoofdkwartier van UNRWA werd een terreurtunnel ontdekt, volledig uitgerust met een datacentrum, high tech power banks, en volledig uitgeruste appartementen voor serveroperatoren van Hamas. De servers werden gevoed met elektriciteitskabels van… UNRWA. Het commentaar van Philippe Lazzarini, Commissaris-Generaal van UNRWA?

«We wisten van niks.»

Wir haben es nicht gewußt… Waar hebben we dit onlangs nog gehoord? Een zoveelste leugen die in 2021 tegengesproken werd door UNRWA-directeur Matthias Schmale:

«Veel mensen vertelden me tijdens mijn 4-jarige werkzaamheid dat er overal tunnels zijn – dat is een veilige assumptie.»

Het UNRWA-leiderschap, maar ook de medewerkers, van wie 99% (!) bestaat uit lokaal gerekruteerde Palestijnen, wisten dus zeer goed wat er zich ondergronds afspeelde in Gaza. Bovengronds trouwens ook: de scholen die UNRWA oprichtte zijn geen educatieve instituten maar indoctrinatiecentra waar de vernietiging van de Joodse staat en haar bewoners wordt gepromoot. Een rapport van UN-Watch vermeldt dat UNRWA-schoolboeken jihad, martelaarschap, en antisemitisme aanmoedigen met zinnen zoals

«We moeten de Zionisten één voor één uitroeien.»

Geen wonder dus, dat manipuleerbare kinderen uitgroeien tot terroristen die net zoals Herman Brusselmans zin hebben om Joden een mes door de keel te rammen. 90% van Hamas-terroristen studeerden af aan UNRWA-scholen. Artikels in The New York Times en The Wall Street Journal vermeldden dat maar liefst 1200 UNRWA Gaza-medewerkers (10 % van de totaliteit) banden hebben of lid zijn van Hamas en de PIJ (Palestijnse Islamitische Jihad). 12 van hen hebben eigenhandig deelgenomen aan het bloedbad van 7 oktober. UNRWA-medewerker Muhammed Abu Attawi ontvoerde Hersh Goldberg-Polin en vermoordde 16 andere Israëli’s.

Na deze pogrom van 1139 Israëlische en andere burgers – de grootste sinds de Holocaust – vierden 3000 UNRWA-leerkrachten virtueel feest in een Telegramgroep. Sommigen riepen op om de ontvoerden te executeren en dit live uit te zenden. Het lichaam van Shani Louk werd gevonden in een tunnel onder een UNRWA-gebouw, en één gijzelaar werd 50 dagen in de kelder van het huis van een UNRWA-medewerker verborgen met amper voedsel of medische zorg. Het nieuwsagentschap Reuters trok foto’s van Hamas-terroristen die UNRWA-ambulances gebruikten als vervoermiddel. De bodyguard van Yahya Sinwar (what’s in a name?), leider van de Al-Qassam Brigades (de militaire tak van Hamas), bleek een gesalarieerde van UNRWA te zijn.

Hoe meer tastbare bewijzen van de band tussen UNRWA en terreur worden aangetoond, hoe sneller Lazzarini ze afwimpelt als fake news. Niet één UNRWA-medewerker die banden heeft met terreur is tot op heden ontslagen. En de wereld blijft muisstil… Maar toen de Knesset besloot dat UNRWA, wiens affiliatie met terreurgroepen nu ontegensprekelijk is, niet meer actief mag zijn op Israëlisch territorium, roept diezelfde wereld moord en brand.

UNRWA beschrijft zichzelf als «de grootste humanitaire organisatie in Gaza, die Palestijnse vluchtelingen helpt hun grootste potentieel te bereiken». Deze superlatieve definitie wekt de vraag: kan een organisatie die zich zogenaamd berust op menslievende idealen tegelijk een thuishaven voor een terreurgroep zijn, dewelke ze steunt bij de concretisering van een genocidale ideologie? UNRWA’s creatie is gebaseerd op desinformatie, en haar voortbestaan hangt af van nog grotere onwaarheden. Maar de allergrootste leugen van UNRWA is misschien wel de werkelijke betekenis van haar acroniem. Betekent UNRWA werkelijk United Nations Relief and Works Agency for Palestine? Of eerder…

Unethical
Nations
Relief for
Wicked
Antisemites?

**

STEUN ‘tScheldt

Of via rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken

Of via een steunactie:

STEUN ‘TSCHELDT