Opnieuw raak voor onze bron binnen de medische wereld, die een wel bijzondere tape kon bemachtigen. Het gaat hier over een gelekte audio opname van een spoedbijeenkomst van psychologen. Zij kregen zoveel aanvragen binnen ter interventie, dat ze beslisten om er een groepsbijeenkomst van te maken. Er stond maar 1 thema op de agenda: de vrijspraak van ‘tScheldt voor het Hof van Beroep in Antwerpen op 6 december 2024.

Wat was nu het gemeenschappelijk probleem van de aanwezigen? Het kan best samengevat worden tot 1 woord: ongeloof. Het werd tot treurens toe herhaald door elke persoon aanwezig. Men kan gewoon niet begrijpen dat de veroordeling van ‘tScheldt niet bevestigd werd. Zoveel tijd en moeite gespendeerd, en wat is het eindresultaat? Niets, integendeel, ‘tScheldt is nu nog steviger overtuigd van het eigen grote gelijk, en hoe moeten we dat nu gaan counteren?

Hier volgt een bloemlezing van enkele uitspraken:

J.S., wiens naam eindigt ‘evens’, die zichzelf identificeert als een journalist, maakte het grootste misbaar. “Dat is nu al jaren van mijn carrière dat ik besteed aan het vernietigen van die bende racisten en fascisten dat het ‘tScheldt is. Al jaren riskeer ik alles om die mensen te ontmaskeren. Illegale hacking, het inschakelen van schimmige figuren, noem maar op. Elke keer denk ik dat het me gelukt is, dat ik eindelijk victorie kan kraaien en mijn zoektocht naar alles achter ‘tScheldt kan stoppen.”

“En ik dan”, zegt T.B., wiens naam eindigt op ‘yl’, naar verluidt een integere onderzoeksrechter uit het Mechelse, “ik organiseerde zelfs huiszoekingen, arresteerde mensen om toch maar te weten te komen wie die vermaledijde schrijvers en cartoonisten zijn die mensen bespotten. En vergeet niet J.S. dat wij het waren die jullie al die vertrouwelijke WhatsApp berichten doorgesluisd hebben. Je zou voor minder ladderzat gaan rondlopen…”

Een ietwat verrassende aanwezige is een zekere E.L., die zichzelf aankondigt als “de meest achtervolgde voorzitter van Open VLD”. Hij wijst met zijn wijsvinger en kwade blik richting T.B. “Jij hebt me verzekerd dat deze rechtszaak niet kon verloren worden. Het was een done deal, die riooljournalisten, als je dat zelfs journalisten kan noemen, zouden allemaal veroordeeld worden, en ‘tScheldt zou onherroepelijk moeten verdwijnen als site. En nu? Een totale ramp is het.”

Na deze escalatie dreigde de vergadering totaal uit de hand te lopen, maar de modererende psychologen konden nog net op tijd een handgemeen tussen E.L. en T.B. voorkomen. Na een korte pauze komt er een nieuwe aanwezige de zaal binnen. “Excuses voor het laattijdig arriveren, ik kom net van mijn wekelijkse afspraken bij de diëtist en de tandarts.”

Het gaat hier over 1 van de meest notoire ‘tScheldt-haters, niemand minder dan de opperviroloog M.V.R. “Jarenlang heb ik die smeerlappen online bestreden, uren en dagen heb ik besteed om te zorgen dat die mensen geschorst worden van al de sociale media. Dat was even gelukt, maar dan komen die toch niet terug zeker. Nu moet ik opnieuw beginnen.”

“Moest jij niet bezig zijn met de bestrijding van een pandemie?”, durft iemand op te werpen. Na het net niet neerbliksemen van die persoon zucht M.V.R. en zegt “dat was allemaal zo erg niet. En trouwens, ik moest alleen maar elke dag een kort interview geven op de televisie, de rest werd gedaan door de media. Die kregen wat ze moesten zeggen en wanneer. Meer was het niet.”

“En nu geven die klootzakken niet op he”, gaat de man hevig verder. “Nu zijn ze weer bezig met een reeks artikels over mijn persoon. Die gaan maar door, en nu voelen ze zich zeker nog sterker na die schandalige uitspraak.” Hij gaat verder: “Gelukkig heb ik mijn online leger nog, mijn grootste fans die zich hier gaan mee bezig houden. Want nu de farmaceutische industrie in de V.S. sterker gaat gereguleerd worden, ga ik misschien terug mijn echte werk moeten beginnen doen.”

Naar het einde van de bijeenkomst proberen de begeleidende psychologen wat feedback te geven, en tips aan de aanwezigen. “Misschien moeten jullie proberen te leren leven met de situatie. Als het Hof van Beroep de veroordeling tenietdoet, dan is dat misschien het juiste. Iedereen hier heeft toch altijd de mond vol van “respect voor de rechtsstaat”, dan moeten jullie dat nu toch ook in de praktijk brengen?”

“Maar wij zijn beter dan al die schrijvers, cartoonisten, lezers en abonnees van ‘tScheldt. Moreel zijn wij superieur en hebben wij het alleenrecht om te beslissen wat wij vinden dat racisme is” roepen J.S. en M.V.R in koor. De psychologen zijn verbijsterd over dit antwoord en proberen opnieuw om de mensen te overtuigen.

Veel succes hebben ze hier niet bij, want ze worden gestoord door een man die in de tuin naast de vergaderzaal aan het rondlopen is. Hij roept constant “Hoera!!! Victorie!!! Vrijspraak!!! Gerechtigheid!!! We hebben gelijk!!!” Iedereen loopt naar het raam en probeert te zien wie deze man is. “Oh dat is G.V.M., die komt hier gewoon elke dag een toertje lopen. Geen idee hoe hij weet waar we zitten, ik verdenk hem ervan een bron binnen de medische wereld te hebben.”

“Bon, zullen we de bijeenkomst dan maar afsluiten? Volgende week zelfde plaats, zelfde tijd? Want ik vermoed dat we hier nog veel werk hebben.” zuchten de psychologen.