In de Woestijnvis-productie ‘Hertoginnedal’ vanaf 21 november 2024 op Eén gaan politiek gekleurde dames kuis de einder tegemoet keuvelen over vrouwelijk leiderschap en toxische zwellingen. Verstrooiing brengende spelletjes komen zeker aan bod, zoals een potje macramé, armworstelen en creatieve oplossingen bedenken voor menstruatiearmoede. Lise Vandecasteele (PVDA), Barbara Pas (Vlaams Belang), Zuhal Demir (N-VA), Caroline Gennez (Vooruit), Gwendolyn Rutten (Open VLD), Annelies Verlinden (cd&v) en Petra De Sutter (Groen) worden drie dagen in het wild geobserveerd door Ella Leyers en Gilles De Coster. Melissa Depraetere (Vooruit) is er niet bij, maar die stond dan ook vorige week in het HLN-bijvoegsel NINA met een pin up-fotoreportage over haar vrouwelijke kant en als toemaatje de dag erna als een warm politiek pistoletje in De Zondag. In Terzake mocht ze (h)eerlijk babbelen over de vermoeidheid van Conner. Pieterjan – zo werd hij aangekondigd door Terzake-anker Kathleen Cools – nam de biecht af. Conner – zo werd hij genoemd door Kathleen Cools tot ze zich op haar verborgen vertrouwelijkheid betrapte en het abrupt over Conner Rousseau had – zat niet in Terzake, maar dan weer wel in De Afspraak op Vrijdag met Ivan, zoals de generiek van dat programma hem luchtig noemt. Net zoals in de intro van de doodgewone De Afspraak met Bart. De omgangsvormen op de Openbare Omroep ruiken met wat slechte wil naar een smeulend kampvuur.

Vloeken is gezond

Linguïst Tony McEnery van de Lancaster University stelde na grondig onderzoek vast dat vrouwen tegenwoordig meer vloeken dan mannen. Hun f*ck, sh*t en b*tch galmen luider dan het getemd geblaat van de nieuwe man. Echter toch klein bier vergeleken met het gevloek van 200 jaar geleden. Daar kunnen we bij ‘tScheldt nog een beet van leren. Helaas geen wijvengevloek in ‘Hertoginnedal’. Misschien staat Petra De Sutter even stil bij het feit dat in Vlaanderen vier op de vijf overledenen worden gecremeerd. Aangezien dat niet in een cremerie maar in een crematorium gebeurt moeten de ecologisten maar eens een keer stilstaan bij de ongezonde uitstoot van hun verkoold electoraat.

Het schilderend schaap en de woke James Bond

Wat ander geblaat: in Australië kwam een schaap in het nieuws omdat het met een penseel in de mond schilderijen produceerde. Prompt noemde de Angelsaksische pers het schaap RAMBRANT. Op diezelfde boerderij liep ook een artistiek varken rond dat redelijk abstract schilderde. Dat werd door de pers PIGCASSO gedoopt. Een Britse komiek ging nog verder met de toepasselijke naam Francis BACON. Dat is nieuws dat een mens verblijdt. Met onze buienradar dichtbij blijven we op zoek naar dergelijke truffelfeiten die het bestaan veraangenamen. Neem nu de zoektocht naar de nieuwe James Bond die onverdroten doorgaat. Moet de Britse geheim agent zijn versiertrucs laten verslappen om zijn botox-tegenspeelsters niet al te kwetsend te benaderen? De actrice-scenariste Phoebe Waller-Bridge, die ‘Killing Eve’ bedacht en meewerkte aan het script van de voorlopig laatste 007-prent ‘No Time To Die’ uit 2021,vindt dat alvast niet nodig: ‘Bond hoeft dat niet te doen. Dat ligt niet in zijn aard’, oordeelde ze laconiek. Een vrouw die haar mannetje staat, denken we dan. Geen woke-tweedehandsvrijerij voor Bond.

Hoe racistisch mag een rechtse zwarte zijn?

Wie zeker geen woke uitwasemt is de zwarte presentatrice Nana Akua. Zij verliet de BBC die ze te bevooroordeeld vond in de berichtgeving over klimaatverandering en diversiteitspolitiek. Toen ze Black Lives Matter omschreef als een ultralinkse drukkingsgroep, wist ze dat haar dagen geteld gingen zijn. Dus vertrok ze zelf naar GBNews (fragmenten te zien op YouTube). Door weldenkenden wordt ze niet langer als ‘a real black’ beschouwd omdat ze ‘een kruistocht’ tegen woke zou voeren. Nu de Tories met Kemi Badenoch een zwarte leidster met rake rechtse standpunten hebben verkozen, wordt het voor rood Labour met de witte kopstukken aardig lastig om de racismemantra nog te debiteren.

Wacht maar, beste lezer, het moment dat het racismeverwijt geen verf meer pakt om aan de macht te blijven, zal er een ander geloei uit het mediabos opklinken. Jean-François Paul de Gonde oftewel Kardinaal de Retz (1613-1679) drukte het zo uit: ‘Wanneer men altijd in zijn partij wil blijven, moet men dikwijls van mening veranderen’.

**

Illustratie: Hertoginnedal – met Zuhal Demir die erbij ligt alsof ze niet gesubsidieerd wordt

**