Vroeger kon ik nog eens grinniken met het vulgair gebral van woordcharlatan Herman Brusselmans, wiens schrijfsel wekelijks in ultra-links rioolblad Humo verschijnt.

De mentale aanblik van een naar L&M stinkende, ectomorfe slungel wiens vettige haarslierten heen en weer zwierden door het achterwaarts in de poes genaai van zijn vriendin – een activiteit die hij meermaals beschreef in zijn column – vervulde me toen al met walging.

Het soort walging echter, dat nog vermengd was met een zweem van sympathie voor de figuur, die er toch niet voor terugdeinsde politieke correctheid aan zijn laars te lappen. Respect komt toe aan hen die het aandurven de kudde te verlaten.

Een kudde die hij echter snel weer vervoegde door recente uitlaten die zijn ware gelaat openbaarden: dat van een pathetisch jodenhatertje, zoals er sinds enkele millennia wel meer rondkruipen in deze uithoek van de Melkweg.

Maar uiteraard geen latent jodenhatertje. Néén, een vuilgebekt exemplaar, zoals we van hem gewoon zijn. Psychopatisch zelfs – hij wil alle joden zonder pardon een mes door de keel rammen. Het zal ze leren, zomaar ongestraft joods zijn!

Misschien wordt het tijd dat onze Herman eens zelf achterwaarts in de poes wordt genaaid (of in de poep, want hij heeft wellicht geen poes… hoewel die lange vettige slierten een zekere genderfluïditeit doen vermoeden) door de zwart glimmende Kalashnikovloop van een heldhaftige Hamasstrijder die vervolgens zijn antisemitische muil duchtig ineentimmert, of ook een puntig mes door de keel ramt. Dat gebeurt wel vaker met ongelovigen in Gaza, ook al haten die ongelovigen ook joden.

Onze wannabe-Gainsbourg zou zo’n intiem moment met de democratisch verkozen leiders van het volk dat hij met vuur verdedigt ongetwijfeld heerlijk vinden. Én het zou weer heel wat stof geven voor zijn volgende Humo-blogje.

Ik open een crowd-funding voor het humanitaire project “Een one-way vliegticket naar Gaza voor Herman”. In economy, uiteraard – aan elitarisme doen Herman en zijn poes niet mee. Stort u ook een bedrag?