Juk of jeuk? Er zijn lieden die jubelen over het verbond tussen oer-Vlaming De Wever en zijn politieke neef Conner, die als een tangoteef de Wetstraat als zijn private dansvloer beroert. De starre N-VA doet wat sociaal aanvoelende wasverzachter in haar uniform, terwijl de rode roedel wat stoere praat verkoopt over het teveel aan migranten. Wat kan daar mis mee zijn? Wel, mensen die smachten naar de beknellende stabiliteit van de CVP-staat, waarin de socialisten als regeringsonderstutting centen aan hun achterban mochten spenderen, krijgen nu opnieuw hun zin. De N-VA mag de grootste hebben en Vooruit mag ‘corrigeren’. Bart en Conner leven zich uit op een gezamenlijk Stratego-bord.
De overheid is baas en we zullen het geweten hebben ook.
Er zijn echter ook mensen die zich afvragen of dit verbond wel helemaal gezond is in het merg. De neiging tot bazigheid van de twee heren is welbekend. Zij kneden Vlaanderen naar hun goesting. Er komen minder belastingen, beloven ze. En een soepeler arbeidsmarkt. En meer sociale woningen. Wie een pand verhuurt ziet de bui al hangen. Wie graag een pintje drinkt weet dat de BTW op drank niet zal dalen. Bart haat iedereen in zijn omgeving die van een glas geniet, gewoon omdat hij het zelf niet meer durft te smaken zonder even gezellig als weleer te worden. Binnen de N-VA kiepert men de wijn prompt in de plantenbak op het moment dat de Grote Leider naar binnen schrijdt. Conner weet dat drank zijn matrakkentaal aanspekt en dus moet een poedertje van dokter Mann zijn nervositeit dempen. Flink wat getuigenissen over zijn ongelimiteerde versieringsenthousiasme bereiken ons dan ook ‘en masse’. Neen, los van de pintjes en de huurafroming bestaat binnen de N-VA/Vooruit-staat bovenal de drang tot verstaatsing. De overheid is baas en we zullen het geweten hebben ook. Herinner u het verklikkersmodel waar Conner voor stond tijdens de corona-hype. Denk aan de botte uitsluiting van niet-gevaccineerde minderwaardigen. Ondanks de donkerblauwe kant onder zijn blauw kostuum is De Wever ook niet vies van overheidsdwingelandij. De twee matekes gaan samen aan de slag om de balorige burger een slag in het gezicht te verkopen. Da’s goed voor ons, horen we.
Met de extremen werken de heren naar eigen zeggen niet samen. Wat het Vlaams Belang betreft hebben ze alvast een bondgenoot aan Knack-hoofdredacteur Bert Bultinck, de Holle Bolle Gijs uit de Efteling die ‘Papier Hier’ ophikt. Deze betweter vindt de minimalisering van de cordondoorbreking in Ranst gevaarlijk, want voor je het weet raakt heel de Vlaamse gouw besmet. Over communisten met een bebloede historiek in de achterzak wordt toch altijd een toontje lager getoeterd. Denk aan de zestig subsidieslurpers die een progressief front mét PVDA als Antwerpse droomcoalitie aanprezen.
Hoe dan ook, Bart en Conner verpulveren inmiddels zoveel mogelijk de machtsdeelname door Groen. Dat doet uiteraard deugd. De welmenende ecologisten uit den beginne die de natuur een plek op de politieke agenda gunden zijn als goed menende idealisten mettertijd vervangen door de nare Jos Geysels met in zijn slijmspoor de extreemlinkse fundamentalisten van vandaag. De ‘inspraak’ van de leden doet zelfs de Assemblée van de terreurzaaiers uit de vermaledijde Franse Revolutie verbleken.
Stengelman Filip Watteeuw horen we constant kneuteren over zijn twintig procent van de Gentse kiezers die buitenspel wordt gezet. Tiens, gebeurt dat al geen decennia met het Vlaams Belang? Die stemmers worden neergehaald als vijanden van de democratie. Gedroeg Groen zich dan zo netjes tegenover de Gentenaars? Hun fervente haat tegenover de middenstand, de automobilist en de andersdenkende is ronduit beangstigend. Dat konden we zien toen een schuimbekkende meute aan het stadhuis gemeenteraadsleden van een ander gedacht dreigend uitjouwden. Enkel de fakkels ontbraken. Persoonlijk komen wij al jaren niet meer in Gent omdat het ronduit onbereikbaar is geworden. We bewaren de beste herinneringen aan de Arteveldestad, maar de groene nijdigaards hebben de Gentse humor en plezier versmacht à la Handmaid’s Tail.
Nu de Open VLD op apegapen ligt en de cd&v enkel nog waar nodig de politieke spouwmuren opvult gloort een van venijn spetterende toekomst voor de Vlaming.
Ninove zal door politieke drones omsingeld blijven, want de aldaar ontstane vrijheid is een doorn in het oog van Nonkel Bart en zijn politieke neef Conner. Jean-Marie in Middelkerke is intussen netjes omgekocht met de belofte van grootse openbare werken en keurig bedreigd indien hij niet de enge Marc Descheetmaecker als N-VA-schepen duldde. De modder uit diens campagne smaakt blijkbaar nu als chocomousse. Zijn vakkundige verknoeiing van de NMBS en De Lijn doet veel leute vermoeden.
Nu de Open VLD op apegapen ligt en de cd&v enkel nog waar nodig de politieke spouwmuren opvult gloort een van venijn spetterende toekomst voor de Vlaming. In rusthuizen branden ze kaarsen voor een spoedig vertrek uit de nakende heilstaat en foetussen beheersen zich om geboren te worden. Binnen tien jaar kan Bart met pensioen om dan eindelijk over tijd te beschikken om zijn positie aan de juiste kant van de geschiedenis gloedvol te beschrijven. Net als artikel 1 uit het N-VA-programma over een onafhankelijk Vlaanderen zal hij zijn meesterwerk meteen beginnen met hoofdstuk 2. Binnen tien jaar zal de volgroeide Conner enkel nog volwassenen kunnen verleiden met zijn Blijde Boodschap. Oké, dat is wat saaier, maar wie zei ooit dat het socialisme gezellig moest zijn? Dankzij Nonkel Bart wacht politieke neef Conner een onverdiende toekomst. Een natuurkundige schreef ooit: ‘De mens is als een zigeuner in de marge van het universum’. Conner zal dit zeker in alle nuchterheid beamen.
**
STEUN ‘tScheldt
**
Of via rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken
**
Of via:
**
