Heden loopt op VTM het televisieprogramma EENMAAL ANDERMAAL Het is een niet onaardige format waarin Jacques Vermeire & Axel Daeseleire rommelmarkten afschuimen en er spullen aankopen, die achteraf geveild worden. Door de bank genomen brengen die veilingen winst op, die dan naar “het goede doel” gaat, een containerterm (zie Orwelliaans Idioticon op site ‘tScheldt) wat zowat van alles kan betekenen, gaande van Kom op tegen Kanker tot Strijd tegen Onverdraagzaamheid & Aambeien. De marktschuimers worden op hun zoektochten begeleid door een BV, soms door een BN.

Deze week ging Jacques op pad met the one and only Conny Rousseau. Bij mijn weten is die het eerste politicusje dat in dit programma opduikt. Dit past natuurlijk in het mediaplan Saving private Conner dat, vanaf het prille begin toen het ventje opdook uit de kast – in casu vanachter een mislukt rookgordijntje – om niet meer uit de media te verdwijnen. Jacques, een matige komiek, maar een man met klasse die echter net niet rijk genoeg is om zich armtierig te kleden, leek duidelijk niet opgezet met het maatje dat hem door de productie opgedrongen was. Connard liep voortdurend in beeld als de vleesgeworden arrogantie en keek met de verdwaasde bleitersblik van een Bertje Anciaux of iedereen hem gezien had. Hij bracht nul de knoppen bij aan het programma, Jacques bekeek dan ook de racistische zatklapper met een kritische blik, als had het janetje van Vooruit in zijn modieus shortje gescheten. En misschien was dat ook zo. Maar aangezien geurentelevisie nog niet op de markt is, kan hierover geen uitsluitsel gegeven worden.

VRT van haar kant liet Rousseau nu voor een keer links liggen, maar verving haar poulain door de echt-linkse Kamala Harris. Zowel televisie als radio deden ongemeen hysterisch over de nieuwbakken “zwarte” uitdaagster van The Donald, hoewel dat harig vrouwmens er als vice van de demente Biden weinig tot niets van gebakken had. Vooral de dames in De Ochtend op Radio 1 slaakten orgasmische kreetjes, als kwamen zij klaar van opwinding en ze al “hun” Kamala for president zagen. Viva Kamala tralala blablabla klonk het met dezelfde hoge frequentie als het woordje corona tijdens de recente panfobie. Geen kritische duiding dit keer voor deze zwarte kandidate die zich schuldig maakte aan blanke culturele appropriatie (het zich aanmeten, door opsmuk en kledij, van de uiterlijke kenmerken van personen van een ander ras of cultuur, cfr. Orwelliaans Idioticon). Voor de VRT was het een uitgemaakte zaak dat Kamala al genomineerd was, en dat ze de verkiezing van loser Trump had gewonnen. In elk geval heeft de Belgo-Vlaamse Omroep alles in het werk gesteld om de verkiezingsuitslag naar de goede kant van de geschiedenis te sturen. De question jambon blijft echter hoeveel mensen er, buiten Björn Soenens, in Amerika naar de VRT kijken en midden in de nacht – wegens het tijdsverschil – naar De Ochtend van Radio 1 luisteren.