Ze zijn eruit bij Vooruit-Antwerpen, zo lijkt het. Kathleen Van Brempt draait haar rekbare nek richting Antwerpen om het zwalpende rode schip te redden. De historiek hierbij? Nadat Tom Meeuws ontslag nam als OCMW-schepen omdat zijn nare collega Jinnih Beels geen eigen politieke accenten legde en omdat de nationale leiding zich duidelijk niets aantrok van wat er in Antwerpen werkelijk speelde, zou Beels prominent de gemeenteraadslijst trekken. Er ontstond echter zoveel tumult binnen de lokale afdeling over het opstappen van Meeuws en vooral over Beels’ natrappen door hem vermeend racistische bejegeningen toe te dichten, dat de zweer van ongenoegen openbarstte. Tenslotte had ‘den Tom’ enkel geijverd voor meer smoel binnen het college naast de dominante N-VA-partner en had hij best wel wat programmapunten gerealiseerd. Hij stond ook een pak dichter bij de mensen in de straat, terwijl Beels hijgerig haar baasje Conner aflikte. La Conner vond haar dan ook een leuker hebbedingetje dan die abjecte Tom. Onder nationaal voorzitter Melissa Depraetere werd er beter gecommuniceerd met de hoofdrolspelers, maar Meeuws zag ‘het’ niet meer zitten.
Toen de interne onvrede aanzwol en door druiloor van dienst Sacha Luyckx (een soort voorzitter zoals in De Kampioenen) de boel eerder verergerde dan verbeterde, koos Beels geld voor haar eieren. Ze zou verhuizen uit Antwerpen naar ‘de mooie Kempen’ waar de rest van haar gezin woont en ze zou ‘enkel’ de Kamerlijst trekken. Daarbij kondigde ze doodleuk aan dat ze haar parlementaire mandaat slechts vijf jaar zou uitoefenen. Dat vond ze heel eerlijk naar haar kiezers. De tegen 2029 daarmee gepaard gaande uittredingsvergoeding van 126.000 euro zou ze er dan wel bijnemen. Mocht ze katholiek zijn geweest, had de paus haar ongetwijfeld tijdens zijn komende bezoek zalig verklaard.
Wie moest er nu de gemeentelijke kieslijst trekken? In de coulissen werd enthousiast geijverd voor een terugkeer van Tom Meeuws door de grote poort. Nogal wat ‘old school’-sossen en militanten met de voeten in het echte leven én sommige logebroeders wilden hem opnieuw als lijsttrekker. Toen de facto-voorzitter Conner Rousseau in zijn vertrouwde media die wederkomst pas realistisch achtte indien Tom zich ‘nederig zou opstellen’, was voor die laatste de maat vol. Mateke Conner kon de boom in. Meeuws koos voor een job bij Luminus als manager public relations. In die functie zal hij de politiekers aan de andere kant van de tafel ontmoeten. Het politieke amateurisme werd hem teveel.
Schepen Tatjana Scheck speelt niet echt eerste viool en schepen Karim Bachar zou als lijsttrekker in een te hoge categorie spelen. Vooruit had bij de Europese verkiezingen op 9 juni onverwacht twee zetels binnengehaald. Een voor Bruno Tobback, die daar een parkeerplaats was beloofd, maar ook een voor ‘old timer’ Kathleen Van Brempt (door Lieven Verstraete in De Zevende Dag steevast ‘Van den Brempt’ genoemd). Indien het anders ware gelopen zou ze gerust een Antwerps schepenambt hebben willen opnemen, maar dat zitje in Europa aan 13.000 euro netto per maand kon ze ‘met al haar expertise’ toch niet laten schieten voor een schepenzetel, nietwaar? Conclusie? Volgens een bijzonder welingelichte bron heeft de partijtop Kathleen verzekerd dat ze in Europa mag blijven. In Antwerpen zal ze dan gewoon zetelen als raadslid, want dat mag gecumuleerd worden met een mandaat op parlementair niveau. Wie dan schepen wordt, daarvan trekt Conner zich niet al te veel aan. Zijn vrijage met de N-VA-top zal de rode sukkelaars die in de schepenzetels belanden wel vrijwaren van al te veel ongelukken. Of de burger zoveel kwaliteit kan verteren valt nog te bezien.
**
Illustratie: Kathleen Van Brempt
**
U las dit het eerst in ‘tScheldt
**
STEUN ‘tScheldt
Of via rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken
**
Of via een steunactie:
**
