Aan de verkiezingstafel van multimiljonair Verhulst dook besje Linda De Win op. De maanden afwezigheid hebben haar aanminnig snoetje duidelijk getekend: ze leek nu meer en meer op het ruimtewezentje ET dat zich een zwarte damespruik op het kaal kopje had opgezet. Maar Linda leek qua inborst helemaal niet op het sympathiek filmicoontje. Tegenover Italianlover Alessandro De Croo ontpopte De Win zich als een kloon van Cruela de Vil, de zwartharige Disney-bitch. Hoe ze met de blauwe dweil de tafel afveegde hebben weinigen haar voorgedaan. De Croo kwam gewoontegetrouw op de proppen met zijn afgezaagde riedel dat hij de bevolking door de coronacrisis had geloosd. “Weet u” – klonk zijn stopwoordje – “IK heb vivaldi gevormd omdat IK de virale bui zag hangen…” Hierdoor bevestigde hij impliciet de complottheorie dat de panfobie het jaar voordien werd georchestreerd door occulte machthebbers. Linda de Vil liet zich hierdoor niet van de wijs brengen. “Je werd premier omdat jij het Rutten niet gunde, blauwe geschelpte!” smaalde ze. Aanvankelijk bleef De Croo kalm en beleefd. “Weet u” herhaalde hij “IK heb het land met succes door drie crisissen geloodst.” Cruela was niet onder de indruk van zijn zelfverklaard palmares. “Je hebt ons in de financiële afgrond geduwd, oen!” spuwde ze naar hem. En zo bleef ze de hele tijd doorgaan, zodat de minzame oen ten lange leste zijn geduld verloor. Zijn ogen begonnen onafgebroken te knipperen, zijn gladde wangen werden roze ,en zijn onbestaande bovenlip begon zowaar te trillen van verontwaardiging en ingehouden frustratie. “U vertelt de waarheid niet!” sneerde de Pinokkio van de Wetstraat Cruela toe. Een journaliste die door hem openlijk voor leugenaar uitgescholden werd, het was nog nooit vertoond. Linda de Vil liet zich door deze aanval ad feminam niet uit het lood slaan en repliceerde met een uitspraak van Urbanus, voormalig van Anus: “Wat ge zelf zegt, zijt ge zelf zelf!”
De arme mensenredder De Croo kreeg aan de tafel naast Cruela nog een inquisitoire vierschaar voorgeschoteld, bestaande uit een anti-Scheldt advocaat, een roze professor, het baasje van Samson en een andere komiek. Advocaat Walter Damen keek constant naar de premier alsof hij stront rook. En misschien had De Croo fils inderdaad anale problemen gekregen door de onafgebroken aanvallen op zijn beleid. Professor Bart Baert mag dan van het slappe handje zijn, nu ontpopte die baardige bonobo zich als een onvervalst kuitenbijtertje dat vrolijk mee naar De Croos klootjes hapte. Moderator Gertje trad uit zijn rol en deed vrolijk mee met zijn tafelgasten. Hij werd hierin bijgestaan door Jan Jaap van der Wal, een ingehuurde rechtopstaande komediant uit Friesland. De huurling kwam twee keer plezant uit de hoek: toen hij de dweil “dweil” noemde, en toen hij hem herinnerde aan sjoemelpoedel Kakapipi. Met die eerste sneer lachte de geviseerde blauwe wat groen, met de verwijzing naar de exotische foefelaarster lachte hij nog even mee, hoewel niet van harte. Ach ja, aan tafel zat nog een oninteressante jonge vrouw wier naam en inbreng totaal oninteressant was.
Conclusie van dit hoogst vermakelijk spektakel: De Croo had beter zijn kat gestuurd, in de persoon van zijn gatlikker Lachaert, dan was die bittere kelk aan hem voorbij gegaan. Maar hadden wij toch minder kunnen lachen, hoewel de voorzitter (haha) van de Open (hahaha) VLD een belachelijk mannetje is.
