Eric Goens is de Vlaamse Ionesco. De Roemeense auteur Eugene Ionesco schreef een aantal absurdistische toneelstukken, geïnspireerd door de (in zijn ogen) waanzin van het alledaagse leven. Een van zijn bekendste stukken – dat nog steeds dagelijks wordt opgevoerd in het Parijse Theatre de la Huchette is “De Kale Zangeres”.
Het stuk gaat over twee Engelse echtparen die bij elkaar op visite komen. Het ene koppel zijn de Martins, het andere de Smiths. De Martins ontdekken in de vierde scène plots dat ze met elkaar getrouwd zijn…
Dat gevoel overkomt je bij “Het Conclaaf”, een aaneenschakeling van eenakters die niet zouden misstaan in La Huchette. Men praat na mekaar niet met mekaar. Met als hoogtepunt onze grote leider die in een grondig voorbereid -onbewaakt- moment zegt: “ik heb geen vrienden, ik heb geen hobbies, ik heb niks.” Tenzij de politiek dan moeten wij erbij denken. Al zou dat laatste ook wel eens op niks kunnen uitdraaien.
Wat hebben de volgende personen gemeenschappelijk: Arme Joe Crombez, Johan Koalabi Vandelanotte, Bert den Bleiter, het Joenk, Wilfried – het einde van de tunnel is in zicht – Martens en tenslotte Yves – a nos enfants de la patrie – Letexterme?
Op het eerste gezicht zeer veel: een groot ego en dito eigenwaan, het vermogen om te kunnen vliegen, een gat in hun hand, veelpoeperij (niet den Bleiter die was zo weten we nu al ‘genomen’), een hekel aan domme mensen en tenslotte Voorzitter te zijn geweest van een grote partij, sommigen (niet Arme Joe) op een zeldzaam hoogtepunt.
Maar er is meer: allen zagen de afgrond. Allen werden de dag na de verkiezingen wakker met een kater. Een kater veroorzaakt door het enorme verlies van hun partij. In electorale termen spreekt men van een groot verlies wanneer uw politieke partij met 5% naar beneden dondert. Je bent dan zo zwaar getekend dat je je op een point of no return bevindt.
Ongeacht hoe je de partij electoraal ook hebt naar boven hebt gestuurd; die -5% van de laatste verkiezing is er te veel aan. Alleen als je uw partij zo hebt verknipt als het Joenk kan je nog naar Europa. Anders moet je terug pinten in het volkshuis gaan tappen. Met een goed gevuld pensioen uiteraard. Dat tappen is maar voor de schijn.
Wat ze nog meer gemeenschappelijk hebben is dat ze allen ontslag namen na de verkiezingsnederlaag. Ze hielden de eer aan zichzelf. Velen hadden in hun achterhoofd: reculer pour mieux sauter (tijdelijk teruggaan om beter te kunnen springen). Dat lukt misschien in het bedrijfsleven of bij de zeescouts maar niet in de politiek. Daar geldt “weggegaan is plaats vergaan”.
Bij de verkiezingsopdonder in 2019 bleef Bart Gansendonck op post. Hij had nog een afspraak met de geschiedenis na te komen. Ondanks het feit dat de Zweedse coalitie (er gekomen na en door de bocht van Bracke ) in 2019 meer dan een kwart van haar zetels verloor, de zwaarste regeringsafstraffing in 20 jaar. De N-VA ging van 33 kamerleden in 2014 naar 24 in 2019. En dreigt – aldus de gepronostikeerde extrapolaties van de laagste nieuwscijfers – binnen twee weken te landen op 19.
De vraag die zich stelt is of Bart Gansendonck binnenkort ondanks een nieuwe klap gaat boven blijven en voort gaat zwemmen. En zo ja in welke slag: alleszins geen vlinderslag meer. Rugslag? En naar waar? Atlantis? Het Verborgen Land van Saeftinghe?
Je kan je niet van de indruk ontdoen dat hij daarop ook inzet: blijven zwemmen. We horen hem zelden nog spreken over het verdeelde land, de nood aan een structurele herziening of ook de absolute onmogelijkheid om in de Belgische context te besturen.
Nee de kernpunten uit de grote leider zijn betoog zijn: begroting in evenwicht, lage belastingen, een investerende en innoverende overheid, een rechtvaardige sociale zekerheid, de afschaffing van onbeperkte werkloosheidsuitkeringen in de tijd, een strengere migratie en tenslotte de kernuitstap.
Blauwe Bart dus in plaats van Gele Bart. Het zijn dan wel allemaal zaken die federaal moeten geregeld worden. In een wellicht “enerzijds-anderzijds-kabinet”, want als de dwergpartijen de groenen in ruilen voor de N-VA is dat wat uit de bus komt.
Dus Bart! Luister toch even in plaats van naar jezelf te kijken in de spiegel:
- Je bent de slimste jongen van de klas, dat moet je niet elke dag opnieuw bewijzen
- Jij kan bepalen in welke richting het Koninkrijk evolueert
- Of meespelen in een mini-voetbalploeg van 7-8 partijen waarbij elke speler constant zijn MEDE-speler de bal afpakt, niet van de andere ploeg maar van zijn EIGEN ploeg
- Of een steen in de rivier verleggen, je afspraak met de geschiedenis nemen en een stap zetten naar volwaardig Vlaams zelfbestuur, het DNA van de N-VA
- Het moment is NU
- Want: they will NOT show you the effing money brother
- Want je bent wat ze in het frans noemen “un caractériel”.
Op Tiktok ging vorige week een filmke rond gemonteerd uit Het Conclaaf en de Matroesjkas waarin de Ray Van Mechelen (Peter Van den Begin) aan De Wever vraagt: Waarom heeft niemand u gere? Waarom vindt iedereen u zo ne vreselijke mens? Hebde daar al is over nagedacht, he!
Daarom en voornamelijk daarom grote leider vinden de 7 dwergpartijen je niet de mooiste van het hele land. Zien we op 9 juni terug Gele Bart 2.0 en Vlaanderen 2.0 of wordt het Blauwe Bart die door de Rode magneet lepeltjesgewijs wordt genomen terwijl hij alleen zijn bruine schoenen nog aan heeft. We vrezen het ergste.
**
LEES OOK
Het verdriet van België (1) – Klik HIER
**
Leestip
‘effing’ = ‘fucking’
**
STEUN ‘tScheldt
Of via rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken
**
Of via een steunactie:
**
