Nu weten we eindelijk waar de pijnlijke grijns op het spastisch gelaat van Bertje den Bleiter vandaan komt: de eeuwige puber werd als knaapje van dertien in 1974 seksueel misbruikt… “Wat je diep treft, doet eeuwig pijn” aldus de Veurnse filosoof Will Tura.. Emo- senator Ancieux moet inderdaad diep getroffen geweest zijn, want na een halve eeuw voelt hij nog steeds zichtbaar de pijn van het samenzijn alsof het gisteren gebeurde. Over het gebeuren zelf bleef het senatoriaal slachtoffer vaag, en hij verzweeg zedig de naam van de dader. Hij stotterde op het spreekgestoelte van de Senaat enkel dat “een regisseur van de BRT ” zijn droom aan “dingenen” had geslagen, daarbij vervaarlijk met zijn wakke ogen bollend. Was “dingenen” een freudiaanse verspreking en wou de schreiende senator hiermee insinueren dat de zedenpleger Frank Dingenen zou kunnen geweest zijn? De heer Dingenen mag dan wel als Meester Buys een oogje gehad hebben op de jonge acteurs, zoals de zestienjarige Bartje De Pauw, die hij liet meespelen in de BRT- televisieserie “Meester, hij begint weer”, maar dat volstaat niet om die brave man van anaal grensoverschrijdend gedrag te verdenken. Temeer daar Buys pas in de jaren 80 op de buis kwam, daar waar de zoon van Vic tien jaar eerder ontmaagd werd.
In die tijd werden de gangen van de Reyerslaan onveilig gemaakt door een gekende homopedofiel. Zijn naam? Gie Laenen, jeugdschrijver en regisseur bij de BRT. Zijn modus operandi? Onnozele pubers zoals Bertje een carrière op radio en televisie beloven, in ruil voor hand- mond- en kontdiensten. Zo heeft de pedofiele praedator 14 knaapjes letterlijk liggen gehad. Het is niet uitgesloten, integendeel, het ligt voor de hand dat hij de dader zou geweest zijn die de snotterende senator-in-spe een poepje liet ruiken. Laenen werd voor zijn wangedrag veroordeeld tot 4 jaar cel. Roma Locuta, causa finita.
Wat is daar toch aan de hand bij de openbare omroep? Walter Capiau mag dan wel versast zijn naar VTM en dood, zijn pedofiele geest leeft verder in Sven Pichal. De VRT lijkt wel een nest reetkevers. Voormalig BRT-radiodirecteur Dries Waterschoot legde me destijds uit hoe dat kwam: de directie en het hoger kader van de openbare omroep waren namelijk allemaal vrouwenzotten die hun secretaressen vogelden op de canapé, en de canapeuzes achterwaarts namen achter de studiodecors. Om concurrentie op seksueel vlak te vermijden, namen die geile bazen liefst jeanetten in dienst. Op hun beurt namen die mietjes dan hun vrindjes aan als losse medewerkers met slappe handjes. En zo komt het dat het op de Reyerslaan wemelt van de roze vlinders. Mij niet gelaten, zolang ze maar talent hebben, normale mensen niet boycotten, en met hun poten van de kinderen en van mijn lijf blijven!
