“Opgeruimd staat netjes”! Dat was de comment van Marc Van Ranst toen onder politieke druk het Twitter-account van ‘tScheldt werd verbannen. Eerder deze week schoot ook Justitie opnieuw met scherp op ‘tScheldt, wellicht het enige echte satirische platform in Vlaanderen. We zijn zover: Weimar aan de Zenne: armoede onder de bevolking, interne politieke instabiliteit en de bezetting van België door een onbewogen Franstalige elite met een handvol Vlaamse dwergpartijen die als oligarchen elke andersluidende opinie liquideren. In deze context zijn all middelen goed om de vrijheid van meningsuiting uit te hollen.
Op het waarom dient niet verder te worden ingegaan; het is al ten voeten uit aangetoond en ondertussen weet heel Vlaanderen dat Conner Rousseau – wellicht onder invloed – niet van de jongemannen kan afblijven. En ondertussen weet hetzelfde Vlaanderen dat een geplande reportage hierover op VTM onder druk van de top van DPG-Media niet werd uitgezonden.
Tenslotte weet opnieuw heel Vlaanderen dat de vierde macht van langsom meer een aanhangsel geworden is van de tweede macht, de uitvoerende. Dat blijkt in de eerste plaats uit het zo druk besproken krantencontract. Er is geen kloof tussen burger en politiek of justitie. Het is een ravijn, een grand canyon. In het gedraai, het gekonkel, het gezwets en de leugens van de oligarchen zoals Rousseau en de bevriende zatte rechters is men de burger ergens vergeten, als een sportzak op de tram. En die is nu onvindbaar gebleken sinds ook de gesponsorde media de illusie van de democratie als een gammel rookgordijn in stand houdt.
In de Verenigde Staten van Amerika is er nagenoeg absolute persvrijheid; deze vrijheid vertaalt zich in een gepolariseerde samenleving. Zo heb je wat Donald Trump noemt de mainstream media dat zijn dus zijn tegenstanders (met aan kop CNN en de NYT) en anderzijds heb je Fox and Friends en dat zijn dus zijn voorstanders. Globaal gezien houden die mekaar min of meer in stand.
Het wordt trouwens grondwettelijk gevrijwaard. Vrijheid van meningsuiting is het recht om te spreken, te schrijven en ideeën en meningen te delen zonder te worden gestraft door de regering. Het Eerste Amendement beschermt dit recht door het Congres te verbieden wetten te maken die de vrijheid van meningsuiting zouden beperken.
In China is er geen persvrijheid: artikel 35 van de Chinese grondwet stelt weliswaar dat burgers het recht hebben op persvrijheid in een “vrije omgeving” maar tegelijkertijd stipuleert artikel 51 dat het nationaal belang deze persvrijheid kan beperken. Dus het is de communistische partij die tevens het hoofd is van het Centrale Propaganda Departement die het laatste woord heeft over deze persvrijheid.
Oorspronkelijk diende een drukpersmisdrijf te komen voor een hof van assisen. De Belgische Grondwetgever voorzag in een ruime bescherming van de vrije meningsuiting door de volksjury bevoegd te verklaren voor meningsmisdrijven. In de eerste plaats wilde hij zo kritische meningen over het staatsregime beschermen.
Zo wordt vandaag iets schrijven in satirevorm dat de elite niet leuk vindt een misdrijf dat de gewone rechter gewoon mag vaststellen en bestraffen. En dus monddood maken. In de context van de dictatuur der verdraagzaamheid is alles wat op onverdraagzaamheid lijkt (of het kritisch hekelen van leden van die zogenaamde elite) vandaag niet alleen verboden maar je mag het ook op geen enkel ogenblik uiten. De regimepers speelt hierbij voor boswachter.
‘tScheldt zijn schelmen en struikrovers, geen broodschrijvers voor nitwittende boho’s. Reinaert de vos, Robin Hood, Johan Anthierens, Jasmijn Walldorf, Kaaiman, Kamagurka, Urbanus, cafe de Joker, Alex Agnew, Stany Crets en zijn maat de Ray Van Mechelen uit de Matroesjkas, Jean-Marie De Decker, de Wereld draait door, the Daily Show’s Jon Stewart en John Oliver, Stephen Colbert, Saturday Night Live, Charlie Hebdo, Acid dat zijn onze lichtende voorbeelden. Van links tot rechts. Zelfs als ze het met ons niet eens zijn. Misschien ook VOORAL DAN juist. Satire heeft alleen vijanden. Daarom moeten we het koesteren.
Wat moet je dan denken van zo’n vonnis dat zegt dat satire geen satire is? Zo een vonnis van die bende gecorrumpeerde Reuzegom-rechters, zuiplappen en gebuisden, wellicht geschreven na de middag, na de obligate zeven glazen witte wijn en na de moordenaar van Julie Van Espen te hebben vrijgelaten wegens een ‘glets’ in de procedure.
Wie de verkiezingen wint kan ‘tScheldt niet schelen. Veel succes gewenst aan Tom -de paljas- en Raoul -Ching- onze man in Bejing!
‘tScheldt is geen politiek medium. Wat de Regimepers daar ook over blijft beweren. Maar wie er ook wint, wees gewaarschuwd: jullie zullen dezelfde satire ondergaan als degenen die nu aan de macht vastklampen en ver-ankeren.
Maar de nar, de clown, de joker nu verbieden was niet wat de grondwetgever in 1831 in gedachten had toen hij voor persdelicten de tussenkomst van een volksjury installeerde. Juist omdat men gezag en misbruik ervan altijd moet wantrouwen. In 1831 en nu bijna 200 jaar later nog steeds. Machthebbers zijn niet te vertrouwen als hun macht op het spel staat. De verkiezingen beginnen de dag na de vorige zei de oude De Croo, een man van vele seizoenen.
Laten we het hier maar bij laten: in China is er geen persvrijheid. In Rusland en Noord-Korea ook niet. Bij ons (geladen woord) is het een farce. In de dictatuur der verdraagzamen. Geleid door enkele oligarchen. Welcome Brave New World! Covid was een eye-opener.
Verzetschrijvers aller landen, verenig U!
**
Noot van de redactie: de redactie van ‘tScheldt zit momenteel samen om te beslissen hoe ‘tScheldt verder moet na de recente veroordeling door Conner Rousseau.
**
STEUN ‘tScheldt
**
Of via rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken
**
Of via een steunactie:
**
