Als u mee wil zijn met de moderne tijden, dan moet u de weekendbijlagen van GvA uitpluizen: ‘Meer diepgang, meer Gazet van Antwerpen’ staat er op de cover van het bijvoegsel DNA. Als gelegenheidsgrijper zijn we altijd best bereid om een rondje te flikflooien met wat hip lijkt. In een wereld vol verhaastingsdwang (een term van de Duitse socioloog Hartmut Rosa), danig opgezweept door het narcisme-web dat rijk is aan conclusie-arme communicatie, mag een mens al eens blij verpozen bij een weekendmijmering over andermans miserie.
Neem nu de populaire gedragsstoornissen waaraan de schoolgaande jeugd zich in crescendo laaft. Vroeger leerde je omgaan met zowel je mogelijkheden als met je beperkingen. Vandaag staat er een heel team enthousiaste deskundigen te popelen om elke potentiële normafwijking van een krokant label te voorzien. Vlaams Onderwijsminister Ben Weyts (N-VA) vindt dat ‘de slinger is doorgeslagen’, lazen we in de DNA-bijlage van GvA. Gelijk heeft hij. Het aantal jongeren dat in het onderwijs een ‘label’ krijgt is serieus gestegen. ‘Sommige ouders hopen bijna op een label voor hun kind’, verzucht de minister. Waar volgens de bewindsman vroeger de zorgreflex wellicht soms te weinig aanwezig was, zoekt een minderheid ouders een medische oorzaak voor de gedragsproblemen van hun kroost.
Enkele sterke merken zijn bijvoorbeeld ADHD (hyperactief en impulsief, maakt de leerkracht nerveus) – dyslexie (spelling volgens een atypisch alfabet) – dyscalculie (moeilijk kunnen aanschuiven bij de tafel van vermenigvuldiging) – hoog sensitiviteit (prikkelpieken, verloof u zeker nooit met zo iemand) – autismespectrumstoornis (routineus, perfectionistisch, kortom greatest hits van onhandelbaarheid) – borderline (aanklampend gedrag, verlatingsangst, stemmingswisselingen, zelfverwonding, een doorsnee Vlaamse artiest) – Gilles de la Tourette (vuilbekkerij voor gevorderden) – eetstoornis (wil je niet op bezoek noch mee op restaurant) – ODD (oppositioneel-opstandige gedragsstoornis, ideaal voor kaderpersoneel bij Groen) – gender gerelateerd uitstelgedrag (croque monsieur noch madame).
Versmalde normaliteit, noemt Damiaan Denys (professor psychiatrie UAmsterdam) dat. Het ‘ontschuldigt’ ouders, aldus Sarah Durston (professor ontwikkelingsstoornissen U Utrecht). Het is overdreven, vinden wij en van overdrijven weten we wel een en ander. Het CLB (Centrum voor Leerlingenbegeleiding) kan het labelsucces nog nauwelijks aan. De school als moderniteitszothuis.
In het GVA-bijvoegsel Billie van datzelfde weekend ging het dan weer wijdbeens over menstruatie. ‘Tussen de regels’ was de titel van de artikelenklonter. We leerden appetijtelijke woorden bij zoals vloeiing, aarskrampen, doorlekangst en bloedzusters. We waanden ons bijna in het aangrijpende boek ‘Front’ van Robin Ramaekers. Wat doen die weekendbijlagen een mens snakken naar maandag.
