Over de jaren dertig kunnen we met vele valse profeten – zoals de broer van het Joenk en het Joenk zelf – nog dertig jaar discuteren. Vandaag hangen ze als dat zwaard van Damocles boven Europa en dreigen nu stilletjes aan hoofden te gaan afhakken. Zoals het hoofd van de vrije pers. Zoals «les faits eux-memes qui font l’objet du debat».
Zoals Laurette Onkelinx het bijna 10 jaar geleden na de eclatante verkiezingsoverwinning van de N-VA in voortreffelijk Frans stelde «Le bruit des bottes résonne dans le gouvernement du pays». Die bruit des bottes galmt vandaag door de gang van elk medium dat zich «de pers» noemt.
Wat zijn dan die feiten die de massahysterie gestalte geven? Die overal racisme en xenofobie zien? Die elke normale blik vertroebelen en die zelfs kandidaat CD&V Voorzitter Walter De Donder (Kabouter Plop) zijn woorden over omvolking heeft doen inslikken? Een woord dat historisch gezien inderdaad slecht gekozen was en dat we in het belang van een sereen debat nu «autochtone inkrimping» zullen noemen. Want woordgebruik is belangrijk.
Zolang we het er maar over eens zijn dat het volgende (les faits eux-memes) bedoeld wordt: nl. de vrees dat naar alle waarschijnlijkheid in 2060 slechts de helft van de bevolking bestaat uit mensen van wie allebei de beide ouders in België zijn geboren. Dat vandaag zeggen en omvolking noemen mag niet meer in de regimepers en wordt binnenkort een misdrijf van gemeen recht.
Niet meer voor een volksjury en het Hof van Assisen zoals de grondwetgever in 1831 het voorzag uit angst voor een aan de macht zijnde elite die zich via de controle over de media van de «verankering aan de macht» wou verzekeren. Maar een misdrijf dat de gewone rechter gewoon mag vaststellen en bestraffen. En dus monddood maken.
Oorspronkelijk diende een drukpersmisdrijf te komen voor een Hof van Assisen. De Belgische Grondwetgever voorzag in een ruime bescherming van de vrije meningsuiting door de volksjury bevoegd te verklaren voor meningsmisdrijven. In de eerste plaats wilde hij zo kritische meningen over het staatsregime beschermen.
Bij uitbreiding genieten alle meningen de verhoogde bescherming. Het Hof van Cassatie breidde die bescherming uit tot tekstuele meningen op het internet. Racisme en xenofobie – begrippen die vandaag ladingen dekken en die niets met de woorden zelf meer te maken hebben – vallen sinds kort daarbuiten.
In de context van de dictatuur der verdraagzaamheid is alles wat op onverdraagzaamheid lijkt vandaag niet alleen verboden maar je mag het ook op geen enkel ogenblik uiten. De regimepers speelt hierbij voor boswachter. Alles wat dus ruikt naar kritische bedenkingen/opinies over het feit dat in 2060 naar alle waarschijnlijkheid slechts de helft van de bevolking zou bestaan uit mensen van wie allebei de beide ouders in België zijn geboren valt plots onder ‘xenofobie’ en ‘racisme’.
Iets zeggen over – aldus Hanna Arendt – ‘les faits eux-memes qui font l’objet du debat’ wordt dus onmogelijk. Nog eventjes als het mag: «La liberté d’opinion est une farce si l’information sur les faits n’est pas garantie et si ce ne sont pas les faits eux-mêmes qui font l’objet du débat».
Morgen dus nog een beetje doorboren over «les faits» zoals ze door een van die notoire influencers zelf worden genoemd.
**
LEES OOK
De Regimepers (1) – klik HIER
De Regimepers (2) – klik HIER
De Regimepers (3) – klik HIER
De Regimepers (4) – klik HIER
**
Illustratie: Laurette Onkelinx – “Le bruit des bottes résonne dans le gouvernement du pays”
**
STEUN ‘tScheldt
**
Rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken
**
**
Tags:Hanna Arendt,Laurette Onkelinx,Walter De Donder
