Het zou een mooie quizvraag zijn: ‘Wat is de thuishaven van het beroemde schoolschip, de driemaster Mercator?’. Wees gerust, 99,25 % van de kandidaten antwoordt fout. Het is immers niet Oostende, maar Antwerpen. Een begrijpelijke vergissing, aangezien de Mercator al bijna 40 jaar in Oostende ligt te liggen. Sinds 1995. Toen was ene Luc Martens de minister van Cultuur (en nog van alles) in de Vlaamse Regering.
Martens liet de Mercator in 1996 als monument beschermen. Klinkt goed. Met echter als uitdrukkelijke vermelding de ligplaats van dit nieuwe monument, waarbij de ligplaats op haar beurt ook onderdeel werd van de bescherming. Kent U een schip dat beschermd is als ‘varend erfgoed’ én als ‘bouwkundig erfgoed’? Inderdaad, een schip dat niet meer mag varen, onze Mercator, voor eeuwig gekluisterd in de kiesregio van… Luc Martens.
Martens was een ondernemend man. Wij gaan hier niet in op de zevenentachtig culturele projecten die hij in zijn momenteel ondergelopen regio met Vlaams belastinggeld liet betalen. Wij filosoferen evenmin over zijn niet uitgevoerde plannen om de Leuvense Universiteit, de Antwerpse Kathedraal én het Tongerse Gallo-Romeinse museum naar de Westhoek te transfereren. Gelukkig lagen de Limburgers dwars. Ook weigeren we aandacht te besteden aan zijn voornemens om het Algemeen Nederlands te vervangen door het West-Vlaams, de dt-regel te laten afschaffen en uit onze spelling de letter ‘g’ te laten verwijderen en te laten vervangen door de ‘h’. De verplichting om in alle schoolmaaltijden West-Vlaams varkensvlees te draaien kwam er inderdaad ook niet. En de Unesco ging gelukkig niet in op zijn voorstellen om de go-cars op de dijk van Oostende, de Heistse klakkeretjes en de Roeselaarse boterkoek-met-ketchup te laten erkennen als Werelderfgoed.
Martens was een held in de Westhoek. Ondernemingen groeiden en bloeiden dankzij hem.
En nu zit hij kennelijk in de problemen. Heeft een paar miljoen geleend van ‘bevriende ondernemers en kennissen’. En blijkbaar niet terugbetaald. Zijn goede vrienden van weleer duiken nu in de media op. Verontwaardigd, want ze vertrouwden de Luc.
Wie wil weten welke ondernemers indertijd profiteerden van superminister Luc komt er nu gemakkelijk achter. Voor wat hoort wat… Half ‘ondernemend’ Roeselare passeert de revue. Wat nog amusanter is: ook ex-cabinettards blijken gerold te zijn door hun voormalige werkgever. Als dat geen goed nieuws is! Zijn kabinet telde indertijd zestig medewerkers … zestig! Allemaal West-Vlamingen die zonder aanwervingsexamen of diploma een goed betaald jobke kregen. In de stijl van Conner Rousseau, die als achttienjarige student ook op de loonlijst van het Kabinet van Freya Van den Bossche mocht staan. Om wat juist te doen? Inderdaad.
Ex-kabinetschef Geert Depondt is één van de gedupeerden. Voor 21.000 euro. Olijke man. Heel zijn leven dankzij de CD&V van het ene vet betaalde postje naar het andere gerold. Elfendertig mandaten, daar in Roeselare City… Voorzitter OCMW, Ziekenhuis enzoverder, dankzij Martens. ‘Er zijn nog cabinettards onder de gedupeerden’, wauwelt hij nu. Is dat geen goed nieuws voor ons allen? En verder: ‘Allicht zien die hun geld nooit meer terug’….
Prima. In Antwerpen zien ze de Mercator ook nooit meer terug.
Heeft er iemand medelijden met de gedupeerden? Niemand toch? Een tsjeef die zijn tsjeven-vrienden, die jarenlang geprofiteerd hebben van het Regime, rolt… groot respect voor Luc Martens! Nog eens wat anders dan zijn streekgenoten Jean-Pierre Van Rossem of Lernhout & Hauspie! Die stroopten onbekenden. Dat was wel erg.
**
Illustratie: Luc Martens
**
STEUN de SATIRISCHE ONDERZOEKSJOURNALISTIEK van ‘tScheldt
**
Rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken
**
**
