Vier zogenaamde journalisten, te weten, Jan Stevens, Jan Antonissen, Bart Vanegeren en Guy Van Vlierden zijn gaan uithuilen bij de VVJ, de Vlaamse Vereniging voor Journalisten.
Dat gebeurde nadat deze ‘journalisten’ 4 weken lang in Humo en De Morgen ellenlange artikels over ‘tScheldt publiceerden.
Vorige week plaatste De Morgen een van de artikels op Facebook. Op minder dan 48 uur tijd reageerden meer dan 800 mensen en gaven De Morgen en Humo (allebei van Nazi-Uitgeverij DPG Media) hun vet.
Deze 800 mensen hadden gelijk.
De reeks van 4 artikelen over ‘tScheldt in Humo was in de verste verte dan ook geen journalistiek. Het was een vorm van Nazi-journalistiek in samenwerking met de overheid.
Hoe werkt zoiets?
De overheid valt met gewapende agenten huizen binnen en steelt gsm’s en laptops van ‘tScheldt medewerkers. De IT-afdeling van de overheid haalt alle privé-berichten tussen 2018 en 2021 uit de in beslag genomen toestellen. Deze berichten worden in een 1000 blz-tellend dossier gestoken. Via via belandt het dossier bij Humo. Humo publiceert vervolgens letterlijk een reeks van meer dan 100 privé-sms’en, Whatsappen en emails uit het dossier. En noemt dat ‘eigen’ onderzoek. Humo publiceert niet alle privé-verkeer, nee, alleen dat privé-verkeer waarin Vlaams Belang politici worden genoemd. En schrijft dan dat ‘tScheldt gestuurd wordt door Vlaams Belang.
Dat Vlaams Belang bij monde van Tom Van Grieken vervolgens ontkent dat er ook maar enige band is tussen zijn partij en ‘tScheldt doet niet terzake, dat wordt zelfs niet gepubliceerd.
Dat is geen journalistiek, dat is fascisme. Dat is journalistiek bedrijven met de bruine botten aan en het pistool in de hand.
De lawine aan kritiek op Facebook tegen de artikelenreeks over ‘tScheldt deed de hartjes van de betrokken journalisten pijn. Snotterend bezochten ze de Vlaamse Vereniging voor Journalistiek.
Deze Vlaamse Vereniging voor Journalistiek (VVJ) aanhoorde de schrijvende huilebalken van Humo en De Morgen en formuleerde vervolgens een briefje dat ze naar Belga en alle andere gesubsidieerde onzinverkopers stuurden.
Geheel in de gekende stijl van de Vlaams Vereniging voor Journalistiek kreeg ‘tScheldt geen enkele kans tot verdediging noch wederwoord.
Het is niet de eerste keer dat deze gefossiliseerde gesubsidieerde vereniging een zeer vuile rol speelt.
Toen Egbert Lachaert betrapt werd met zijn tong in de mond van een of andere freule in een Gents restaurant bracht ‘tScheldt daar een artikel over (geheel terecht want Lachaert had enkele maanden daarvoor in subsidiegazet Het Nieuwblad geponeerd dat hij voor een bepaalde datum terug een nieuw lief ging hebben. Een politicus die dat soort van wedstrijden organiseert in een krant mag zich dus verwachten aan artikels over zijn amoureuze perikelen). Lachaert ging naar de rechtbank om het artikel van ‘tScheldt verwijderd te krijgen. Op de zitting kwam de advocaat van Lachaert ineens af met een brief van de Vlaamse Vereniging voor Journalistiek waarin stond dat ‘tScheldt geen journalistiek was maar een seksistisch, racistisch, revanchistisch medium. ‘tScheldt kreeg deze brief nooit, of was nooit gecontacteerd voor wederwoord. Met andere woorden de ‘Vlaamse Vereniging voor Journalistiek’ schrijft brieven in opdracht van politici om hen te helpen artikels verwijderd te krijgen in de rechtbank. Cynischer dan dit kan je het niet bedenken.
Wat gaat er nu gebeuren?
Aangezien ‘tScheldt niet kan terugvallen op de medewerking van gewapende agenten en verdachte onderzoeksrechters als Theo Byl om privé-sms’en, Whatsappen en emails van Jan Stevens, Jan Antonissen, Bart Vanegeren en Guy Van Vlierden te bekomen, doen wij beroep op het publiek.
‘tScheldt zoekt zoveel mogelijk informatie over deze 4 heren, het liefst nog hun privé-communicatie, en dit in het kader van een ‘journalistiek onderzoek naar hun politieke netwerken’. Ook informatie over hun seksuele voorkeuren is welkom. Zijn deze heren swingers bijvoorbeeld? Ook informatie over hun vrouwen is welkom. Geven hun vrouwen les bijvoorbeeld? Zo ja in welke scholen?
Al deze informatie mag verzameld en gepubliceerd worden. Dat heeft een rechter in Antwerpen beslist. Met name rechter Marleen De Smedt van de Krombank te Antwerpen. Gezien de 4 heren publieke figuren zijn en er een onderzoek naar hun politieke contacten plaatsvindt hebben zij geen recht meer op privacy, briefgeheim, bronnengeheim en GDPR-bescherming.
U schudt het hoofd?
Klopt, wij ook toen we de beschikkingen (vonissen) van Marleen De Smedt te lezen kregen tegen ‘tScheldt. Want dat is wat Marleen De Smedt besliste toen ‘tScheldt en medewerkers naar de rechtbank trokken tegen Humo om aan te klagen dat privé-berichten verkregen via gewapende huiszoekingen niet zomaar mogen en kunnen belanden bij een concurrent in de media, laat staan dat ze zonder meer mogen gepubliceerd worden.
Justitie is rot.
De gesubsidieerde pers is niet alleen rot. Ze is gevaarlijk.
In tegenstelling tot wat de Vlaamse Vereniging voor Journalistiek voorhoudt zijn de 4 geportretteerde heren geen journalisten, het zijn door de staat betaalde activisten die de enige nog overgebleven vrije pers, namelijk ‘tScheldt, monddood willen maken, door ‘tScheldt op kinderachtige wijze te linken aan extreemrechts.
U vindt het belachelijke artikel van Het Nieuwsblad met de oproep van de VVJ hieronder.
**
STEUN de SATIRISCHE ONDERZOEKSJOURNALISTIEK van ‘tScheldt
**
Rechtstreekse storting:
BE11 4310 7607 5248
Referentie: ‘STEUN’ en eventueel uw emailadres zodat wij u kunnen bedanken
**
**
