Volksgenoten die niet alleen Vlaming zijn geschapen die God Vlaming schiep, maar dat bovendien willen zijn in een Vlaanderen dat niet door vreemden wordt bevoogd, zijn vandaag, om het maar weer eens met de spreekwoordelijke volksmond uit te drukken, ‘nog niet aan de nieuwe patatjes’.

Vandaag bevinden wij ons in het jaar 2023 en lijkt niks erop te wijzen dat het zo fel en vaak en vurig verlangde ‘Vlaanderen vrij!’ ons op een schenkbord, desnoods samen met de nieuwe aardappeltjes, zal worden opgediend.

De lezer kent onderhand zeker wel het riedeltje van Rome en Milaan die ook niet in één dag… ? Je zou hierbij kunnen opwerpen dat de bouwwerken om die twee historisch gegronde wereldsteden op de kaart te zetten, werden uitgevoerd door Italianen, maar zo’n opwerping riekt naar racisme, al heeft nog niemand mij racisme onder de neus gewreven en ik bijgevolg enkel maar kan gissen naar de odeur ervan.

Maar goed, ik trek mijn Italianen – ik bedoel mijn italoclasma – cito presto terug con mucho spito, En terwijl ik hier naarstig mien spiet zit onder te delven, tikt gestaag als grootvaders klok uit die merkwaardige jaren van weleer, toen in de Westerse contreien àlle pubers je nog zonder een schijntje van weifeling wisten te vertellen dat zij een meisje waren of een jongen, Vlaanderens vrijheidsklok de dagen, uren, minuten en seconden die ons nog scheiden van het magische uur V, waarbij de V zowel voor V-partijen staat als voor Vrijheid, al denken bepaalde Vlaams bewegers die zich al omtrent een punthoofd bewogen en bevlogen hebben, dat die V zich wel weer eens, in lijn met onze bewogen beweging sinds Portici’s 1830, zou kunnen verslingeren tot de S van Scheet in een fles.

‘Zij dronken een glas, zij deden een plas en Zuhal Demir zorgt voor het gas.’

Ik kan mij zo voorstellen dat menige in onze schone strijd vergrijsde én ontgoochelde flamingant bij dergelijk flessibel fenomeen zal foeteren: ‘Dan kan ik jandorie evengoed de gevulgariseerde versie van de brave zeun gaan zitten janken!’ Tja, en eer een vergrijsde Vlaams beweger dergelijke wanhoopsdaad zelfs nog maar overweegt, moet het water van ‘onze’ IJzer in Nieuwpoort hem, alvast figuurlijk, de strot uit stromen!

Of zoekt het water, speciaal voor deze gelegenheid, een àndere ontsnappingsroute, zo iets meer in de richting van ‘zij dronken een glas, zij deden een plas en Zuhal Demir zorgt voor het gas.’

Of zoiets communautair gelijkaardigs, desnoods zonder zoden aan de dijk, maar wel eind van de maand als tastbaar symbool van vaderlandse merite de ministeriële obool op de bescheiden bankrekening! Eenieder weet immers: voor niets tikt niet alleen grootvaders klok – tikketak, tikketok – maar voor niets gaat ook de zon op. Vind ik voorwaar een grotere zekerheid dan dat tussen dit en acht jaar Vlaanderen – uw en mijn Vlaanderen, lezer! – écht van voogden vrij zal zijn.

Al voel je wellicht twijfels kriebelen, drink gerust nog een glas, lieve lezer(es), en geloof me, de plas komt vanzelf…

Hector Van Oevelen

**

STEUN ‘TSCHELDT

**