Of wordt de opvolger van de Kween op zijn ouwe dag een steen des aanstoots voor royalty-catchers en andere dwarsbalkers in het niet altijd even edel koor van de Engelse adel en vermeende rechthebbenden?
Je mag het weten, waarde lezer, sinds mijn veelvuldige rondreizen door Zuid-Afrika, waarbij ik met de neus op het koloniale verleden van Britannia rules the waves werd gedrukt, heb ik geen hoge pet op van het koninkrijk over de plas dat volgens Winston Churchill en andere grootheden geroepen zou zijn om de rest van de aardkloot te overrulen.
Ik zal er niet van wakker liggen dat ik nièt zal behoren bij die twee duizend (2.000!) bevoorrechten die in de abdij van Westminster zullen zitten te reikhalzen naar prins Charel die als bij toverslag koning Charel III worden zal. Zal ik er ver naast zitten als ik hier zonder blikken of bozen aan toevoeg ‘tot spijt van wie ’t benijdt’?
Van die 2.000 uitverkorenen zullen er een heel aantal de halzen moeten reiken naar het epicentrum van de charelbeving, want het spreekt vanzelf dat niet àl die 2.000 bevoorrechten het ultieme voorrecht zullen mogen genieten, bij manier van spreken met hun neus op Charel en Camilla te worden gedrukt. Terloops gezegd, die royalisten die al dagen- en nachtenlang in tentjes de Londense kilte hebben doorstaan – een beetje als het Spaanse graan, maar zonder orkaan – zullen daar wellicht een koud neusje aan overgehouden hebben. Gelukkig zal het sprookjeshuwelijk in Westminster hartverwarmend genoeg zijn om zelfs hun neus op te warmen. Zo zie je maar hoe Charel en Camilla met hun wederkerig jawoord zowat àlles kunnen opwarmen, tot het klimaat toe! Charel en het klimaat zijn trouwens twee handen op èèn buik en daar zal Camilla mee moeten leren leven.
Pikant aan heel die charel- en camillazalving lijkt mij overigens het detail dat heel die plechtigheid wordt bekostigd door het Britse volk en nièt door de kas van Charel, waar naar verluidt 1,8 miljard pond ofte ruim 2 miljard euro in zit. Pikant weetje – alweer – in Zuid-Afrika heb ik in een museum nog de namaak zien blinken van de grootste diamant ter wereld voor die cadeau werd gedaan aan de Britse bezetter – sorry, het Britse koningshuis. Geen wonder dat, naar de BBC heeft onthuld, 58 procent van het gewone volk het koningsdom wil behouden, terwijl 26 procent het wil opdoeken en liefst 16 procent wordt geklasseerd bij de beklagenswaardige bezitters van ‘geen mening’, waar ik die laatste categorie toch wel heel erg om beklaag. En dan maar leuteren over de teloorgang van de Democratie. In Engeland, jawel, maar is het in belgenland zoveel beter? Retorische vraag. Tot slot wens ik alle lezers heel veel democratisch plezier bij het geboeid kijken naar de zalving in Westminster van het royale sprookjespaar Charel en Camilla, die naar verwacht een hele meute Britten morgen in de kou zullen laten staan. Letterlijk, maar als het tevens figuurlijk zou zijn, zou mij dat voor geen cent verbazen. Leve de parel van de Charel en zijn Camilla!
**
STEUN ‘TSCHELDT
**
