Nog geen week geleden bestond Jan Antonissen, ‘journalist’ van HUMO, het om ‘tScheldt in een dossier te sleuren waar hij al maanden zijn tanden op stuk bijt. Namelijk het in diskrediet brengen van een grote groep mensen door hen te verbinden met Rusland. Want al wie ooit in contact kwam met Rusland is slecht.
Omdat Jan Antonissen het ‘tScheldt haat probeert hij op allerlei wijze ‘tScheldt te verbinden met Rusland. Zijn amechtige poging om schade te veroorzaken wordt vervolgens gekopieerd door collega klungel Jan Stevens van Knack. De twee Jannen zijn voor de journalistiek wat Marc Dutroux voor kinderen was, namelijk de Jannen verkrachten de waarheid en verkopen het als ‘journalistiek’.
Jan Antonissen openbaarde op 24 april 2023 wie de bron was over zijn ellenlange Rusland-reeks, met name ene Vincent Van Akeleyen. Dat kon moeilijk anders want ‘tScheldt onthulde op 19 april 2023 reeds wie de bron was van Jan Antonissen.
In het nieuwe artikel van 24 april 2023 zakt Jan Antonissen weer een meter dieper in het moeras van zijn waarheidsbevinding. Meer nog, Jan Antonissen laat op gruwelijke wijze zien hoe hij de speelbal is van politieke krachten. Jan Antonissen is de kruiwagen van zijn bron Vincent Van Akeleyen, die op zijn beurt de kruiwagen is van… Erik Van der Paal, die op zijn beurt de kruiwagen is van… Bart De Wever.
Zo eenvoudig is het allemaal.
HUMO is vandaag het slagveld van Bart De Wever die op perfide wijze wenst af te rekenen met enkele ondernemers uit Antwerpen en natuurlijk met het Vlaams Belang.
Het dossier waarnaar Jan Antonissen verwijst, het dossier van de Chinese zakenman Changchun Shao, is gewoon een dom dossier waar tal van politici zich mee hebben bezig gehouden. Wat gebeurde er? Een invloedrijk en rijk Chinees zakenman werkt vanuit Antwerpen. De overheid meent op een bepaald moment dat de man een soort ‘spion’ is voor China en wil hem weg uit België. De Chinese zakenman begint aan een lange tocht om zijn uitwijzing tegen te houden. Hij benadert tal van politici met de vraag zijn dossier te bekijken en de overheid op andere gedachten te brengen. Wat Jan Antonissen niet in zijn artikel schrijft is dat deze zakenman letterlijk iedereen met macht in Vlaanderen heeft benaderd. Ten langen leste eindigde de Chinees ochot ocharme bij Filip Dewinter, de laatste strohalm om eventueel in België te kunnen blijven. En die Filip Dewinter schakelt niet Vincent Van Akeleyen in, die schakelt Erik Van der Paal in, de rechterhand van Bart De Wever. Waarop Van der Paal zijn loopjongen Vincent Van Akeleyen de opdracht geeft om te gaan eten met Filip Dewinter en Changchun Shao op de eerste verdieping in het Chinese restaurant gelegen Generaal Lemanstraat 54 in Antwerpen, waar zich nu de brasserie Kiosk bevindt.
We schreven al dat Vincent Van Akeleyen, de bron van Jan Antonissen, een megalomane oplichter is die perfect past in de huishouding van Erik Van der Paal en Bart De Wever. Hij is niet alleen megalomaan maar ook dronken na 16 uur. Dat doet dat het zogenaamde onthullende verhaal van Jan Antonissen uiteindelijk een verhaal van grote tristesse en totale knulligheid is. Van Akeleyen wist zich op het voorplan van Van der Paal en De Wever te werken door te doen alsof hij van de Staatsveiligheid was.
Uiteraard kon de Chinese zakenman niet geholpen worden, want de hem aangeboden hulp door Erik Van der Paal bestond in… Vincent Van Akeleyen. Wat was dan ook het resultaat van de zogenaamde hulp? Niets, rien, nothing, nougatbollen. De Chinese zakenman en zijn familie werden uitgewezen. Was er iets fout in dit verhaal? Niets, rien, nothing, nougatbollen. Of ja, er was één ding fout. Vincent Van Akeleyen en Erik Van der Paal. Of nee, er was nog iets fout. Jan Antonissen die zoals wel meer de laatste tijd, de waarheid verkrachtte. En zeer geslepen zijn grote vriend Erik Van der Paal (en dus Bart De Wever) NIET vermeldde in zijn artikel.
Het is ver gekomen dat HUMO zich gewillig laat lenen als wapen in de Antwerpse verkiezingsstrijd.
**
Illustratie: Jan Antonissen van HUMO
**
**
