Vrijdag lazen we in The Daily Mail een artikel van Nell Sears en Ryan Hooper over een taalgids van 92 bladzijden die door Oxfam aan alle personeelsleden werd verstrekt. In de inleiding verontschuldigen de Oxfam-ideologen zich voor het feit dat ze de ‘taal van een koloniserende natie’ hanteren. Het Engels was nu eenmaal de enige taal die ze beheersten. Valkuilen of faux pas die uitsluiting van groepen lijken goed te praten zijn uit den boze. Vandaar een ban op normale woorden en een ongemakkelijk woordgekronkel om toch maar niemand te kwetsen (zelfs als de gekwetsten dat niet beseffen). De woke-wartaal viert hoogtij in deze aanbevelingszelfcensuur.
Voormalig minister Robert Buckland noemde deze ‘inclusiviteitsgids’ een verkwisting van tijd en middelen. Oxfam, opgericht in 1942 om de honger uit de wereld te krijgen, zou moeten beseffen dat ‘acties luider spreken dan woorden’, aldus Buckland. De scherpe Toby Young van de Free Speach Union vond het straf dat Oxfam zich met woke-deugden omkleedde, terwijl er in 201o gegronde aantijgingen waren tegen medewerkers die na de aardbeving op Haïti minderjarigen seksueel hadden misbruikt. Ook organisaties als Plain English Campaign en de Common Sense Group schreeuwden luid hun misprijzen uit. Feministe Maya Forstater van Sex Matters ergerde zich aan de modieuze ideeën van Oxfam op een moment dat 1 op de 37 vrouwen in Afrika sterft tijdens de zwangerschap. Die mensen zijn weinig gediend van correct taalgebruik uit een luxe brochure.
Het woord ‘hoofdkwartier’ klinkt te militair en veroorzaakt daardoor pijn bij de onderdrukten. De omschrijving ‘doof’ suggereert dat de minder goed horende (potdoof) voor niets anders goed is dan voor gebarentaal. Gebruik bijgevolg ‘gehooraandoening’. ‘Zwarte markt’ stigmatiseert etnische minderheden en moet daarom vermeden worden en vervangen door ‘informele economie’. Termen als ‘migratieprobleem’ of ‘migratiecrisis’ zijn bedreigend voor al wie op de vlucht is uit zijn thuisland. Absoluut taboe zijn ‘gemengd ras’, ‘kleurling’ of ‘gedrag’, want dat laatste is te determinerend.
‘Mankind’ (mensheid) wordt ‘humankind’. ‘Arme mensen’ is een nare term; het is beter om over ‘mensen die in armoede leven’ te spreken zodat de tijdelijkheid van hun precaire situatie wordt geaccentueerd. Een ‘lager inkomen-land’ valt te verkiezen boven ‘ontwikkelingsland’. ‘Hulpsector’ komt paternalistisch over. Bij de algemene term ‘mensen’ moeten de medewerkers opletten dat dit niet exclusief op mannen slaat. ‘Ouderen’ en ‘jongeren’ kunnen een vorm van leeftijdsdiscriminatie veroorzaken. Een velduitstap (fieldtrip) hoort bij een koloniale houding en kan neerbuigend klinken. Ook ‘lokaal’ verengt de ambitie van een plaatselijke bevolking om internationaal te kunnen gaan.
Bijzonder delicaat is het woord ‘moeder’. Misschien is betrokkene wel moeder van een adoptiekind en is zij/hij/het niet de biologische ouder. Spreek over ‘mensen die zwanger worden’. Vermijd zeker ‘middeltjes voor de vrouwelijke hygiëne’, want dat verlaagt de menstruatie tot iets met de connotatie ‘onrein’. ‘Menstruatieproducten’ noemen het fenomeen bij naam en schenken het erkenning. Let op: ook transvrouwen (=mannen die zich als vrouw wensen beschouwd te zien) hebben het recht op menstruatie indien ze daartoe biologisch in staat zouden zijn. En tenslotte: de enige niet kwetsende omschrijving voor de anders geaarde medemens is LGBTQIA+ (varianten op deze opsomming doen wellicht onrecht aan een vergeten groep binnen de minderheidsgroepen). Het plusteken achteraan is essentieel om mensen die nergens toe behoren ook een stem te gunnen.
De Romeinse satiredichter Juvenalis uit de tweede eeuw schreef ooit: ‘Difficile est saturamnon scribere’ (het is moeilijk geen satire te schrijven) als de werkelijkheid te zot voor woorden wordt.
**
Abonnees van ‘tScheldt vinden deze bizarre Oxfam Inclusive Language Guide door hieronder op ‘klik hier’ te drukken. Wie de knop ‘klik hier’ niet ziet staan, is geen abonnee of is niet ingelogd.
Klik HIER voor de Oxam Inclusive Language Guide
**
**
