Wat is er nog nationalistisch aan de woke-agenda van de Schotse NSP?

In sommige kringen hoor je soms kreetjes van verrukking bij de term ‘links nationalisme’. Dat zou dan betekenen dat het identiteitsgevoel niet altijd rechts hoeft te zijn. Meestal draait het bij deze sympathieke lui om een verweven liefde tussen het nationale en het solidaire. Een hart dat niet enkel klopt voor het volk, maar meer specifiek ook voor het arme volk. Taal en traditie verschijnen hoog in het vaandel. Respect voor wie ons vooraf ging eveneens. Een inclusief bejegenen van zij die ons vanuit de diversiteit komen verrijken. Het liberale ingrediënt schuilt in een eerder vrije benadering van cultuur en een oprechte belangstelling voor het exotische: van wereldkeuken tot literatuur, zeg maar. Allemaal uitermate lovenswaardig. Nogal wat oud-Volksuniemensen herbergen deze inborst. Jef Van Extergem (1898-1945) poogde de Vlaamse Beweging en de arbeidersbeweging te verzoenen. Hij blijft voor links-nationalisten het voorbeeld van een mogelijkheid. Wat zou hij vandaag vinden?

Wat we zelf doen, doen we beter? Daarover bestaan in Vlaanderen intussen existentiële twijfels. De politici die de dienst uitmaken bakken er niet meer van dan hun federale collega’s, om nog maar te zwijgen over hun progressistische en Über-ecologische ‘Sturm und Drang’-gedrag. Vlaanderen is soms België in het klein. Breeduit smalletjes denken wat de klok slaat. Dat gebeurt ook in Schotland.

Want het wappert onder de kilt: er bestaat blijkbaar een keuzemenu aan geslachtelijkheid. Als het aan Schots premier Nicola Sturgeon van de Scottish National Party (SNP) ligt mag elkeen voortaan zelf bepalen tot welke gender men behoort. God noch genetica hebben er nog iets mee te maken. De ultieme zelfbeschikking wordt tot in het absurde doorgedreven. De kinderlijke onzin zelf meisje of jongen te spelen ontsiert de schotse trots en dat vertaalt zich ook in de populariteit van Sturgeon. Deze verraderlijke machtspolitica die via leugenachtige manipulatie haar voorganger Alex Salmond (twintig jaar SNP-leider) de MeToo-dieperik induwde is van geen kleintje vervaard. Over haar eigen geaardheid gonst het trouwens al jaren van de geruchten. In Aberdeen mochten scholieren uit het vijfde lager onderwijs een vragenlijst invullen of ze jongen, meisje, trans of non-binair waren. Ouders waren furieus en dreigden ermee hun kinderen van school te houden.

Terwijl de Schotse regering koketteert met dergelijke funeste futiliteiten kampt de samenleving er met torenhoge verslavingen: van heel Europa sterven in Schotland de meeste junks aan hun verslaving. Erbarmelijk dat een linkse regering de kwetsbare medemens door een falend beleid laat vertrappelen. Sturgeons populariteit is tanende: nog 46 procent van de Schotten is bereid mee te stappen in haar dromen die bol staan van afscheiding. De zinloze ramkoers met de federale regering van Rishi Sunak vormt een voorbode. Als overtuigd tegenstander van het woke-circus kan Sunak hiermee scoren en La Nicola enkel verliezen. Dit is niet de nationale fiere onafhankelijkheid waarop vele Schotten zaten te wachten. Een beter lot voor het volk is de essentie van een gezond nationalisme. Narcistische Nicola vs Downing Street: 0-1!

*

Illustratie: Nicola Sturgeon

*

STEUN ‘TSCHELDT

**