We dragen de omroep Ongehoord Nederland een warm hart toe. Nog voor er uitgezonden werd hadden we reeds een interview met oprichter Arnold Karskens in dit blad. De oorlogsverslaggever was het zat dat een deel van de publieke opinie in Nederland ongehoord bleef. Het linkie-pinkie-discours neemt inmiddels groteske vormen aan met een woke-wartaal die mijlen van de realiteit is komen te staan. Nu de omroep ON! dankzij het vereiste ledenaantal actief programma’s maakt is de tegenstand proportioneel toegenomen. De (rechts getinte) praatgasten zouden teveel met fluwelen handschoen worden bejegend, klinkt het. Alsof de linkse babbelaars bij zowat alle andere omroepen hun boodschap niet ongehinderd zouden kwijtkunnen. ON! vult duidelijk een reële nieuwsbehoefte.
Afgelopen week zagen we het programma ‘Ongehoord Nieuws’ over onder meer de schrikwekkende achteruitgang van de onderwijskwaliteit. Zo’n 24 procent van de 15-jarigen valt te omschrijven als ‘functioneel analfabeet’. Paul Cliteur beschreef hoe zijn dochter hem over een op te lossen rekensom zei dat je ‘de uitkomst moet schatten’. Meer moest dat niet zijn. Was het 18 of 19? Ach, ongeveer 20. Op school leert men tegenwoordig ‘realistisch rekenen’. Alles moet aanschouwelijk zijn, want het abstracte denken is te belastend. Scholen waar oefening van belang is, worden gemeden. Cijfers zijn saai, kennisoverdracht verdunt en de literatuurlijst beperkt zich tot een tweetal boeken per jaar.
Vroeger stond Nederland bijzonder hoog op de wereldranglijst van belezenheid, lichtte PVV-kamerlid Harm Beertema toe. Uiteenzettingen over het bestrijden van obesitas, het samen schilderen van regenboogvlaggen en propaganda voor genderproblematieken zijn in de plaats gekomen van pure kennisverwerving, meende hij terecht. De onevenwichtige taalniveaus door de instroom van Nederlands-onkundige migranten vergemakkelijkt de boel voorzeker niet. Van het ‘alles moet leuk worden gemaakt’ kreeg oud-leraar Beertema inmiddels ‘onderwijsjeuk’. Maatschappelijke thema’s horen thuis in de klas wanneer ze zich voordoen (zoals bijvoorbeeld pesten op school of twijfel aan identiteit), maar mogen in het lessenrooster niet de essentie van goede educatie overschaduwen.
Leerkrachten worstelen met een absurd hoge werkdruk door administratieve doolhoven uit te moeten kammen of allerlei obscure ontwikkelingstrajecten af te leggen. Talloze oudercontacten moeten daarbij het feit verdoezelen dat men het kroost op school dropt om daar opgevoed te raken. Leren rekenen, leren schrijven en leren begrijpen zijn intussen af geserveerde kerntaken geworden.
Als iemand die nooit slaven heeft gehad hoef je geen verantwoording af te leggen aan iemand die nooit slaaf is geweest!
Dat bracht het programma op de schuldvraag over de slavernij. Paul Cliteur stelde dat er een semantische oorlog woedt waarbij niet onschuldige woke-reflectie compleet is doorgeslagen. Hij speculeerde dat sommigen blijkbaar veel tijd hebben om zich met luxeverschijnselen bezig te houden. Voor Harm Beertema bleef ‘The West is the best’ een nuchter idee dat ons welvaart, welzijn en beschaving had opgeleverd. Lag het aan het calvinisme om zich te wentelen in schuldgevoel? Men wil graag lijden op een haast ultra-Gereformeerde wijze, poneerde hij. Cliteur vervolledigde dat tolerantie inhoudt dat je andermans mening kunt dulden. Vandaag is dat omgekeerd: meningen die mogelijk kwetsen gaan censureren is pas een intolerantie die sluimerende conflicten aanwakkert. En wat de slavernijdiscussie betreft vatte Beertema het krachtig samen: als iemand die nooit slaven heeft gehad hoefde hij geen verantwoording af te leggen aan iemand die nooit slaaf is geweest!
Blankofobie
Het programma ‘Ongehoord Nieuws’ kwam recent onder vuur te liggen. Tijdens een uitzending over racisme en geweld tegen blanken had presentatrice Raisa Blommestijn het over ‘blankofobie’ en hanteerde ze daarbij meermaals het ‘n-woord’ (o jee). Het NRC berichtte: ‘Ongehoord Nederland bereikt met racisme-item de grens van redactionele vrijheid (.) over vermeend racisme tegen witte mensen’. Prompt ontving de pittige Blommestijn doodsbedreigingen, geweldfantasieën en haatberichten, maar zolang het geen linkse commentatoren treft kan dat allemaal dus geen kwaad.
Jammer dat andere omroepen voortaan weigeren samen te werken met het politiek niet zo correcte Ongehoord Nederland. Dat uitgesproken linkse zuilen zich zo halsstarrig gedragen viel in te schatten, maar van een centrumrechtse omroep als WNL (Wij Nederland) hadden we op meer moed gehoopt. Zo kijken we bijvoorbeeld met veel interesse naar WNL op Zondag, een puik praatprogramma over de actualiteit (elke zondag van 10 tot 11u op NPO1). Presentator Rick Nieman is beslagen, duidelijk en laat tenminste zijn gasten uitpraten. Zo had hij vorige week bezoek van Europarlementslid Assita Kanko (N-VA) die een briljante, gedreven en onweerlegbare visie vertolkte op de hoofdoekkwestie. Waar in Iran vrouwen letterlijk vechten voor hun vrijheid vond Kanko het onbegrijpelijk en schandalig dat vrouwen in Europa zich zogenaamd uit vrije wil sluieren en daarmee de sociale aanpassingsdruk op andere minder mondige vrouwen verhogen. Ze bewonderde dan ook CNN-journaliste Christiane Amanpour die de arrogante eis van Iraans president Ebrahim Raisi om hem mét hoofddoek te interviewen (in New York nota bene) uiteraard verwierp. Ook de vraag of vrouwelijke agenten in Nederland een hoofddoek mogen dragen vond ze niet kunnen. Wie zou immers het gezag van een neutraliteit schendende politievrouw aanvaarden? Kanko was op dreef en maakte vlot haar punt.
Dit soort gesprekken en inzichten missen we nog steeds op de Vlaamse zenders. Als er al eens iets aan bod komt dat ‘de man in de straat’ relevant én normaal vindt, dan weerklinkt meteen een verontwaardigd gejoel over journalistieke onbekwaamheid. Zo ook in Nederland zoals we aangaven. De omroep Ongehoord Nederland blijft echter trouw aan haar missie: meningen vrij laten horen.
**
Illustratie: Raisa Blommestijn van Ongehoord Nederland
**
**
