Het vlot niet echt bij Annelies Verlinden (CD&V) en haar onderhandelingen met de politievakbonden. ‘We hebben de lat voor de selectie van nieuwe rekruten lager gelegd’, ginnegapte de Minister van Binnenlandse zaken in Het Laatste Nieuws. ‘We waken wél over de kwaliteit van onze mensen’, vervolledigde ze haar hinkend betoog.

Bij de 1900 agenten in spe die in 2021 startten vindt men ‘een mengelmoes van leeftijden, culturen en genders’, tekent het HLN blijkbaar blij gemutst op. De politie is immers uw vriend, nietwaar? Een rekruut die in het artikel aan het woord komt, klaagt over een gebrek aan materiaal. Tijdens haar opleiding op de politieschool beschikte ze niet eens over een vest noch over een broek. Wat een zicht! Het valt te hopen dat de opleiding meer om het lijf had.

Wat de lonen betrof, maakte Verlinden zich in het HLN-gesprek er vanaf met ‘Ik kan niet zomaar twintig jaar zonder opslag in een flits goedmaken’. Ze had misschien bij herhaling moeten benadrukken dat zij niet verantwoordelijk was geweest voor de sluiting van de cultuursector én dat ze inmiddels de geschiedenis was ingewipt met haar hoogsteigen redding van de bioscopen. De zwarte piet gulzig doorschuiven, daar is Annelies niet vies van. Maar niet enkel bij de politie klinkt geweeklaag.

Ooit krijgt in de gemediatiseerde maatschappij elkeen zijn vijftien minuten beroemdheid, voorspelde de Amerikaanse kunstenaar Andy Warhol. Federaal Minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS) genoot haar ‘Fifteen Minutes of Fame’ met de klopjacht op Jürgen Conings. Sindsdien hebben we niet veel meer van haar gehoord of gezien. Toch loopt er nog van alles mis bij ‘haar’ Belgische leger. Militairen die ons contacteren vertellen ons in een mix van berusting en verontwaardiging hoe een en ander eraan toegaat. Soldaten die moeten deelnemen aan een défilé kunnen vaak niet anders dan zelf voor hun handschoenen zorgen om te vermijden blootshands te moeten paraderen. Hetzelfde geldt voor andere onderdelen van hun uitrusting als overhemden en kepi’s. Je kunt toch niet even de Zeeman of het Amerikaans Stockhuis binnenwippen voor wat gerief, terwijl de koning op zijn tribune zit te wachten? De ‘manschappen’ aan de top die rond de vorst samentroepen ontberen echter niets.

Mevrouw Dedonder houdt net iets teveel van klopjachten, zeker als ze politiek incorrect bloed heeft geroken. We berichtten al eerder dat wie ‘bij den troep’ van extreemrechtse sympathieën wordt verdacht in zwaar water belandt. Het leger moet gezuiverd worden! Zo opereert de stalinistische redenering in de praktijk. Intussen wordt er aangemodderd op administratief vlak dat het een lieve lust is. Achterstallige betalingen van onkosten. Na flink wat gezever een te grote terugbetaling met een op haar beurt verkeerde terugvordering. Een premie voor te maken onkosten die wordt uitgekeerd aan militairen die op de rand van hun pensioen staan. De Belgische administratie zoals we ze kennen en liefhebben, dus. ‘Vrouwen aan de top’, zingen agenten en soldaten hand in hand op de toon van K3’s ‘Oma’s aan de top’. Als de politie weer eens centen spenderende klanten moet pesten met zinloze coronacontroles en het leger bij een omikron-noodplan de rusthuizen moet gaan redden, dan komen deze mensen echt wel in aanmerking voor een extra aflevering van ‘De Vuilste Jobs’ op VTM2.

**

Illustratie: Ludivine Dedonder, minister van Defensie en Leeghoofdigheid

**