De “Kennis en Cordy-inefficiëntie”

Groot nieuws uit Antwerpen! Kent U het Pareto-principe? Ook al wel eens de 80-20-regel genoemd. Het is een frivoliteitje van de Italiaanse econoom Vilfredo Pareto (1848-1923) die in 1906 vaststelde dat 20% van de Italiaanse bevolking, 80% van de bezittingen in handen had. De regel vormt de basis voor de economische Pareto-efficiëntie. Zonder op de details te willen ingaan, komt die doelmatigheid van Pareto erop neer dat in een “perfecte markt” iedereen erop zou moeten vooruitgaan. Een fijne gedachte, dat is zeker!

De Roemeense bedrijfsadviseur Joseph Juran (1904-2008) populariseerde dit principe. De 80-20-regel zou immers niet alleen op de economie van toepassing zijn, maar ook op – pak ‘m beet – het verkeer in Antwerpen… Zo heeft 20% van de straten in de stad, 80% van het verkeer te slikken (de rest is of wordt een erf). Intelligente mobiele bollebozen zouden dan met die 80-20 regel “efficiënt” aan de slag kunnen om iedereen er verkeerstechnisch op vooruit te laten gaan. Maar wat blijkt nu? Het Antwerpse stadsbestuur is er, vermoedelijk als eerste stad in Europa, in geslaagd de Pareto-efficiëntie te laten omslaan in haar tegendeel: men zou kunnen spreken van een “Kennis en Cordy inefficiëntie”, de kwaadwillige antipode van de aantrekkelijke Pareto-efficiëntie. Als dat geen groot nieuws is!

Antwerpen zit vol!

Opgelet! De tussentitel refereert niet naar de grondzeeën illegalen die dagelijks de stad overspoelen. De trossen “sans papiers” zijn weliswaar reëel en de vaststelling mag dus uitermate correct zijn, toch wordt conform de thans aangeprate visie op “virtuele moraliteit” deze waarheid als uiterst “fout” beschouwd. Welke politicus of journalist wil vandaag trouwens nog enige connectie met de realiteit onderhouden? Nee, in dit geval zit Antwerpen vol auto’s! Nu zijn die mobiele tuigen zelf maar half zo monsterlijk als graag op grond van de ethische inversieregel wordt voorgespiegeld, maar ook dat mag dus niet meer gezegd worden – Straks rijden we toch op “propere” elektriciteit die er nog niet is maar opgeslagen zal worden in peperdure en loodzware batterijen. Die batterijen worden dan weer gemaakt van schaarse grondstoffen die in de meest gruwelijke omstandigheden, opgedolven worden door de gedekoloniseerde kindsoldaatjes van de “armée écologique”. De auto van de toekomst wordt zo zwaar dat, alleen al door het gewicht op de weg, de banden fijn stof-fabrieken zullen worden. Om nog maar heel zedig te zwijgen over de vernietigende gevolgen van schier verzwegen spontane zelfontbrandingen of de repercussies voor zwakke weggebruikers bij een aanrijding met zo’n tank.

En vreemd genoeg blijft de 80-20-regel ook in de tegenwoordige “Umwertung aller Werte” perfect werken: zo moet 80% van de voertuigen door 20% van de Antwerpse straten geperst worden. Resultaat is dan onvermijdelijk congestie: “de stad zit vol!” Daar wordt niemand beter van, wel integendeel. Ziehier een knap staaltje van de Kennis-Cordy ineffeciëntie! Ter vergelijking: als 80% van het water door 20% van de rioolbuizen moet stromen, staat de stad blank (verschoning voor het te dekoloniseren woordje!) De zaterdag voor Kerstmis was het dan zo ver. Alle verkeer zat muurvast.

Allez Circulez!

Op verschillende strategische plaatsen stonden ongeletterde motards hun arrogante zelf te wezen en de autoslierten te “monitoren”, waarbij uiteraard geen onderscheid werd gemaakt tussen bewoners en shoppende kostgangers. De bewoners, die af en toe nog wel eens iets anders in de zin hebben dan “winkeltjes kijken” en op doordeweekse dagen ook al staalhard gekoeioneerd worden met delfische circulatieplannen, mysterieuze enkelrichtingsstraten en raadselachtige “knips”, werden meegezogen in de achtbaan van tijdsslopende omleggingen en nieuw gecreëerde verkeerssituaties voor één dag. “Allez, allez circulez! – maar dan in het Vlaams – was de enige ingestudeerde frase die de getatoeëerde leden van de politionele motorbende uit hun opengesperde snavels lieten rollen.

Twitterende wouten en facebookende flikken riepen zelfs op niet met de auto naar de stad te komen. “Het heeft geen zin om tot in het centrum te rijden (…) Kom met de fiets, te voet of met het openbaar vervoer”, lazen we op de pagina van de Politie Antwerpen. We zagen het zo gebeuren: kerstshopping, het hoort bij te tijd van het jaar! In drommen komt men dan van heinde en verre naar de stad. Maar als, op het einde van dag, de door weer en wind uitgelopen make-up van mevrouw of de dissidente haarkrul in de eertijds hip getrimde snit van meneer, de geverfde jeugd niet meer kunnen veinzen, moeten beiden, overladen met bruin papieren – liefst gerecycleerde – draagtassen vol breek- en kreukbare spullen, met de al even overladen trams, door de getto’s aan de rand van de stad, huiswaarts keren. Want ’t Stad zit vol! Met de record-vaccinaties was het al van hetzelfde: hier smeekte de wel heel “crypto-conservatieve” Els Van Doesburg ook de boosterprik-gewilligen niet met de wagen, maar met de fiets, het openbaar vervoer of te voet naar de prikcentra te komen.

Nederlanders

Wie zich dit weekend tussen de zwerm waagde, kwam aardig wat noorderburen tegen. De regeringsvorming loopt ook daar niet al te soepel (er is een vierpartijenakkoord, maar nog geen regering in functie) en dus moest het demissionair kabinet Rutte finaal in actie schieten! De cijfers van de besmettingen daalden immers spectaculair en Kerstmis kwam eraan: hoog tijd om de Nederlanders bij de kraag te vatten en op te sluiten; het is maar één keer Kerst en Nieuwjaar! Toch? Gevolg was dat menig Nederlander niet bij de pakjes onder de kerstboom bleef zitten en naar Antwerpen toog. We hebben ze graag, onze noorderburen! Het zijn lieve mensen uit de brede middenklasse, ze praten graag in hun sappig taaltje, zijn open van geest en ongegeneerd – onderlaatst zaten we in de kroeg nog een hele avond te kouten met een koppeltje uit Leiden – en …

… ze houden onze horeca recht. Dat doen ze trouwens al maanden! Volgens Peter Nuitten van het Lindner Hotel zijn 90% van de hotelgasten Nederlanders. Dat verklaarde hij in HLN. Spijtig echter dat velen ’s avonds alsnog huiswaarts moeten keren, meestal zelfs – hou U vast! – met de wagen die het centrum niet meer in kan. Wat na de uittocht overblijft in de stad is sowieso al niet echt fraai! Zaterdagavond nog werd op het Astridplein een man met een mes in het gezicht gestoken door een stomdronken illegale Pool. Een dak hebben ze niet boven het hoofd, werk evenmin, maar state-of-the-art mobieltjes, sloten drank en vlijmscherpe messen behoren wel tot hun basisuitrusting. Nu was het Pool, maar voor hetzelfde geld zou het een alahoe-akbar-fanaat kunnen geweest zijn. Maar die auto’s, meneer, die auto’s toch, het blijft een probleem van eerst orde!

Kleine Vijanden

Het monster dat geweerd moet worden heet dus “auto”, voluit automobiel! Maar private mobiliteit – althans zo die niet “het paard van Sint-Franciscus”, de benenwagen zeg maar, of de fiets betreft – is een vies woord geworden. Een en ander zou te maken hebben met fijn stof. Vindt U nu ook niet dat onze vijanden infinitesimaal klein zijn geworden? Vroeger, toen we spijtig genoeg nog oorlogen voerde, waren onze vijanden groot: het waren legers, die men van kilometers ver zag naderen! Nu heet de vijand onzichtbaar fijn stof, of is het een onooglijk virus met een stel minuscule claxons op het hoofd of het kleur- en geurloos gas CO2, gemeten in ppm (parts per million), dat van nature in de atmosfeer aanwezig is en waar de bomen groen van worden, maar dat toch “antropogeen” wordt geheten. Het gevaar staart ons in het gelaat en we zien het niet eens meer.

En toch weten we er alles van! Zelfs het infinitesimaal kleine slaagt er niet in ook maar iets voor ons alziend oog verborgen te houden. Zo is het iedere dag weer reikhalzend uitkijken naar onze fameuze “experten in de expertologie” om te kijken wat er vandaag opnieuw veranderd is in het officiële discours. Ze hebben er zelfs een naam voor uitgevonden: voortschrijdend inzicht. Neem nu onze uitblinker, “professor” Pierre Van Damme. Aan zijn derdejaars geneeskundestudenten vroeg hij laatst op een wit blad papier enkele redenen op te schrijven waarom zij kinderen vanaf 5 jaar zeker wél zouden vaccineren. Na afloop vroegen de studenten: “Wat was het juiste antwoord, professor?” Antwoord van de goochemerd: “Dat is er niet, ik wilde alleen peilen wat jullie er zelf van dachten.” Wedden dat straks de meest originele student zichzelf geciteerd weet door deze knappe “expert”!

Teloorgang van de Stad

Wie vecht tegen een onzichtbare vijand, wint altijd. Want in het land der blinden is éénoog koning! En dus wordt de oorlog verklaard aan een beloken rivaal die niemand ziet. In naam van de leefbaarheid wordt de stad geruïneerd tot onleefbare kooi van waaruit elk vogeltje stande pede wil wegvliegen; zelfs de geboren stadsmus! Om fijn stof te bekampen, versmalt men nu straten, legt men op zichzelf teruggeworpen woonerven en tuinstraten vol wild gras en hanenpoten aan of laat men wagens kilometers omrijden … zodat het verkeer uit zichzelf compleet blokkeert. Gehoopt wordt dat de auto vanzelf aan de kant wordt gelaten. Maar dat gebeurt niet; het weldenkend gros van de bevolking wil bijwijlen nog wel mee “Mens Erger Je Niet” spelen, maar het groene alternatief: “Hef De Mens Meteen Op” is er dan weer teveel aan.

En onder de groene zode ligt de man van La Mancha, Don Quichotte, te schaterlachen in zijn graf! Hij kreeg, na een deugddoende slaap van zes uur, tenminste zijn verstand terug; die verlossing is evenwel voor onze schichtige staatslieden, bang van hun eigen electorale schaduw, nog lang niet in zicht. Geen plein wordt heden heraangelegd zonder te voorzien in een inrichting die “event-proof” is, maar als er dan eens volk naar de stad komt, breekt ze uit haar voegen. En dan hebben we het niet eens al gehad over de werf van de eeuw, de Oosterweel, die om te lukken een “modal shift” veronderstelt van 50%, wat mutatis mutandis neerkomt op een ring alleen voor vrachtwagens.

Doordeweekse weekendfile

Of wat te zeggen van de doortastendheid waarmee die blauwe begijn uit “de” Limburg de Turnhoutsebaan – NB een invalsweg – wil transformeren tot een geschilderd stripverhaal? Onenigheid in het schepencollege verhinderde ook hier het stadsbestuur een vuist te maken. Dat gaat op zich weeral uren kosten om de toeristen, die Antwerpen massaal aandoen, te verlossen van dat hautain monkellachje, waarmee gewoonlijk de Vlaming zijn plaats in het concert der Europese naties wordt gewezen. Enfin, smeer uw buikje maar al in! Want in de omgekeerde Pareto-wereld en met de “Kennis en Cordy inefficiëntie” gaan we nog lang, doordeweeks, in de file stil mogen staan. Gelukkig maar dat van al die onnodige CO2-uitstoot onze plantjes toch tenminste wat groener gaan worden.

**

Illustratie: Antwerpen 20 december 2021

**

STEUNACTIE voor ‘tScheldt. Klik HIER

**