In DEEL 1 van K2 zoekt K3 kon u hier al uitgebreid kennis maken met de achtergronden van de make-over van de Vlaams-Nederlandse kindermeidengroep K3.

In DEEL 2 volgt een analyse van het verloop van deze televisuele queeste naar een vervangster voor het Nederlandse blondje KLAASJE die al het Nederlandse blondje JOSJE verving, die op haar beurt de vervangster was van het Vlaamse blondje KATHLEENTJE, één van de drie originele exemplaartjes van het consumptieproduct. De objectiviteit gebiedt me te zeggen dat K2 zoekt K3 best te pruimen viel, ondanks de storende minutenlange reclameblokken, de manifeste mercantiele motieven, en het hoge doorgestoken kaart-gehalte. Het live-optreden van het puike huisorkest, dat volledig in balans was, was een opsteker die ik de VRT concurrent VTM nog niet zie nadoen.

Een ad-hoc multiculturele homofiele vakjury

De amusementsfirma STUDIO 100 had in een voorafgaandelijke reclamecampagne veel tamtam gemaakt rond de recrutering van het nieuwe personeelslid. Voortaan zou werkelijk IEDEREEN in aanmerking komen om het nieuwe K3’tje te worden. Het hoefde niet meer een persoon met een vagina van het arisch ras  te zijn, alle huidskleuren van de regenboog waren dit keer méér dan welkom. Het meisje mocht zelfs een jongetje zijn, bij voorkeur eentje van de verkeerde kant. Regenboogpakjes voor knaapjes waren warempel al in de K3-prullariawinkel te koop.

Om een gepaste kandidaat (x,m,v) te selecteren, deed het pretbedrijf uit Schelle een beroep op een ad-hoc-vakjury. Die was aanvankelijk samengesteld uit drie vrouwen – van wie er één met een vrouw ‘getrouwd’ -, en één man die voor de mannen was. De dames Nathalia, de Kempische Tina Turner, en Ingeborg, de Mater dolorosa van de yoga,  mochten dan wel in seksuele voorkeur verschillen met de hier volkomen onbekende Hollandse kermiszangeres Samantha en de Amsterdamse breedsmoelflikker Gordon, allen toonden ze zich adepten van INCLUSIVITEIT en GENDERGELIJKHEID. Stuk voor stuk waren de vier ingehuurde juryleden ook HOMO-FIEL: de Nederlanders uiteraard, maar ook Ingeborg die IEDEREEN graag ziet, en Nathalia die indertijd nog had gevreeën met Alexander Jackson, een Afro-Amerikaanse basketter.

De vakjury werd aangevuld met een 100-koppig studiopubliek van gemengd ras, met kinderen uit samengestelde gezinnen,hunmeemoeders en pluspapa’s uit Vlaanderen en Nederland. Honderd verschillende neuzen in één gewenste richting krijgen, is echter een heikele zaak. Daarom had Studio 100 nog een extra beveiliging ingebouwd. Mocht het publiek een verkeerd kandidaatje wegsturen, dan konden de K3’tjes Hanne en Marthe dat nog altijd opvangen met de uitreiking van een Golden Ticket. Het was duobaas Gert Verhulst die achter de schermen de twee K’s aanstuurde:de meisjes waren niet meer dan her masters voice’s. Na drie afleveringen kwam the master Gert himself de vakjury als voorzitter vervoegen. Maar voordien was er al één en ander misgelopen.

Vakjury pusht, publiek remt af

Toen in de eerste halve finale het eerste zwarte kandidaatje ten tonele verscheen, ging de vakjury al onmiddellijk uit de bol. Het wicht had haar mondje zelfs nog niet geopend, nog geen enkel danspasje gezet, of daar veerde Gordon al meteen overenthousiast op. De Nederlandse nicht riep het negroïde meisje stante pede tot winnares van de crochetwedstrijd uit, omdat ‘het hoog tijd wordt dat K2 er in 2021 er een getint K3’tje bij krijgt!’ De rest van de vakjury onderschreef unaniem zijn gekleurd gekrijs, dat zwakjes herhaald werd door enkele geselecteerde xenofielen uit het publiek. Eén jongetje had het zelfs spontaan over ‘inclusiviteit’, en zijn zusje over ‘diversiteit’, terwijl hun mama hen discreet die moeilijke woordjes in het oor fluisterde. Het zwartje mocht voorlopig blijven, maar werd later toch weggestuurd door de publieksjury. Zo een daad van verholen racisme deed zich herhaaldelijk voor, zeer tot frustratie van de vakjury die alle niet-blanken de hemel in prees, ook al hadden die een stem om hout mee te kappen. Toch stuurde de vakjury één negerinnetje meteen wandelen: het would-be K3 was niet meer van de jongsten, anderhalve meter hoog en even breed: ze zong even vals als Conner Rotzooi, die in de Cooke & Verhulst Show de hond Samson muzikaal verkrachtte. En zo gebeurde het dat, door de vox populi, bij de 10 finalistjes die overbleven, er nog welgeteld één halfbloedje zat; de rest waren allemaal volbloed ariërs: zeven meisjes die wat op Klaasje leken die op Josje leek. Van de twee resterende mannelijke kandidaten – allebei via een Golden Ticket in de running gehouden, was er ééntje een echte jongen, en de andere een jongen met vrouwenmaniertjes. De ene heette Remi: die kon zingen en dansen, maar hij was klein van stuk en had een onderbit, nog groter dan de kinnebak van Raymond van het Groenewoud; de andere heette Luka, een Hollandse ellenlange zwik van bij de twee meter, die met genepen billen danste alsof hij backstage anaal door Gordon was gepenetreerd. Dat laatste was zelfs niet uitgesloten was, want de Amsterdamse anusliefhebber gaf hem onverdiend het maximum aantal punten. Tijdens de laatste uitzending waarin Lange Luka tussen de twee K3-lilliputters optrad, typeerde Gert de act als ‘Vader Abraham met twee smurfjes’. Hij noemde het ‘komisch’, hij bedoelde ‘belachelijk’. Exit Luka en Remi.

Dries Van Langenhove roert zich

De eerste transseksuele human being die zijn/haar entree deed,was een blonde Hollandse die als Geert was geboren, maar naar eigen zeggen Emma was geworden. Het was gehuld in een flodderjurk, waaronder twee geschoren spillebenen met grote voeten uitstaken. Toen het wezen gedaan had met zingen en zwieren, begon het voor de microfoon te snotteren dat het op school gepest werd, en dat het door zijn deelname beoogde ‘de kindjes te inspireren’. De hele jury snotterde mee, en ach en wee waren niet van de lucht. In het publiek verklaarde een knaapje ‘dat het nu tijd was voor gendergelijkheid’, terwijl op de achtergrond zijn mama goedkeurend knikte.Maar het gros van de publieksjury toonde zich minder empathisch dan de vakjury, en bonjourde in de tweede ronde de trans met z’n magere klikken en z’n grote klakken uit z’n zetel, waarop het gesnotter onbedaarlijk herbegon. Een Golden Ticket had Gemma kunnen redden, maar Hanne en Marthe gaven de voorkeur aan een echt meisje, na een stille wenk van meester Gert. Verhulst was geschrokken door een tweet van Dries Van Langenhove. De eindbaas van Schild & Vrienden reageerde hiermee op de uitspraak van de verminkte aandachtszoeker in volgende verbloemde termen: ‘Kindjes te inspireren?’ Om wat te doen? Hun piemel af te knippen en hormonenblockers te nemen die hen onvruchtbaar en depressief maken?

Baas Verhulst grijpt in

Gert Verhulst komt uit een nest van echte socialisten,geen softe matekes en hippe nieuwkomers, maar nog ouderwetse kameraden, volksmensen die eerder conservatief dan inclusiefdenken. In tegenstelling tot duobaas Hans Bourlon mag Gertje dan al enkele arrogante trekjes van een nouveau riche vertonen, net als Hans is hij in de eerste plaats een ernstig Vlaams zakenman. Beiden beseffen goed dat men 800.000 potentiële klanten – ook al zijn het VB’ers – niet mag schofferen. Het stemgedrag van de publieksjury en de tweet van Dries deden Studio 100 uiteindelijk afzien van hun oorspronkelijk GENDER 2.0-plan om het blonde K3’tje te vervangen door een -al dan niet- lesbisch getint meisje, of door een jongetje, al dan niet getint, gay of trans. Het volk verkoos duidelijk nog altijd een blank meisje. De rampzalige kijkcijfers uit Nederland – van 1.800.000 kijkers bij de vorige editie naar nu nog amper 200.000 fans – sterkte de firma in de overtuiging dat het dit keer opnieuw obligaat een Nederlandse meid moest worden. Om een verhaal dat 2 maand duurde kort te maken: de vijver van vier, waaruit in de laatste uitzending het nieuwe K3’tje moest gevist worden, was gevuld met drie Nederlandse blondjes – van wie één vals blondje – en de Vlaams Amy,  de lieveling van het publiek. Maar niet van de voorzitter van de jury. Want toen een Hollandse langpotige schone, luisterend naar de hemelse naam Celester, in beeld verscheen, vertrok het ge-botoxte gelaatvan Geil Gertje geen spier. Maar de ogen van de sfinx spraken boekdelen, en hij begon overmatig te transpireren, als had hij zijn gezicht gewassen met frituurolie. Mocht hij ooit Celester ‘binnendoen’, zal er niet kunnen geroddeld worden dat hij ALWEER aanpapt met een K3. Want het was de minder wulpse Julia, het valse blondje, die soms ook vals zong, die uiteindelijk op de loonlijst van Studio 100 kwam onder de rubriek ‘K3’.

Gertje op glad ijs

Toen bleek dat het een normaal blank vrouwtje zou worden, en geen allochtoontje, geen gay’tje of transje, barstte er bij de LGBTx- en woke-meute gehuil los. Er werd Verhulst met zoveel woorden verweten dat hij ‘zijn afspraak met de geschiedenis’ gemist had, door bewust te kiezen voor commerciële zekerheid boven inclusieve diversiteit. Gert verdedigde zich in een quote, letterlijk overgenomen uit zijn interview met Het Laatste Nieuws:

“Niet wij hebben onze afspraak met de geschiedenis gemist, maar de getalenteerde jongens, de gekleurde meisjes en de non-binaire zang- en danswondertjes in Vlaanderen en Nederland.”

Hij had evengoed kunnen zeggen: “De spoeling van ab-normale kandidaten was té dun”.

Verhulst moet oppassen, want de laatste tijd begeeft hij zich op politiek incorrect glad ijs. In een vorig vraaggesprek met De Nieuwe Morgen (de oude is failliet) pleitte de duobaas van Studio 100 al voor de opheffing van het cordon sanitaire tegen het VB, haalde uit naar de woke-dictatuur en de klimaathysterie. Dit leverde hem vanwege de non-binaire puistige Anuna meteen de bijnaam op van ‘verzuurde oude witte man’. De linkiewinkie’s hebben lange tenen en een kort lontje, en de cancel culture is nooit ver, zelfs niet voor iemand uit een socialistisch nest die van de homoseksuele James Cooke een BV maakte. Een gewaarschuwd man is twee vrouwen – in Gerts geval Karen  en Josje – waard…

**

LEES OOK

K2 zoekt K3: wokeness & gekkegenderziekte bij Studio 100. Klik HIER

**

***