VTM’S GRENSOVERSCHRIJDEND GEDRAG

Na Boer zkt Vrouw heeft VTM een kersvers koppelprogramma gelanceerd.

Presentatrice van deze grensoverschrijdende show voor homoseksuele koppels (m/v/x) en alleenstaande feministen (v/x) met een kinderwens, is de oud-miss België Dina Tersago, de opvolgster van de immer positieve Ingeborg Sergeant die destijds in Blind Date koppelaarster speelde voor normale mensen, en nu wat bijverdient als jurylid in K2 zoekt K3.

In haar nieuwerwetse voortplantingsshow gaat Tante Tersago op zoek naar:

1. een draagmoeder voor een span homo’s
2. een zaaddonor voor een stel lesbiennes
3. een zaadlozer voor een BOM

Het acroniem BOM staat voor een Bewust Ongehuwde Moeder die wel de lul wil om het kind te maken, maar zonder de Jan Lul erbij te nemen. Zo een BOM maakt van haar kindje wel bewust een halfweesje, maar dat zal die feministe worst wezen.

IN DE NAAM VAN HET KIND

Zoals een kind een naam moet hebben, zo ook behoeft een televisieprogramma een titel.

Bij de brainstorming over een catchy benaming borrelden diverse voorstellen op, die perfect weergaven waar het in deze zoektocht feitelijk om te doen is:

1. Flikkerduo zkt Baarmoeder
2. Pottenkoppel zkt Zaadvader
3. Mannenhaatster zkt Klootzak…

Na een video-conference met Mike en een spiritistische sessie met Giedo, besliste het amusementsbedrijf in de naamgeving van het nieuwe familiale ontspanningsprogramma de nadruk te leggen op het wensobject van de kindervrienden.

En zo werd het uiteindelijk ‘Ik wil een kind!’, wat eveneens de strijdkreet is van het Hollands pedofiel collectief Martijn.

Nederland was in de eerste uitzending opvallend aanwezig in de persoon van een Bovenmoerdijkse experte, van wie beweerd werd dat het een kinderwenscoach (?) was.

Een andere expert was een professor familierecht uit Gent, die kwam vertellen dat Napoleon toen hij zijn code schreef nooit had kunnen vermoeden dat mannen ooit met elkaar zouden willen trouwen en kindjes maken.

Er was ook een gezinspsychologe (?) die wat algemeenheden kwam vertellen, zoals ‘een kind is beter af met wensouders van hetzelfde geslacht dan met biologische ouders die het verwaarlozen…’

Dat is een kanjer van een sofisme. Men kan evengoed zeggen ‘een voetganger is beter af met een zatte chauffeur die hem vermijdt, dan met een nuchtere chauffeur die hem aanrijdt…’

VTM BAKT HET KIND BRUIN

Pretzender VTM kleurt je dag van langsom meer rood, maar bakt het nu ook erg bruin door het menselijk verlangen naar nazaten te misbruiken in dit nieuwe format.

De VTMemmers hadden nog maar pas hun alternatief gezinsplan voor holebi’s onthuld, of heel geestelijk gezond Vlaanderen steigerde, en de politiek mengde zich in het debat.

• Ministertje Dalle, de benjamin van de Vlaamse praatbarak, stak een vermanend vingertje op tegen ‘Ik wil een kind’. Niet dat jeugdige Benjamin iets tegen kinderen heeft – hijzelf is amper uit de pamper – maar adoptie als amusement opvoeren zag die brave tsjeef niet zitten.
• Politieke sprinkhaan en boomknuffelaar Bertje Anciaux voelde ook met zijn ellebogen aan dat dit er over was. Het zegt alles over het bedenkelijk gehalte van het programma, als zelfs een randdebiel zoals Den Blèter van die mediaboer geen eieren lust.
• Egbert Lachaert van zijn kant opperde dat zo iets onverenigbaar was met de opvoedende opdracht van een gesubsidieerde zender.

Hoewel VTM inderdaad door de gemeenschap onrechtstreeks gesubsidieerd wordt, verwarde de bleekblauwe opperblaas de reclamezender van het mediabedrijf DPG met de Vlaams-Belgische staatsomroep VRT die ook reclame uitzendt. Egbertje dacht namelijk dat de controverse ging over zijn hartsvriendin Sihame El Kaouakibi.

DE APOLOGIE VAN TANTE NONNEKE

Om de schade te beperken, trommelden de programmamakers van ‘Ik wil een kind’ in paniek Tante Dina op, om de introductie-uitzending vooraf extra te komen duiden.

De preutse oud-miss België deed dat in een outfit die zo uit de kledingcontainer van de Wibra leek te zijn geplukt. Daarbij bood haar ongeschminkt gelaat een smartelijke aanblik, alsof ze in haar schaamstreek plotsklaps getroffen werd door een pijnlijke maandstondenscheut.

Bloedserieus, alsof ze de dood van de paus van Rome aankondigde, las de Tante Nonneke van de Kijkbuis haar betoog van de autocue af:

‘Een heel goeie avond iedereen. Het programma dat jullie zo dadelijk gaan zien heeft de afgelopen dagen voor heel wat beroering gezorgd, van scherpe opinies tot pijnlijke beledigingen. En net daarom wil ik jullie heel graag uitnodigen om met een open blik naar dit programma te kijken. Nee, het is geen spelprogramma, het is geen datingprogramma, we gaan ook geen baby maken op televisie.

Want laat het duidelijk zijn: de betrokken experts, de programmamakers en ikzelf hebben alleen maar het belang van het kind voor ogen. Dat primeert boven alles!

Vanuit die filosofie hebben we het afgelopen jaar met heel veel respect en liefde aan deze oproepaflevering gewerkt. En ondanks alle beroering hebben we ervoor gekozen om het integraal zoals voorzien uit te zenden. Omdat we vinden dat het thema een eerlijk maatschappelijk debat verdient. Bedankt om er met een open blik naar te kijken.’

BEWUST CO-OUDERSCHAP

Nog geen minuut nadat Dina de kijkers verzekerd had dat het geen spelprogramma zou worden, pakte ze al uit met een straatspelletje.

Er werd aan voorbijgangers gevraagd om een gezinspuzzel op te lossen: welk kindje hoort thuis bij welke moeder en welke verwekker? Raar maar waar: alle puzzelaars kozen voor het traditionele gezin met kindje(s), één moeder en één vader.

Dat was net het tegenovergestelde van wat ‘Ik wil een kind’ beoogde. De inleidster had nochtans meteen de opzet van het programma duidelijk geformuleerd in volgende bewoordingen:

‘Het gaat over leven in bewust co-ouderschap: dat betekent zonder romantische relatie, zonder in hetzelfde huis te wonen, maar wel met een verbintenis voor het leven en gedeelde liefde voor het kind.

Maar eerst tonen we in deze oproepaflevering een hele waaier aan gezinsvormen: er zijn eenoudergezinnen, er zijn ook regenbooggezinnen, gezinnen met pleegkinderen, adoptie….’

Hierbij stelde die drommelse Dina in één adem de homoseksuele kinderwens gelijk met normale pleegzorg, adoptie en echtscheiding. Van een amalgaam gesproken!

Het begrip co-ouderschap – een gescheiden vader en moeder die om beurten hun kroost opvoeden – kreeg ook een nieuwe, homofiele interpretatie: kindje(s) met twee mama’s en één papa, kindje(s) met twee papa’s en één mama…

Vooral het bewust co-ouderschap van een trio, gevormd door een koppel homo’s en één alleenstaande moeder, kwam tot twee keer toe minutenlang in beeld, zodat het op een uitzending door derden van de LGBTQ-religie begon te lijken.

VRIJHEID, BLIJHEID, PERMISSIVITEIT

VTM had een veertigtal mensen opgetrommeld om in de studio te komen figureren.

Het publiek was samengesteld uit een tiental kinderen – onder wie één negerinnetje – een aantal mama’s, moekes en meemoeders, enkele plusvaders, één alleenstaande vader en een duo homopapa’s; ze waren bijna allemaal blank van teint, behalve twee negers die zwart waren, en een Indiase dame die er Indiaas uitzag. Verder vielen er geen bruine, gele of rode medemensen te bespeuren: die bekijken waarschijnlijk het hele holebi-gebeuren met een minder open blik…

De aanwezigen reageerden zoals gepland op het vragenspelletje van kleuterjuf Dina:

‘Wie is er al ooit gepest geweest?’

Enkele kinderen en een handvol volwassenen gingen dan voor een decorwand staan die een huiskamer moest voorstellen, zogezegd door een kinderhand getekend, met aan de muur een kindertekening van twee homopapa’s, en een ander portretje van een bewuste co-mama.

Op een teken van de studiomeester buiten beeld, applaudisseerde iedereen spontaan en uitgelaten.

‘En wie vindt zijn of haar eigen gezinssituatie normaal?’

Nu ging iedereen voor de wand staan, behalve een vermoedelijk hardhorige vrouw en een homopapa. Die laatste vond zijn eigen situatie wel normaal, maar hij begreep ook dat er normale mensen waren die dat niet normaal vonden.

Nadat juf Dina hem tot de orde had geroepen voor zijn deviationisme, kwam ook hij bij de muur staan, zodat enkel nog de dove dame verweesd achterbleef.

Iedereen lachte uitgelaten en klapte vrolijk in de handjes.

Op de hamvraag ‘Wie heeft er suiker in de erwtensoep gedaan?’ reageerde evenwel niemand, daar Dina die vraag ook niet stelde.

Samen met een super enthousiaste en extra empathische Dina, verkeerde iedereen voortdurend in de juiste stemming: er werd hartelijk gelachen met elke kwinkslag. Toen twee knaapjes en hun zusje zegden o zo blij te zijn omdat ze twee mama’s hadden, knikte iedereen begripsvol en vrolijk, en brak er weer op commando een spontaan applaus los; het werd even ernstig wanneer er sprake was van de vooroordelen waarmee bewust co-ouderschap te kampen had; bij het aanhoren van enkele trieste verhaaltjes werd er zelf een traantje weggepinkt, terwijl op de achtergrond een zacht geweeklaag weerklonk.

Maar de sfeer was toch vooral blijmoedig, alsof homoseksualiteit het beste was wat de mensheid ooit was overkomen.

De sympathieke jonge neger Johan, die door een al bejaarde mama en een dito moeke geadopteerd was, zette een kleine domper op de heersende hoerastemming toen hij verklaarde dat het niet altijd gemakkelijk was, en dat hij veel negatieve opmerkingen op zijn gezinstoestand te verwerken gekregen had.

Zijn Mama viel hem bij:

‘Ge voelt de vijandigheid,’ opperde ze.

Waarop zijn Moeke filosofisch repliceerde: ‘Ge leert ermee leven.’

‘Zo simpel is dat…’ zei Dina met enige twijfel in haar stem, waarna ze dit kritisch intermezzo afsloot.

EMOTIE

Hét emo-moment van de uitzending kwam eraan, toen de voormalige presentator Lu Kappermont in beeld verscheen.

Met tranen in de ogen vertelde die goeie ouwe Lu over zijn onvervulde kinderwens. Hij had toch zo graag een kindje op zijn knie paardje laten rijden. Maar die droom viel aan diggelen toen hij verliefd werd op Bartje Ka Jell.

Met Bartje kon hij natuurlijk geen kindjes maken, liet die brave Lu verstaan.

Wij menen te weten dat de heer Kappermont, voordat hij een volwaardig adept werd van de herenliefde, enkele jonge, knappe vrouwen heeft gekend.

Had hij er toen eentje bezwangerd, was hij nu misschien Bompa Lu.

Maar het heeft niet mogen, het heeft niet kunnen zijn. Want anale betrekkingen zetten geen zonen aan de dijk…

CONCLUSIE

Ter afsluiting van deze eerste spraakmakende aflevering deed Dina een oproep aan toekomstige kandidaten met een kinderwens om zich alsnog in te schrijven als wensouder.

Ze verzekerde de VTM-kijkers dat iedereen van de deelnemers een kind zoekt met de beste bedoelingen.

We willen haar best geloven, en hopen nu maar dat er geen kinderlokker aangelokt wordt om deel te nemen aan deze grensoverschrijdende bedoening.

Over het spektakelgehalte van deze rare voortplantingsshow kunnen we kort zijn: de twee blokken, met reclame voor inlegkruisjes van Tena Lady, waren de hoogtepunten van ‘Ik wil een kind’.

TELEMACHO