Stel U Vlaanderen voor als het Chicago van de jaren twintig. Stel U in die stad een beenhouwerij voor met voor de deur op de stoep een lijfwacht in een afgedragen doordraag-trouwkostuum op een zomerse stoel. Naast hem op een handig bijzettafeltje een asbak en enkele lege glaasjes caffè al vetro. De hele dag passeren klanten de zwijgzame man. In de beenhouwerij is het druk. Niet zozeer voor de toog van beenhouwer Jan. Maar in de passage naar het kleine zwaar gemeubileerde kamertje achterin de beenhouwerij. Daar, aan een afgesleten mahoniehouten bureau zit een man met macht. De lijfwacht voor de deur is zijn lijfwacht-chauffeur.

De bezoekers van de man met macht zetten zich eerbiedig voor het bureau en leggen met bevende stem een probleem op tafel. De man achter het bureau belooft het probleem op te lossen. Alleen moeten de bezoekers eerst iets voor hem doen. De bezoekers beloven de man met macht te doen wat hij hen eerst vraagt. De bezoekers verlaten de beenhouwerij met een kilo ambachtelijk gemaakte hamburgers en voelen zich opgelucht nu de man met macht hun probleem zal helpen oplossen.

De lijfwacht voor de deur is niet alleen decorum, hij zit er niet voor niets. Want niet iedereen die de beenhouwerij wil bezoeken komt met vriendelijke bedoelingen. Dat komt omdat de man met macht zelden zijn belofte houdt. Dat is ook de reden waarom de man met macht om de zoveel tijd van wijk en beenhouwerij moet veranderen.

U kent de man met macht. Het is Erik Van der Paal, de rechterhand van Bart De Wever.

De man met macht was de kingmaker in de verkoop van het oude ‘t Scheldt (t-los) aan het nieuwe ‘tScheldt (t-vast).

De man met macht kent niets van satire. Hij kan ook niet lachen. Hij hinnikt. En dan nog alleen op de dagen dat hij eerst een lijntje heeft gesnoven.

Eigenlijk heeft de man met macht ook geen macht. Hij steelt de macht van de man waarvoor hij werkt, Bart De Wever, de burgemeester van de stad vol foute beenhouwerijen.

Het nieuwe ‘tScheldt is stout geweest. Het nieuwe ‘tScheldt publiceerde 2 satirische artikelen over een directrice van de stad. En hoe zij haar welgevormde boezem gebruikte om voor de burgemeester te kunnen komen werken. De directrice heet Maria Gonzalez. Eigenlijk is Greet een uil, want net zoals Erik is ze verslaafd aan macht en misbruikte ze haar macht in het onderwijs. Daarom werd ze er met pek en veren buiten gedragen. Bij Bart de burgemeester vond ze bescherming.

Bart droeg Erik op om het nieuwe ‘tScheldt te verplichten de artikelen over Greet Uil te verwijderen. Als een Gonzalez wilde Erik zijn prooi in de Schelde slaan. Maar ‘tScheldt gaf niet toe want ‘tScheldt houdt niet van beenhouwerijen met lijfwachten voor de deur.

Erik verliet de beenhouwerij om Bart te melden dat hij niet genoeg macht had om ‘tScheldt te dwingen de vogelartikelen te verwijderen. Bart werd razend kwaad.

Gedreven door wanhoop deed Erik iets eigenhandig wat hij eigenlijk niet kan, omdat hij het niemand anders kon vragen. Omdat ieder ander aan Eriks verstand zou beginnen twijfelen mocht hij het gevraagd hebben. Erik maakte namelijk een Twitter-account aan op 9 juli 2021. Wat niet makkelijk is voor iemand die nauwelijks kan schrijven. Erik produceerde twee tweets. De tweede een kopie van de eerste omdat Erik niet wist dat zijn eerste tweet al gepubliceerd was. Erik twitterde een vals contract over ‘tScheldt.

De vrienden van Erik in de pers, Bruno Struys van de krant de Avondondergang en Jan Stevens van het wekelijks magazine het Kneukelbrood kregen een orgasme van de tweet van Erik. Zij kennen Erik goed want als Erik kwaad is op iemand van de partij van Bart, dan lekt Erik informatie aan Bruno en Jan. Maar niemand weet dit. Omdat het zo gek klinkt dat Erik dit zou doen.

Wie geen orgasme kreeg was Twitter. Ze verwijderden het account van Erik Van der Paal wegens het tweeten van valse informatie.

Maar dan kenden ze Erik bij Twitter nog niet. Op de Vlaamse Feestdag, terwijl burgemeester Bart al vendelzwaaiend voor de camera’s verscheen, maakte Erik Van der Paal een tweede account aan op Twitter. Hij tweette weer een document om ‘tScheldt te schaden. En wie kreeg er weer een orgasme? Natuurlijk, Bruno en Jan van de Leugenpers. Helaas voor Erik konden ze er bij Twitter opnieuw niet mee lachen. Twitter verwijderde dezelfde dag nog het tweede account van Erik Van der Paal wegens het verspreiden van valse informatie met het oogmerk een derde partij publiekelijk te beschadigen.

Ondertussen staan de satirische artikelen over Maria Gonzalez nog steeds op het nieuwe ‘tScheldt en vraagt iedereen zich af wat er zo speciaal is aan Maria Gonzalez dat Bart beenhouwerijman Erik nodig heeft om een rondje valsheid in geschrifte te organiseren.

Het Twitter-geneuzel van Erik Van der Paal ging natuurlijk niet onopgemerkt voorbij. Bakkers en kruideniers die het beenhouwerij-initiatief van Erik Van der Paal bijzonder onsmakelijk vinden en er hem over aanspreken krijgen als antwoord dat enkele redacteurs van ‘tScheldt zich beter niet meer over de straat in de stad van Bart begeven willen ze niet onder een auto terecht komen bestuurd door een lijfwacht met een versleten doordraag-trouwkostuum.

Binnen de partij van Bart klinkt er nu gemor. Zeker van een aantal zwaargewichten rond Bart die nog iets moesten doen voor Erik zodat Erik weer een toren zou kunnen neerpoten in de stad, niet ver van de beenhouwerij waar zijn lijfwacht op een stoeltje zit.

Aan de rand van de partij van Bart waar de grens tussen binnen en buiten de partij niet zo duidelijk is klinkt er ook gemor. Als Erik Van der Paal een satirisch blaadje als het nieuwe ‘tScheldt elke dag kopje onder wil duwen in ‘tScheldt om zijn macht aan Bart te tonen, dan toont Erik Van der Paal niet dat hij macht heeft, hoogstens dat hij geen hersenen heeft. Met als gevolg dat aan de linkerkant van het land andere burgemeesters en beenhouwers zich nu een breuk lachen met de avonturen van het trio Bart, Erik en Greet.

Zelden was het Vlaamse spreekwoord ‘voor paal staan’ zo betekenisvol als op deze Vlaamse Feestdag.

***