Kent U Cesare Lombroso (1835-1909) nog, lieve lezer? De Italiaanse criminoloog van joodse origine die de notie “geboren crimineel” invoerde en crimineel gedrag trachtte te voorspellen, niet door het te koppelen aan de sociale omstandigheden van de crimineel, maar aan zijn lichamelijke kenmerken. Brede kaken, dieperliggende ogen, vlezige lippen, hoge jukbeenderen … het droeg, volgens Lombroso, allemaal bij tot de fysionomie van de crimineel. Criminaliteit werd meetbaar!

Lombroso is de grondlegger van de positivistische stroming binnen de criminologie. Wie positivisme zegt, denkt wellicht meteen aan de regimefilosoof Maarten Boudry, maar Maarten heeft weldegelijk illustere voorgangers en bekent zich derhalve, met zijn particulier positivisme, ronduit tot een obsolete trend binnen een voorbijgestreefd filosofisch denken.

Nu lieten we ons deze ochtend – en genietend van die schaars geworden en vooral zelf gegrepen momenten van gedachtelijke vrijheid – even gaan in het volgend gedachte-experiment: “Bestaan er”, zo was onze denkpiste, “ook fysieke kenmerken voor domheid? Is domheid dus te meten aan iemands gelaat?”

Net op het moment dat deze opwellende vraag nog warm lag na te dampen op de ontbijttafel, kwam Egbert Lachaert voorbij “gejogd” in de studio’s van Radio 1, in het programma “Ontbijten met Egbert Lachaert”. Onze prangende vraag kreeg meteen een instant antwoord. Het leek wel een geschenk uit de hemel!

Daar zat hij dan, Egbert Lachaert, koud bezweet, zichtbaar nerveus en vastgeklemd in een bij voorbaat mislukte poging om, vals volks in een zaterdags joggingpak, het verloren serieux van een partijvoorzitter op te lappen. Hij leek wel persoonlijk met “basketbalsloef Conner” overeengekomen te zijn om in “sportieve look” het gebroken vertrouwen in de populistische politiek te herstellen. De “liber-aal”, die eigenhandig onze vrijheid (in het Latijn: “libertas”) verkwanselde, weerde zich als een paling in een emmer snot, maar kon niet echt een vuist maken.

Onze ochtendlijke overpeinzing leek sneller dan verwacht, maar toen nog redelijk voorbarig, een mild bevestigende wending te krijgen. Tot Jürgen Conings ter sprake kwam: op dat moment smolt alle voorbarigheid ogenblikkelijk als sneeuw voor de zon! Domheid, beste lezer, is inderdaad meetbaar! Meet de tronie van Lachaert minutieus op en je hebt de maten van de dwaasheid, onweerlegbaar bewezen en op papier!

Deze leider van een corrupte maffiapartij die eigenhandig van de scheiding der machten een moderne klucht maakt door veel te duur togatuig te betalen voor zijn wild graaiende en beuzelende partijgenoten en door politiek benoemde onderzoeksrechters te dwingen tot liberale wederdienst; die te “geconcentreerd” geteisem van journalisten op papier een loopje laat nemen met vaststaande feiten om een regelrechte karaktermoord te voltrekken, zou op zijn blote knieën naar Santiago de Compostella moeten kruipen om vergiffenis te vragen voor zoveel ondemocratisch bestuur. Voor veel minder is er immers in dit apenland al een parlementaire onderzoekscommissie opgestart! Maar wat doet die kluns? Hij grijpt de lotgevallen van de onfortuinlijke soldaat Jurgen aan om te schieten op een partij die met belgicistische militairen, door de bank genomen, geen jota te maken heeft, om de aandacht van zijn eigen corrupt miskleun- en flaterparcours af te leiden. Hij doet verdorie een Somerske, dat even “liberaal” en misselijk makend mirakel uit Mechelen!

“Alles is de schuld van het Vlaams Belang!” Zijn geknoei, zijn corrupte vochtige kamerpolitiek, zijn gebenedijde onkunde om de foute excuustruzen op liberale lijsten te zetten of voor de partij te laten werken … Allemaal de schuld van een partij die alleen maar zegt wat ze denkt – en volgens de laatste peilingen velen met hen – en nog nooit, ik herhaal: nog nooit, enige beleidsverantwoordelijkheid heeft mogen opnemen van die hoogst eigenaardige “democratische” liberale partij.

En als het een militair, door het corrupte blunderbeleid van Lachaert en zijnen zelf, allemaal teveel wordt, ook dan wordt de vinger opgestoken naar diezelfde partij, en haar ondertussen 1,2 miljoen kiezers, die al jaren aan de kant worden gezet door een dictatuur van ivoren-toren-dwazen die in hun logetempels alle contact met het volk zijn kwijtgespeeld.

Domheid, beste lezer, is inderdaad meetbaar. Het moet te maken hebben met het getal der zotten: de elf (11): ongeveer het percentage dat aangeeft nog op de OpenVLD te willen stemmen. Waarmee gelijk ook geweten is hoeveel procent van bevolking, via politieke benoemingen, financieel van de liberalen afhankelijk is. Want overtuigde en onafhankelijke liberalen hebben die partij allang de rug toegekeerd!

***