De afluisterapparatuur van Russische makelij die ‘tScheldt-medewerkers als vermomde priesters wisten op te hangen in het hoofdkwartier van de CD&V, kraakte de laatste dagen oorverdovend.
Er is grote heibel en teelballengeworstel in de opperste regionen van de Katholieke Moslim Club van Joachim Coens.
Aanleiding voor zwaar bevochten standpunten is de voordracht van twee kandidaten vanuit de CD&V voor het Grondwettelijk Hof.
U weet ondertussen dat ons politieke systeem alle gelijkenissen vertoont met rottende karkassen van met strot overgebeten zebra’s in de Afrikaanse savanne. Het systeem stinkt uren in de wind, niet in het minst omdat het systeem zich als een pandemie in de bovenbouw van de samenleving heeft genesteld ter meerdere eer van zichzelf, macht, geld en lintjes van Koning Filip.
Zo mag een politieke partij rechters benoemen in het allerhoogste Hof van het land.
Deze ‘rechters’ mogen daar ook blijven zitten tot aan hun pensioen (op 70 jaar by the way). Zo’n benoeming in het Grondwettelijk Hof is de ultieme graaipotprijs voor politici.
Nu of nooit
De CD&V, die door Wouter Beke als proeftuin werd gebruikt in het decimeren van leden als aanloop voor het decimeren van bejaarden, moet een opvolger aanduiden voor Trees Merckx-Van Goey. Trees is zo’n politiek benoemde trezebees in het Grondwettelijk Hof. Ze gaat op pensioen en het gat dat zij achterlaat is een stoelendans waard voor Joachim Coens.
De CD&V verkondigde enkele dagen geleden dat ze van plan was ‘waarschijnlijk’ de volgende 2 kandidaten naar voor te schuiven: Joke-ik-heb-een-rechtstreekse-lijn-met-de-staatsveiligheid- Schauvliege (51) en oud-Senaatsvoorzitter Sabine de Bethune (62). Toch hield de CD&V nog een slag om de arm. We weten nu waarom.
Op 21 mei 2021 moet de Senaat stemmen over de kandidaturen.
Joke is hemelsblij met de voordracht want het was nog een goedmakertje door Wouter Beke beloofd na haar ontslag uit de regering wegens…. ja wegens, wat eigenlijk… wegens totaal vakonbekwaam wordt er intern bij de CD&V gegniffeld.
Wat heeft ‘tScheldt nu vernomen? ‘tScheldt hoorde in fragmenten met veel dichtslaande deuren en opgewonden stemmen dat Hilde Crevits haar mannetjes de leeuwenkuil heeft ingestuurd om te trachten alsnog de nominatie te bekomen.
Crevits is juriste, vrouw, meer dan 40 jaar oud en heeft minstens vijf jaar parlementaire ervaring, allemaal voorwaarden die de partij zichzelf had opgelegd om een rechter in eigen rang te kiezen.
Op de tapes horen we Crevits fulmineren dat zij een veel geschiktere rechter zou zijn dan dat geschift fake groen wijf Schauvliege. Het blijkt de natte droom te zijn van Hilde om als opperrechter haar carrière te kunnen beëindigen.
Het Grondwettelijk Hof bestaat uit 12 rechters waarvan er 6 échte rechters zijn en 6 neprechters, de daar geparkeerde politici. Als er één van deze 6 stoelen vrijkomt moet die afwisselend naar een politieke familie gaan én moet er afwisselend een Nederlandstalige en Franstalige politieker benoemd worden. Er zijn dus heel veel evenwichten te respecteren. Het aantal evenwichten reflecteert zich in het aantal achterafkamerlunches, braspartijen, omgewrongen ellebogen, messen in ruggen van politici en ruildiensten waar zelfs Pornhub jaloers op zou zijn.
Het is dus nu of nooit voor Crevits. Als ze de boot deze maand mist zou het wel eens een onhaalbare kaart kunnen worden om in dit leven nog genomineerd te geraken voor één van de 6 felbevochten pluchen stoelen in het Hof.
We vernemen uit goede bron dat Crevits al lang een container vislijnen had uithangen om de nominatie te bekomen maar dat Joachim Coens Oost-Indisch doof bleef voor de argumenten van kamp Crevits. Crevits zou niet lang geleden het bureau van Coens zijn binnengestormd met de woorden: “Moest Wouter hier nog gezeten hebben, was dat hier al lang geregeld!” Waarop Coens kalm zijn bril zou hebben afgenomen, een zakdoek uit zijn broekzak hebben gehaald om zijn bril te kuisen én zichzelf tijd te geven een antwoord te formuleren, om dan tegen haar te zeggen: “Moest Wouter hier nog gezeten hebben, had Steffen Van Roosbroeck hier nog gezeten, en had er in plaats van een Sihame schandaal een me-too schandaal in de pers geweest….” Daarop had Crevits zich boos omgedraaid onder het sissen van slechts één woord: “Mietje!”, waarop ze boos was buiten gewandeld.
Stoelendans
Coens keek zwijgend het heupwiegende achterwerk van Crevits na en bedacht spontaan dat er meer vlees rond de billen van Crevits zat dan rond de billen van Annelies Verlinden. Zijn associatief werkend brein sprong van achterwerk naar stoel, van stoel naar stoelendans, en van stoelendans naar Crevits.
Crevits was het ultieme schakeltje geweest in een stoelendans die nu na de feiten historisch gezien een christendemocratische paringsdans was geweest van zijn voorganger-partijvoorzitter Yves Leterme. Leterme stond in 2007 op het punt om door te groeien van minister-president van Vlaanderen naar premier van België. Zijn plaats als Vlaams minister-president werd ingenomen door Kris Peeters. Peeters was op dat moment bevoegd voor “Institutionele Hervormingen, Havens, Landbouw, Zeevisserij en Plattelandsbeleid”. Zijn bevoegdheden werden overgenomen door Hilde Crevits die op dat moment volksvertegenwoordiger was. Leterme organiseerde de zaak zo dat Crevits “Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur” werd onder Peeters. Want dan kwam de plaats van Crevits als volksvertegenwoordiger vrij. Leterme bepaalde dat de vrijgekomen positie moest ingevuld worden door de 1e opvolger in West-Vlaanderen, niet toevallig de onbekende Martine Fournier. Althans, Fournier was onbekend voor het grote publiek, niet zo voor Leterme. Fournier was zijn maîtresse.
Binnen de CD&V is het ene pleziertje het andere waard. Dus dacht Crevits minstens recht te hebben haar billen geparkeerd te krijgen in het Grondwettelijk Hof. Maar niets in de politiek is wat het lijkt. Zelfs niet voor Hilde Crevits.
***
