U zal wellicht denken, beste lezer, dat uw lijfblad, door de wettelijk hoogst bedenkelijke huiszoeking bij onze leverancier, compleet het noorden kwijt is: een nieuwjaarsbrief met hoogzomer (of toch bijna)… Niets echter is minder waar! Nog nooit wees de naald op ons kompas zo duidelijk dat noorden aan. Uw massale en onvoorwaardelijke steunbetuigingen, ook van lieden die in onze kolommen al eens door een satirisch mangel werden gehaald, waren hartverwarmend, ja zelfs bij momenten ontroerend.

Oprechte dank daarvoor!

**

Aangezien corona ons normale leven toch al een tijdje helemaal overhoop haalt, dachten we er goed aan te doen het nieuwe normaal te tarten door een rasechte nieuwjaarsbrief in volle lente te schrijven. Met beloftes en al!

De justitiële actie, gecoördineerd vanuit het corrupte partijbestuur van de OpenVLD, heeft dit voornemen alleen maar versneld ten uitvoer gebracht.

Het onderuit halen van onze democratische rechtsorde, ooit gestoeld op de scheiding der machten, door een niet al te pientere bende would-be liberalen – niet scherp, wel sluw – smeekt om een paar beloftes van onze kant. Wij zijn er immers voor U, beste lezer! Wij willen geen instrument zijn in de stoffige carrièreplanning van over het paard getilde partijkaarthouders en andere volksverlakkeraars! Dat net deze creaturen de oorlog verklaren, maakt ons enkel sterker, onbuigzamer en koppiger in onze overtuiging en laat onze slagzin “shaming individuals or government into improvement” alleen maar stralender oplichten op onze woest wapperende banieren!

Wij zullen niet rusten tot de laatste beuzelaar met een zucht het publieke forum heeft verlaten; en wij blijven dat doen zonder onderscheids des persoons, zonder partijkaart, zonder extremisme maar met des te meer ironie, zelfs met des te meer sarcasme, met des te meer overdrijving, kortom: met des te meer humor! Onze lach zal niemand ons kunnen afnemen! De politiek georganiseerde staatslol al zeker niet.

Welaan dan!

**

Allerliefste Onderzoeksrechter Theo Byl,

Bent U, achteraf bekeken, blij met uw actie? Hoe voelt dat nu, door het ganse land verguisd te worden? U, die een tijd geleden nog vond dat criminaliteit loont? Nu zit U zelf aan die andere kant van de barrière het recht naar uw eigen hand te zetten, gedachten te vervolgen en te veroordelen, gezinnen die met de schrijfsels van ‘tScheldt niks te maken hebben van het bed te lichten… Loont dat een beetje, meneer de onderzoeksrechter?

Nu weet iedereen tenminste dat U in de grote blauwe zak van de liberalen zit, daar in Somersstad aan de Dijle. We kunnen zelfs een nieuwjaarsbrief aan de “OpenVLD” richten, en U erin vermelden. Uw masker is afgevallen. U bent blauw geschelpt! De vleugels geknipt en de poten geringd.

Wij vragen ons wel af of U na deze demarche uw taak nog naar behoren kunt uitoefenen? Een onderzoeksrechter maakt immers deel uit van de rechterlijke macht. Niet, zoals het parket, van de uitvoerende. U moet filter zijn, onderzoek voeren a charge én a decharge, U heeft onpartijdig te zijn.

Met uw collega Connerotte had men indertijd minder medelijden. Ongetwijfeld kent U toch de overweging uit het befaamde Spaghetti-arrest: Een onderzoeksrechter houdt nooit op rechter te zijn, (…) Hij mag onder geen enkele omstandigheid, hoe uitzonderlijk ook, bij de partijen en bij de publieke opinie de schijn van partijdigheid wekken (Cass. 14 okt. 1996, Arr. Cass., 1996, p. 918 e.v.).

Eraan voor de moeite, meneer de onderzoeksrechter, vrees ik. Want gedachtepolitie spelen en dat tot prioriteit van uw ambt maken – dit tegen de achtergrond van de reële criminaliteitscijfers in uw arrondissement – is niet alleen ongrondwettelijk, het ruikt evenzeer naar die fameuze partijdigheid, waarvan U niet eens de schijn mag wekken.

Veel geleerd heeft U ook al niet! Wij, eenvoudige schrijvertjes op het krinklende winklende waterding van het leven, kan U niks maken! Dan maar een leverancier aanvallen, die er niks mee te maken heeft. Hoe klein toch, meneer de onderzoeksrechter! Wij, schrijvertjes op het krinklende winklende waterding van het leven, zijn net iets te volatiel voor uw justitiële tanker! Wij zijn al een poosje achter de bocht, nog voor U dat kolossale schip, dat “justitie” heet, gekeerd hebt. Overigens, lieve Theo, gedachten zijn niet te controleren! Dat behoort U toch te weten.

Theo? Niet echt een passende naam voor in de vochtige kamer, mij dunkt! Was Bartje uitgelaten? Was Egbert blij? U hoeft niet te antwoorden, hoor! We staan dichter bij U dan gedacht. Overal proberen we de vinger aan de pols te houden. Misschien kent U ons zelfs persoonlijk. Ziet U ons of onze bronnen elke dag, zonder het te weten. Voor U het weet staat er morgen misschien iets in ’tScheldt wat gisteren aan uw kofftietafel werd gefluisterd.

Want dàt, lieve onderzoeksrechter, dàt beloven we U plechtig, met de hand op het hart, en niet alleen voor 2021: wij zijn niet uit het lood te slagen en blijven eenieder die klungelt vanuit de macht, tot verbetering beschamen. Ook U! We hebben dan wel geen staatsapparaat dat met alle geweld en middelen tegen de eigen en vooral tegen onschuldige burgers kan ingezet worden – zouden we ook niet willen! – maar we hebben iets veel mooiers, iets veel doortastenders, iets veel duurzamers. Namelijk onze pen! Ondergedompeld in rozenwater kan die U tot meervoudige climaxen voeren, zelfs in uw eigen blauw satijnen bed van gerechtelijke corruptie, maar gedoopt in vitriool, lieve onderzoeksrechter, geeft zij enkel stekende migraines en droogslappe leden!

En onze pen pakt niemand van ons af! Zelfs uw bijl, lieve Theo, vermag het niet de gouden punt van onze pen te klieven. Onze sterkte is immers uw zwakte. Hoe sterk U ook staat! Wij beloven niet te breken, omdat iedereen het recht heeft te weten hoe het er in de coulissen van de macht aan toe gaat. Hoe er met het algemeen belang omgegaan wordt. Wat er allemaal met onze centjes gebeurt. Hoe onze democratie dagelijks met de voeten wordt getreden. Welke ezelsveulens er gaan lopen met de publieke middelen en wat zij ermee doen.

Ja, lieve Theo, dat beloven wij U, uit het diepst van ons hart!

**

Allerliefste Egbert en Bart,

Ja jongens, het zit jullie niet mee met jullie allochtoontjes, hé. Het is, zo mogelijk, nog erger dan bij de CD&V en hun joden! Chapeau trouwens voor die joden, het enige wat die aangewreven kunnen worden, is dat ze beginselvast zijn. What you see, is what you get! Met Sihame en Zelfa is het wel andere koek! Aan de één haar vingers blijft van alles plakken terwijl ze de sint-vitusdans danst en de ander grossiert in lege-dozen-firma’s terwijl ze Irak als ultieme thuisland blijft bejubelen.

Zeker, Egbert, klopt het dat Zelfa alleen maar uw woord voert? Of voert ze ook hangende lichaamsdelen naar een apotheose? Wij vragen het ons maar af, hé Egbert, want, zeg nu zelf, hoe moeten we dat puberaal gedrag van jou anders uitleggen? U twitterde zonder officieel op de hoogte te kunnen zijn de naam van onze leverancier die er niks mee te maken heeft. Nu bent U nooit echt op de hoogte van de zaken maar al eens gedacht, liefste Egbert, wat voor schade dat kan aanrichten bij onschuldigen. Of malen moderne liberalen daar niet meer om? Niet onze leverancier moet U hebben; óns moet U hebben. Of beter nog, onze bronnen! En die krijgt U niet. Nooit! Nu mag U nog alle gepolitiseerde registers opentrekken, U zal in het donkerblauw blijven tasten tot de aarde vergaat!

Egbert, Egbert, Egbert, jongen toch, was U niet beter huis-, tuin- en keukenadvocaat gebleven in plaats van met de grote jongens mee te willen spelen? Uw partij glipt U volledig uit de handen. Uw partijbestuur is zo lek als een zeef en had de OpenVLD al de reputatie alle partijvetes op straat uit te vechten, dan is het onder uw leiding nog erger geworden!

En, allerliefste Bartje, hoe is het nu met U? Al een beetje bekomen van het Sihame-debacle? Screenen, hé vriend, vooraleer je zoiets op de lijst zet! Weet U dat nu nog niet? Of dacht U dat het nu wel zou lukken? Wie gaat U trouwens nu voorbarig beschuldigen van al het onheil dat U overkomt? Wij stellen voor eens diep in eigen hart te kijken, uw ongeknipt playmobil-kapsel uit de ogen te wrijven en U eens tussen de mensen te begeven. Een nieuwe wereld zal voor U opengaan; dat is heel wat meer dan het gat van Sihame, hé! Ja toch?

Wat er ook van zij, Egbertje en Bartje, wij beloven jullie niet dat we erin gaan slagen jullie wijs te maken hoe je aan eerlijke politiek doet. Dat zullen jullie kiezers wel doen, als ze nog eens de kans krijgen. Maar wij beloven jullie wel – en plechtig! – op dezelfde weg door te gaan. Wij zijn niet onder de indruk van jullie “charge met de voeten vooruit” door een bevriende en tot liberale wederdienst gehouden “Mechels” onderzoeksrechtertje. Wellicht lonkt alreeds een promotie naar het federaal parket voor hem, wie weet? Met arendsogen zullen we die carrière dan ook verder gadeslaan. Ja ook dat beloven wij jullie. Geen blauw doorstoken kaart, of ze valt vroeg of laat op ons kaarttapijt. Geen onvertogen woord in de vochtige kamer van de loge, of ons Alziend Oog zal het in de tempel kunnen liplezen. Wie pokert, moet nu eenmaal kunnen verliezen!

Jullie verklaarden de oorlog? Wij zijn maar wat blij deze te kunnen responderen. Jullie met alle geweld van het staatsapparaat? Wij met de pen, want die was altijd al machtiger dan het zwaard!

Uw allerliefste kapoen, ’t Scheldt,

Antwerpen, 28 april 2021

***