Dat joggen op langere termijn ongezond is voor je knoken is inmiddels ruim gedocumenteerd, maar nu blijkt het tevens meer dan ongezond te zijn voor de viervoeters onder ons. Toen het hondje Georgio werd doodgeschopt door een eendimensionale jogger schokte dat uiteraard heel wat mensen. Tijdens een tumultueuze redactievergadering viel prompt het woord ‘doodstraf’ door een oudere medewerker met een jong kloppend hart voor dieren. Los van de pijnlijke zinloosheid vraag je je af wat zo’n renner bezielde. Welke containerlading stress zeulde die gast met zich mee? Waarvoor was hij dagelijks op de vlucht? We zetten een paar mogelijkheden op een rijtje.

Was de jogger de mentaal uitgeputte boekhouder van ziekenfonds De Voorzorg? Was het iemand die had wakker gelegen om een nieuwe naam voor de Vooruit in Gent te bedenken? Was het de hippe doch radeloze kledingadviseur van Liesbeth Van Impe, de hoofdredactrice van Het Nieuwsblad die helaas met de regelmaat van een klok in mode-affronten valt tijdens haar televisieoptredens? Was de jogger een liberaal politicus die over de eigen twijfel struikelde en zo het hondje vermorzelde? Kon het een verstrooide viroloog zijn die per ongeluk zijn programmaroutine versoepelde? Was de snelloper zo bijziende dat hij de viervoeter verwarde met een poedel en met diens moord op die manier zijn verontwaardiging over mevrouw El Kaouakibi wilde uiten? Was het een militant van Natuurpunt die een depressieve slijmslak wilde beschermen? Was de snelloper een uitgeteerde ouderling met lelijke benen en een belachelijk broekje die plots de banaliteit van zijn bestaan besefte en bijgevolg zijn ontzetting gruwelijk uitwerkte op het dier? Was het misschien Fatma Taspinar die de hond een zweem van racisme vond uitstralen naar haar religie toe omdat er verder geen mens om maalde? Of was het gewoon een transman zonder regels? Die kunnen echt wel kattig zijn.

***