Een moderamp is nipt vermeden: Marc Van Ranst was serieus zinnens om een eigen kledinglijn op de markt te brengen. Designreuzen zagen de bui al hangen, gezien de buitenproportionele populariteit van Marc.

**

Modellen om zijn topkledij te showen op de catwalk waren helaas schaars in aantal. Je kan immers niet zulk een hoeveelheid papieren zakdoekjes verorberen om de gesmaakte truien gevuld te krijgen. Bij supermodellen is dat het gebruik om hun lijn te behouden én bovendien beschermt het tegen COVID. De modellen van Marc zouden uit het Canvas- programma ‘De Weekenden’ over dikkerds geplukt worden. Zouden, want de deal gaat niet door omdat de VRT geen productplacement toelaat, euh.. Pech dus voor de fans van de vedette-viroloog.

Charles Caleb Colton schreef ooit: ‘Het voordeel van echte rampen is dat ze ons bevrijden van de ingebeelde rampen’. Voorlopig blijft Van Ranst dus leuren met zijn ingebeelde rampspoed, daarin gretig gesteund door Frank, de Rode Monnik. Toch bleek het gerijpt besef van Vandenbroucke in Gazet van Antwerpen met de uitspraak ‘Het land is moe’. Ook de parlementsleden zijn moe: net als gorilla’s lijken ze klaar om elkaar elk moment te gaan vlooien. Het blijft gelukkig bij gezwets over elkaars haartooi. Sommige behaarde verkozenen des volks zoals Bart Tommelein zien er inderdaad uit alsof ze een poos aan ‘treinsurfen’ hebben gedaan.

De zoom-interviews waaraan kijkers tegenwoordig worden onderworpen doen denken aan een peep show en vertonen een onverantwoord hoge griezelcurve. In het magazine Scientific American publiceerde Catalina Toma van de Universiteit van Wisconsin de bevinding dat mensen op Facebook een geïdealiseerde visie van zichzelf presenteren. Meestal geloven ze daarbij zelf dat hun miskweekte profiel de max is. Nogal wat politici lijden aan deze zelfoverschatting. De hengst Egbert Lachaert, de diva Meyrem Almaci, de macho Joachim Coens, de Überseksueel Peter De Roover; het zijn slechts schuchtere voorbeelden. Het land moe? Wij zijn het moe van sommige politici te zien.

***