Columniste Julie Cafmeyer – ze is ook theatermaakster en regisseur – lijkt de enige pen met gezond verstand op de bladzijden van De Morgen.

Net zoals alle andere Vlaamse kranten is De Morgen verpopt tot het mededelingenorgaan van de federale en Vlaamse regering. De mensen (m/v/x) die tegenwoordig de kranten vullen verdienen niet langer ‘journalisten’ te worden genoemd. Na 13 maart 2020 heeft geen enkele krant uitgepakt met écht kritische vragen over de corona-aanpak van onze beleidsmakers.

Hoe gemakkelijk is het dan niet voor Maggie De Block om te zeggen: “Het is wat het is” en gewoon op het pluche aan het park in Brussel te blijven zitten. In een land met een échte pers als vierde macht was Vlaams minister Wouter Beke al lang naar huis geschreven.

Maar er is hoop. Toch al bij De Morgen. Julie Cafmeyer schrijft  in haar column (maandag 23 november) op bladzijde 2 een kritisch en verstandig stuk over corona. Ik citeer haar graag en uitgebreid: “Wij worden als bevolking niet meer gestimuleerd om na te denken. Nadenken is een gevaarlijke bezigheid. Het is beter als je gewoon volgt. Wie kritisch is over de aanpak van het virus is niet solidair of een egoïst.”

Cafmeyer gaat verder: “Kritische stemmen stellen het virus niet in vraag, maar het beleid. De angstcultuur. De manier waarop wij met crisissen omgaan. … Ik dacht dat de definitie van een democratie was: samen nadenken over hoe te leven, hoe te sterven.”

Ze hangt een somber toekomstbeeld op. “Als hier ooit een gevaarlijke mug opduikt, zullen we verplicht worden om dag in dag uit op maat gemaakte muggennetten te dragen. Bij een te zware hittegolf zullen we niet meer naar buiten mogen.” En als er ooit een nog straffer virus dan Covid-19 opduikt (die kans is erg waarschijnlijk waarschuwen heel wat wetenschappers) “dan zullen we in ondergrondse units worden geplaatst”, schrijft Cafmeyer.

Met deze column bewijst Cafmeyer dat zij wél de juiste vragen stelt en kritische bedenkingen maakt die dringend een ruimer debat verdienen in de media. Welke journalist heeft deze bedenkingen en vragen al een keer voorgelegd aan een minister, een staatssecretaris of een viroloog? Mijn voorstel: maak Julie Cafmeyer hoofdredacteur en schaf zo de slaafse, slappe, luie, zelfgenoegzame, gesubsidieerde en veel te dure regimepers af.

Cafmeyer sluit af met een sterke uitsmijter. “Waarom moet we blindelings op het vaccin vertrouwen? Wie de kritische documentaire rondom big pharma zag (nog te bekijken op vrt.nu), kan toch niet anders dan vaststellen dat de farmacie niet begaan is met onze gezondheid, ons welzijn, maar met extreme winst op de kap van overheidsgeld. Of mag ik daar ook niet over nadenken?”

Leve Julie!

Zeneca Pfizer en Astra Moderna

***