Als het Strong Cities Network toch voor U denkt!

“Duveltjeskermis”

Toen Lode Zielens in 1932 de sociale wantoestanden wilde aanklagen, ging hij zelfs nog verder. Hij vroeg zich gelijk af: Moeder, waarom leven wij? Maar daar zijn wij bij ‘tScheldt al een poosje uit. Wij leven om de genieten en te beminnen, te lachen en te ginnegappen, maar ook om U te informeren en te verwittigen, om de achterkanten van al die “pseudo’s” en “quasi’s” te laten zien, die de voorpagina’s van onze kranten niet meer halen, om al die mantra’s en riedeltjes te doorprikken die dagelijks op U losgelaten worden maar verder van elke inhoud gespeend blijven en om het “naakte” leven te laten zien, ontdaan van alle omhulsels, van elke maniëristische geste of barokke krul, om het leven te tonen zoals het is. En dit met het enkele doel om die rist pseudo’s en quasi’s tot verbetering en vervolmaking te dwingen, in de stellige hoop dat ginds, ver weg aan de einder, net zoals in het boek van Lode Zielens, toch nog het licht van een onverhoopte “happy end” mag gloren!

Maar dat licht is tot op heden nog maar een flauw schijnsel, een flikkering die zo weer weg is en dan nog doorgaans op de blinde vlek van het oog valt. Wij leven in een tijd waar niks nog is wat het lijkt. Elke dag “duveltjeskermis!” Elke dag zeiknat geregend worden terwijl de zon vinnig schijnt. Waar echter “den duvel” rondwaart, daar wordt naar hartenlust beduveld! Verliezers blijken plots winnaars, zo hier te lande als over de oceaan; officieel leven we in een democratie maar de volkswil is wel het laatste wat de groene en rode “plucheklevers” kan boeien en wat vooraan, op de politieke scène, theatraal wordt gedeclameerd, als improvisatie van het moment, werd achteraan in de coulissen, lang voordien reeds, minutieus uitgedokterd en voorbereid.

Strong Cities Network

Kent U bijvoorbeeld het “Strong Cities Network” (Netwerk van Sterke Steden)? Eerlijk? Wij kenden het ook niet. Het “netwerk” (SCN) werd in 2015 in de donkerste krochten van de Verenigde Naties (VN) opgericht. Nergens zo veilig voor democratische controle als daar! Het is een wat schimmige organisatie van om en bij 150 steden uit 45 landen, waarin burgemeesters en lokale politici, gesteund door – volgens de statuten – “practitioners” of “frontline teams”, het hoge woord voeren. Wat we ons bij “practitioners” of “frontline teams” moeten voorstellen, blijft vooralsnog onduidelijk. Straathoekwerkers komen misschien nog het dichtst in de buurt.

Het SCN stelt zich tot doel “polarisatie, haat en geweld in alle lokale gemeenschappen en in elke regio van de globe te elimineren”. Mensen- en burgerrechten moeten daarbij de verspreiding van “extreem geweld” verhinderen. Codewoord is: “empowerment!” Moet er nog zand zijn?

Wie veel te verbergen heeft en nog verder wil afdingen op de democratische controle van het volk, volstaat het te voorzien in een lasagne van getrapte echelons en onder-echelons. Dat is bij het SCN niet anders. Niet de VN leidt daarom de organisatie, maar het beloken ISD, het Institute for Strategic Dialogue, een vehikel dat, buiten adviseren, communiceren en instrueren, zichzelf de taak heeft opgelegd om “grassroots”-bewegingen (burgeractivisme, zoals het Let’s Go Urban van Sihame Kawoujakiebie) te creëren en sterker te maken, dit met als doel stelling in te nemen tegen al wat van ver of dichtbij “rechts” wordt geheten en dus noodgedwongen als “extremistisch” wordt versleten.

Leiders en Sponsors

Het ISD-team, dat SCN leidt, wordt voorgezeten door de vlezige Rebecca Skellett, bijgestaan door haar 12 apostelen, waarvan er vijf hebben gewerkt in het Midden-Oosten of, tijdens hun studies, met die regio in contact zijn gekomen; de overige houden zich bezig met Kenia, de Caraïben of Noord-Macedonië. Allen zijn voorheen professioneel betrokken geweest bij NGO’s die zich bezighouden met integratie, vrouwenrechten, gender-onzin en alle soorten van extremisme, als het maar een linkse stalgeur heeft. Eentje heeft er zelfs een diploma behaald aan de “Vredesuniversiteit” in Costa Rica. Alstublieft!

Waar, zo zult U zich afvragen, komt het geld vandaan om al die “hoogopgeleide diplomavreters” te betalen. Toegegeven, het heeft een hele hoop voeten in de aarde en nog meer vingervlugge “klicks” op het internet gevergd, maar volgt U even mee. Het ISD, dat de dagelijkse leiding van het SCN van de VN leidt, wordt gesponsord door een wijde waaier van “filantropische donoren, privébedrijven en regeringen”. Onder die regeringen vinden we die van Australië, Denemarken, Zweden … en natuurlijk de Europese Unie (EU), dat spreekt. Onder de privébedrijven vinden we de marketeers MS Saatchi en Microsoft – jawel van Bill Gates, himself! – die zich, samen met Google, Facebook en Twitter, die ook sponsoren, tot de kruin van de poco-wereld mag rekenen. En dan moeten de filantropische donoren de revue nog passeren! Maar die kunt U al raden, toch? Een beetje verdoken, maar daarom niet minder zichtbaar, wordt vermeld: de Open Society Foundations van de “one and only” … George Soros! De man die 32 miljard dollar ophoestte om U te vertellen wat U moet denken en doen.

Zeggen en Doen … het Immer Moeizaam Huwelijk

Een volgende vraag is dan: “Wat doet deze organisatie eigenlijk?” Als het zou gaan om een netwerk van vergaderingen, web- en seminars, leertrajecten en “expert”-opleidingen, valt het nog mee, al blijft voor alles opmerkzaamheid geboden. Vergadertijgers en professionele lulbroeken aller landen, verenigt U! Ook bij ons zijn ze te vinden, de “Jos Geyselsen” van deze wereld die zich, officieel voor “drei Groschen”, maar in werkelijkheid steenrijk, doch muurvast hebben gekwebbeld en geraaskald. Maar wat als er meer aan de hand is? De uitgebreide jeugdwerking van SCN mag zeker verontrusten, alleen al maar omdat dit maatschappelijk segment der jeugdigen nog ongeveer voor elke kar kan gespannen worden, denk maar aan de godsgruwelijke poco-infiltratie in verschillende scholen die de jongetjes, bij wijze van links carnaval tijdens het schooljaar, allemaal met een rokje naar school liet komen.

Maar het SCN gaat volgens sommigen nóg verder. Volgens het Britse digitale platform UNN (Unity News Network) is het SCN de politionele arm van de wereldwijde globalisten die de wetshandhaving in de deelnemende steden druk aan het overnemen zijn van de gangbare politiediensten. De linkse Guardian doet UNN echter af als “biased media” (vooringenomen pers) van UKIP (voormalige partij van Nigel Farage). Spijtig dat het artikel in The Guardian al ten einde was, als het inhoudelijke luik nog moest beginnen. En ook in Victoria (Australië) circuleren foto’s van de inzet van privaat geüniformeerde “bottinekes” (dus zonder officiële politielogo’s) bij onlusten. Hier kwam dan weer het AAP Factcheck-netwerk het “Steden-netwerk” ter hulp. Men zou werkelijk nog verstrikt geraken in de netten van al deze netwerken …

Alle Hens aan toch maar aan Dek!

Voorzichtigheid blijft echter geboden. Het zou zeker niet de eerste keer zijn dat wie enkel afgaat op beginselverklaringen op websites of officiële verklaringen van zittende politici, bedrogen uitkomt. Opmerkelijk toch: 1) alle medewerkers van het SCN zaten gepokt en gemazeld in de NGO-wereld; geen professor of academicus te bekennen in dit onder de vleugels van de VN opererend orgaan; een vluchtige blik op wat NGO’s dagelijks verrichten in de Middellandse Zee, vertelt reeds ampel tot wat deze royaal gesubsidieerde organisaties in staat zijn; 2) vreemd evenzeer het feit dat het SCN tonnen geld ontvangt van (onder andere en alweer) George Soros en Bill Gates, welke laatste ook al niet weg te slaan is uit de kringen die druk bezig zijn een vaccin tegen Corona te ontwikkelen; doe daar nog de sponsors Twitter, Facebook en Google bij (met hun vrijemeningsuiting-gevangenissen) en het licht begint te branden; 3) bovendien sluit ook de eis van de BLM-plunderaars “Defund the police!” naadloos aan bij de “virulent ontkende” strekking van het SCN? Wat haast uitzinnig, kolderiek en onuitvoerbaar leek, krijgt plots vaste grond onder de voeten; 4) wat de SCN au fond ook moge zijn, ontegensprekelijk lijkt vast te staan dat het, zowel qua organisatie als qua doelstellingen, een behoorlijk gespijsde strijdwagen is van de linkse tot extreemlinkse en globalistische “internationale”; lees dit dan samen met de statistisch onwrikbare waarheid van de massale fraude bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen, en er loopt meer dan een koude rilling over de rug; dat de hopeloos verdeelde Amerikaanse “democraten” alleen die fraude georganiseerd hebben gekregen, is terecht te betwijfelen; dat wereldwijd georganiseerde en overgesubsidieerde organisaties onder de VN-koepel dit doen …

De criticus kan zich vooralsnog geriefelijk verweren met een simpel: “Maar hier wordt wel erg veel op een hoop gegooid!” En toegegeven, deze “train of thought” is niet onbetwistbaar bewezen – indien achterkamerpolitiek in de diepste krochten van de VN en zijn satellieten ooit al bewezen kan worden -. Nochtans, is “alles op een hoop gooien” dan geen puntgave definitie van wat wij thans “globalisme” noemen?

De Niet Zo Ver van Mijn Bed-Show

Hoe dicht komt het SCN bij ons bed? Vrij dicht, vrees ik. In Zuid-Europa valt het, zoals te verwachten, nog mee. In Italië is alleen Palermo lid, In Spanje hebben twee leden een lidmaatschapskaart (Fuenlabrada, een voorstad van Madrid, en Malaga). In Frankrijk valt het lidmaatschap op van het Parijs van socialistische burgemeester Anne Hidalgo (geboren in Spanje!) en in het VK spant het Londen van Labour-sultan Sadiq Khan (van Pakistaanse origine) de kroon. Duitsland volgt met het Berlijn van Michael Müller (ook al SPD) en een rist andere migrantensteden. En in ons land? Wij klokken af op drie. Allereerst is er Luik (PS), gevolgd door Vilvoorde, geleid door Hans Bonte (SP.a), de Kortrijkzaan die z’n politiek geluk ging beproeven in Vilvoorde en thans overal te lande perfect weet hoe het allemaal moet, maar de zaakjes in eigen stad maar niet voor mekaar krijgt.

Bizar genoeg is ook Antwerpen een menner van deze hoogst verdachte quadriga in de links-globalistische wereldarena! Prominent bovendien! De stad heeft zelfs, samen met Vilvoorde, een “profile page” waarop de onderscheiden burgemeesters zich uitsloven om alle maatregelen, die genomen werden ter bestrijding van het extremisme en de radicalisering, te expliciteren. Op die pagina lezen we ook dat de stad, eerst en vooral, last heeft van rechts extremisme, nadien van de linkse variant en dan pas van de islamitische vorm, meteen gevolgd door, U raadt het nooit, dierenrechten-extremisme. Ja hoor, het staat er echt!

Voor het overige staat de pagina bol van hoogdravende ivoren toren-gebral waar vrijgestelde ambtenaren nog veel meer papier aan hebben vuil gemaakt, evenwel zonder enig concreet resultaat. En natuurlijk wordt de stijlfiguur “verbloeming” niet geschuwd: wist U ook al dat Antwerpen kampt met een probleem van radicalisering onder “jongeren”? Tja, dan weten we natuurlijk genoeg, problemen die niet eens benoemd worden, kunnen ook nooit opgelost geraken.

Wat echter nog het meest stoort, is dat deze minstens “beleidsondersteunende” organisatie opereert buiten elke vorm van democratische controle om. Wij verkiezen de dames en heren van de gemeenteraad op grond van een programma, dat door de uitvoerende coalitie dient uitgevoerd te worden, maar hebben geen weet van de achterliggende schimmige organisaties – ditmaal in de schoot van de al even schimmige VN, maar welke andere wellicht nog? – waarover wij geen controle hebben en waarvan wij niet eens beseffen dat we lid zijn omdat het ons nooit met zoveel woorden is verteld. Waarom dan nog in godsnaam gaan stemmen? Of beter, als Lode Zielens van hierboven toekijkt, wat zou U vinden van: “Moeder, waarom worden wij geleefd?”

***