Op radio Klara kwam een dame de blijde boodschap verkondigen dat er in een glorievolle toekomst geen geslachten meer zullen zijn.
**
Het geslacht geslacht 1
De genderneutraliteit komt eraan met rasse schreden. De binaire opdeling van de mensheid in mannen en vrouwen belandt op de schroothoop van voorbijgestreefde concepten. De transgender weet echt wel van voren hoe hij van achteren leeft. De niet-binaire mens is evolutionair het verbeterde model dat op de genetische catwalk komt paraderen. De genitale twijfelaar kan nooit ongelijk hebben, kan geen vooroordelen koesteren, kan nooit iemand anders onderdrukken. De genderfluïde als de druïde der Gelijkheid. De echte man graaft naar zijn innerlijke vrouw-zijn en de echte vrouw staat haar mannetje met een robuust emancipatieverhaal. Zo zal het zijn en niet anders. Een ruimte voor debat? Belachelijk, vernederend, ongehoord in de ogen van de gelijkheidsideologen.
Het geslacht geslacht 2
In Het Laatste Nieuws bleven we verre van onberoerd bij het interview met Ines De Vos, echtgenote van Bart De Pauw. De reputatie van de maker van ‘Het geslacht De Pauw’ werd afgeslacht waar iedereen bij was, behalve hijzelf. Het gezin ging door een hel, kreeg nooit inzicht in de vage klachten en werd genadeloos gebroodroofd door toenmalig VRT-CEO Paul Lambrechts die gelukkig is buiten gespoeld. De Pauw beleefde een heksenjacht of beter gezegd: hij werd opgejaagd door heksen. Van een filmstudiomatras op retour moet je het inderdaad hebben. Waar het ons vooral om gaat is de stelligheid waarmee De Pauw werd gekortwiekt. Zoals de dame op Klara geen tegenspraak verwacht wanneer ze het gendervrije ideaal omroept, zo verkreeg de Openbare Omroep plots een MeToo-aureool. Iedereen verplicht pro- MeToo, tenzij je voor een meningentribunaal wenst te verschijnen.
Het ras geslacht
Rassen bestaan niet, verzekeren ‘weldenkende’ onderzoekers ons. Alle mensen zijn gelijk, nietwaar? Als dat zo is, waarom stoefen de Black Lives Matter dan zo expliciet over hun zwart zijn? Waarom willen zwarten prijzen winnen op basis van quota voor raciale etniciteit? De comédienne Dawn French verzette zich op de BBC tegen de cancel culture die stipuleert dat je als blanke schrijfster geen zwarte personages mag neerzetten. Als ex-echtgenote van de zwarte komiek Sir Lenny Henry weet ze beter dan de politiek correcte puristen dat raciaal onderscheid wel degelijk bestaat.
Verschillende geslachten bestaan, gezonde en ongezonde spanningen tussen mannen en vrouwen bestaan en rassen bestaan. Wordt het onderhand niet tijd dat die egaliserende onzin ophoudt? Laat elkeen in zijn of haar waarde. Fileer talent van het vel. Blijf bovenal spotten met beenharde moraal. Hoe ging de aloude mop ook alweer? Een rijpere vrouw (neen, geen MILF) wordt in het park van haar handtas beroofd en roept de overvaller ontgoocheld na: ‘Hey, verkrachten is er niet meer bij, zeker?’.
***