Ziezo, de titel staat gedrukt: “Rechts-wint-in-Italië!” En het was niet eens zo moeilijk om schrijven. Toch kreeg de reguliere pers deze aangename tijding maar moeilijk uit de pen gewrongen. De schare Vlaamse “Italiëkenners” kwamen en bloc niet veel verder dan Ine Roox in De Standaard. “Rechts”, zo schrijft ze, “blijft een sterke kracht om mee rekening te houden”, waarmee ze gelijk meedingt naar de tweejaarlijkse staatsprijs voor de “meest literaire onderdrijving”!

Om niet teveel over de verkiezingen te moeten schrijven, verschool “fake-news-Ine” zich bovendien heel comfortabel achter het gelijktijdige referendum voor de inperking van de parlementaire zitjes; een wier waarop de M5S (Vijfsterrenbeweging) al een tijdje zat. Leuk is wel dat de partij van dorpsgek Beppe Grillo en Luigi Di Maio ondertussen niks meer voorstelt: daags na het referendum waar ongeveer 70% van de stemmers zich uitsprak vóór de inkrimping, moesten dan ook vele M5S-parlementairen vaststellen dat de zetel waarop ze zo-even nog geriefelijk zaten, in het referendum rats was weggestemd.

De misplaatste vreugdekreten van het linkse journaille betroffen in hoofdzaak het sinds mensenheugenis rode Toscane, waar de linkse PD-koepel in deze regionale verkiezingen (gekozen werd in de regio’s Valle d’Aosta, Ligurië, Campanië, Marche, Apulië, Veneto en dus ook Toscane) stand hield. Maar dat de partij er van 45,9% naar 34,7% tuimelt, was het vermelden niet eens meer waard. Links overleeft in nog vier andere regio’s: Emilia-Romagna (waar geen verkiezingen werden gehouden), Lazio (waar evenmin werd gekozen), Campanië (verlies van 19,4 naar 16,9) en Puglia (Apulië in het schoon Vlaams: van 19,8 naar 17,2%). Maar meer dan overleven is het niet. De PD verliest in álle regio’s waar gekozen werd. In Toscane nog het meest!

Alle andere regio’s van het land hebben nu een rechts bestuur. De Fratteli d’Italia van Giorgia Meloni, die de Lega van Salvini in programma langs rechts voorbijsteekt, wint daarenboven in alle regio’s, vaak met een verdriedubbeling van de stemmen. In de Veneto klimt de partij van 2,6 naar 9,6%, in Liguria van 3,07 naar 10,9; in Toscane van 3,82 naar 13,5; in Marche van 6,51 naar (hou U vast) 18,7; in Puglia van 2,45 naar 12,6 en in Campanië van 5,47 naar een spaarzame 6.

Maar ook de Lega van Salvini doet het een stuk beter dan behoorlijk, met als uitschieter de Veneto, waar Luca Zaia (Lega) voor de derde opeenvolgende keer werd verkozen met maar liefst 76,7% van de stemmen. In het Italiaans heet zo’n overwinning “schiacciante” ofte “verpletterend”! Rechts – vaak in verschillende plaatselijke allianties – regeert nu in 15 van de 20 regio’s, waaronder Sicilië, Sardinië, La Marche, Umbrië tot zelfs in het zuiderse Calabrië en in heel het economisch sterke noorden (Lombardije met Milaan, Piëmonte met Turijn, Veneto, Trentino en Friuli). Links houdt zich moeizaam staande in de overige 5. Clown Grillo en zijn opvolger Di Maio (5Sterren) kon geen enkele regio aan zijn degen rijgen en ziet glad overal sterren rond het hoofd draaien; een stuk meer dan 5 overigens!

Vermelden we zekerheidshalve toch ook dat het hier om regionale verkiezingen ging waarin de zich voltrekkende migrantencatastrofe slechts zijdelings speelt. Dat blijft namelijk nationale materie. Geen resultaat voor links dus om over naar huis te schrijven. Integendeel zelfs! Als links niet uit een ander vaatje gaat tappen, zullen de volgende parlementsverkiezingen wel eens heel weinig verassingen kunnen inhouden, tenzij uiteraard de ondertussen even gebruikelijke als voorspelbare geforceerde verontwaardiging van moraliserend links. Salvini en Meloni zitten in ieder geval op koers. Voor premier Conte dreigt eerder de afgang.

***