Mensen die flink wat tijd doorbrengen in ‘de’ wandelgangen laten ons weten dat die kwestie van de Slowaakse man heel complex en heel simpel tegelijk is.
**
Wat er bij Jozef Chovanec ook fysiek of psychisch haperde, hij verdiende een humane opvang, daarover is iedereen het eens. Dat de betrokken politieagenten in de fout zijn gegaan, staat buiten kijf. Los van deze complexe context gaat het echter simpelweg ook over plat carrièrisme en gefnuikte ambities.
Een hooggeplaatste PS’er in de juridische middens maakte promotie ten nadele van een concurrent met MR-signatuur. Uit wraak en frustratie loste deze laatste de beelden die hij duidelijk niet was vergeten. Wou indertijd de PS’er zijn positie niet gesaboteerd zien door dit ongelukkige voorval en vandaar het wegmoffelen, censureren en negeren? Dit weten we niet, ook niet wie er juist het verslag aanpaste aan een alternatieve realiteit. Wat we wel weten is dat, toen de liberale MR haar socialistische én grotere concurrent in Wallonië kon raken met beelden van het gebeuren – die tot dan toe door niemand actief waren gezocht – de torpedo meedogenloos vertrok.
De onbekwame en quasi criminele bejegening van de Slowaakse man was koren op de molen van de anti-PS-krachten. Dat de Open VLD een openstaande rekening met de N-VA kon vereffenen was een bonus. Voorzitter Lachaert werd op de hoogte gebracht en aarzelde geen moment om het MR-manoeuvre te steunen. Dat Jan Jambon met deze achtergrond in gedachte politiek niets te verwijten valt is evident, behalve voor de sliert tegenstanders die hij achter zich aan sleept. Dat hij zich dus moet verweren tegen wie hem niet genegen is, hoort bij het politieke spel, maar ook niet meer dan dat. Oog om oog, tand om tand, allemaal achter de coulissen. Al de rest is theater met een dubbele tragiek voor de Slowaakse familie.
Om te eindigen… we stellen voor dat de échte onderzoeksjournalisten van de gesubsidieerde kranten nu even de link leggen tussen de man van MR-signatuur uit de entourage van Lachaert, de gruwelijke beelden en de weduwe van Chovanec… wij kunnen als niet gesubsidieerd medium tenslotte niet alle werk doen, toch?
***