Wanneer wij een uitspraak horen als “Het zich niet bewegend verplaatsen in parken kan het voorwerp uitmaken van een aanmaning”, hopen we stilletjes dat er heel dichtbij twee kloeke mannen met een dwangbuis klaarstaan.

**

Zeker als dit onmiskenbaar gewauwel nog eens gevolgd wordt door: “Wanneer er een terughoudende houding is of men wenst er niet op in te gaan, is er nog altijd de mogelijkheid om te verbaliseren.”

Toch vallen deze cryptische kreten van het Orakel van Aalter, aka minister van Binnenlandse Zaken Pieter De Crem, niet op de koude steen in Brugge. Integendeel, de lokale bestuurders met op kop de oppergek, aka gouverneur Carl Decaluwé, drinken deze West-Vlaamsgearticuleerde klankenbrij als ware het versgetapte glazen Brugse Zot. Het gevolg is overal in de binnenstad te zien. Alle banken op pleintjes en plantsoenen zijn er gesloopt!

Dankzij deze briljante ingreep van burgemeester Dirk De fauw is Brugge in één klap de meest coronabestendige stad van West-Europa geworden. Hoera! Vliegt den Blauwvoet! Schild en Vriend!

En daardoor geen gezinnen met kinderen die even willen uitblazen, geen oudere koppels die na ommetje in hun wijk buiten nog willen nagenieten, geen toeristen die fastfood kauwen terwijl ze selfies maken. Niemand zit er nog op een bankje. Want dan gaan mensen dood, zeggen Decaluwé en De Crem. Dat een hele stad intussen doodgaat? Jammer, maar dan toch lekker niet door corona…

Achille Lambert en Raoul Van Acker

***