Professor Neil Ferguson die in Engeland de lockdown propageerde werd betrapt als valsspeler toen hij zijn getrouwde minnares ontving. Wellicht met bubbels die buiten de bubbel vielen. Gevolg: ‘Doctor Lockdown’ werd in de tabloids neergesabeld als ‘Doctor Trousers Down’. Nu is het de beurt aan Dominic Cummings, de spindoctor par excellence van Premier Johnson. Excuses zijn niets voor hem.

Hij was net als zijn echtgenote coronaal, ging in zelfisolatie maar bracht zijn zoontje 400 kilometer verder in veiligheid bij de grootouders nabij zijn geboortestek Durham. Natuurlijk werd hij gespot en verklikt zoals het nieuwe normaal dat voorschrijft. Rechtse concurrent Piers Morgan, afkomstig van The News of the World en nu presentator van een populaire ochtendtelevisieshow, tweette alvast: ‘grootouders gingen dood zonder hun kleinkinderen een laatste keer te hebben gezien dankzij de maatregelen die Cummings oplegde zonder ze zelf na te leven’. Auch! Ook Labour én meerdere Tory-collega’s eisten zijn ontslag. Volgde hij zijn buikgevoel als vader? Of waande hij zich verheven boven de maatregelen voor het plebs? In beide visies schuilt waarheid. In een portret van hem dat de BBC op 18 maart uitzond vertellen strijdmakkers van weleer dat hij ‘radicaal anti-establishment’ is. Bovendien gelooft hij sterk dat je een kapot systeem tot op de grond moet afbreken vooraleer het weer op te starten. Ergens heeft hij iets van een Steve Bannon maar dan minder filosofisch geïnspireerd. Uit zijn geschiedenisstudie ontdekte hij meer dan voldoende ‘verandering’ die meer van hetzelfde opleverde.

Boris Johnson nam het voor hem op. Ze kennen elkaar al een hele tijd: Cummings’ echtgenote is Mary Wakefield, die jaren meewerkte aan het weekblad The Spectator waar BoJo toen hoofdredacteur was. Cummings staat bekend als een arrogante arrivist, een sluwe slimmerik en iemand die niet per se onder de indruk is van ideologie. ‘Hij haat dat wat niet werkt en dat wil hij als een Robespierre wegvegen’, aldus een oud-leraar van hem. Toenmalig coalitiegenoot Nick Clegg van de LibDems koesterde eens een idee voor gratis schoolmaaltijden. Cummings zette dat prompt weg als een ‘gedachte die paste op de achterkant van een sigarettenpakje’. Brexit-onderhandelaar David Davis noemde hij dan weer ‘zo traag als een pad’. Deze stijl typeert de man met evenveel invloed als vijanden.

Na zijn studies werkte hij enkele jaren in Rusland voor schimmige firma’s. Hij hield er wel een liefde voor Dostojewski aan over en sommigen beschrijven hem zelfs als een russofiel. In 1999 liet hij voor het eerst in de media van zich horen als gezicht van een campagne tegen de euro. Die campagne ‘Business for Starling’ (de zakenwereld kiest voor het pond starling) was succesvol en het Verenigd Koninkrijk bleef wel lid van de Europese Gemeenschap zonder echter de euro in te voeren. Hij werd in 2002 aangeworven als strategisch directeur voor de Conservative Party, toen onder voorzitterschap van de stroeve en elitaire Ian Duncan Smith. Cummings verweet hem incompetentie en kraste op. ‘The New frontier Foundation’ werd zijn denktank die politieke adviezen verstrekte. Michael Gove haalde hem opnieuw aan boord, eerst vanuit de oppositie en daarna als minister van Onderwijs. De educatieve ontwerpen die Cummings schreef werden in ‘The Guardian’ omschreven als ‘mad, bad and brilliant’. De superieure intrigant Gove is ook een overlever. Hij ging in zee met Boris en plantte hem vervolgens een dolk in de rug door hem ‘unfit to be Prime Minister’ te noemen. Cummings werd ‘Vote Leave’-campagneleider in de periode 2015-2016 en sloot daarmee aan bij zijn oorspronkelijke passie om uit de EU te geraken. Premier Cameron werkte echter Cummings buiten omdat hij hem een ‘carrière-psychopaat’ vond. Toch kwam Dominic weer opduiken als adviseur van Boris Johnson. De slogan ‘Take back control’ door Cummings bedacht had zich immers als een flinke hit bewezen.

Cummings geeft weinig interviews en hij haat ‘the blob’ (zijn cynisch koosnaampje voor de niet- verkozen ambtenaren die hun eigen agenda opdringen en tegelijk met een knipoog naar de horror cultfilm ‘The Blob’ over een alles opslokkende gelmassa). Geen aardige man maar wel met een aardige overlevingskracht. Een man waar je sowieso van blijft horen, gewoon omdat hij een onfeilbare antenne bezit voor wat er onder ‘het volk’ leeft. Hoe het volk hem verder beoordeelt laat hem ‘Siberisch’ koud.

***