Wat is er deze dagen aan goed nieuws dat nog wel in voorraad is? Als een truffelzoeker wilden wij dat varkentje voor u wel even wassen. Dit waren alvast onze tijdelijke mediahelden.

**

Binnen België

Neem nu Hugo Camps die een wekelijkse column in De Morgen schrijft. Hij zal zich waarschijnlijk niet meteen als een vriend van ons beschouwen, maar wij zijn wel al enkele weken op rij onder de indruk van zijn pennenvruchten. Vorige week haalde hij uit met ‘Het is mooi geweest met het virologisch stalinisme’. Daarin waagde hij zich aan ‘ethisch hooliganisme’ omdat hij zijn vrijheid en privacy terug wilde en zich flink ergerde aan virologen die zich net iets te ernstig zijn gaan nemen. Deze week in zijn column ‘gezagvolle stem gevraagd’ pleitte hij voor een leiderstype dat een democratische politiek en een morele troost zou kunnen bieden, al was het maar om de ‘crisisschuimers’ uit het vacuüm te houden. Knap. Ook Mark Elchardus is met zijn scherpe analyses al een tijd op stoot in DM. In De Standaard zijn we fan van wetenschapshistoricus Bert De Munck van de UAntwerpen wiens recente verhaal over de bouw van de Answandam in Egypte een licht werpt op onze omgang met de natuur. De werken aan die dam veroorzaakten een muggenmigratie die de malariaparasiet dichter bij mensen bracht die op hun beurt door een landbouwmodernisering afhankelijker waren geworden van suiker en kunstmatige meststoffen. Leerrijk stuk over hoe de mens zo moeilijk leert.

Bij Het Laatste Nieuws bepaalt het gezond verstand momenteel de redactionele lijn. Zo verzuchtte Jan Segers: ‘De waarheid klinkt gevoelloos, maar ze heeft haar rechten: dit land moet zo snel mogelijk weer aan de slag’. Hij oordeelde dat politici zich niet zo achter experts moeten verschuilen waardoor ze beslissingen onbeslist laten. Dit editoriaal dateert van 9 april! Intussen doet de ‘salamicommunicatie’ die ons door de overheid in schijfjes info wordt aangereikt, het vertrouwen geen goed, vond terecht econoom Gert Peersman in Terzake. Onzekerheid doet ons afwachten en aarzelen met consumeren en investeren met heel wat indirecte schade tot gevolg. Lieven Annemans, professor gezondheidseconomie aan de UGent, stelde in De Tijd: ‘We kunnen toch niet per se de laatste dode vermijden door de samenleving nog maandenlang ten gronde te richten?’. Dat werd gepubliceerd eind maart! Het ongeduld bij velen stijgt en dat is eigenlijk goed nieuws. De verlamming bij een gedesoriënteerde bevolking is na Pasen wonderwel aan het genezen.

Buiten België

De Tory-gezinde pers in het Verenigd Koninkrijk was zo opgetogen over Boris Johnsons herstel dat hij ‘verrezen’ werd genoemd. ‘He’s not the Messiah, he’s a very naughty boy’, citeerde Ian Hislop van het satirische blad Private Eye uit Monty Python’s ‘Life of Brian’. Hoe dan ook siert het de Britse premier dat hij om wat te bekomen direct Kuifje-strips las. Daarmee zou de Nationale veiligheidsraad bij ons moeten uitpakken. Nog een opsteker: als je de Britse topwetenschapper Sir Jeremy Farrar hoort uitleggen hoe de weg naar een vaccin verloopt word je getroffen door zijn hoopvol realisme, zijn heldere beschrijving van het parcours erheen en door zijn geruststellende beschavingsgraad. Zulke wetenschappers helpen je tenminste met gezag door de mentale aspecten van een crisis heen.

België Boven

Nu blijft nog één wens overeind om ons goed nieuws te vervolmaken: wanneer kunnen we eens binnenkijken bij Yves Stevens, de strenge prof van het Crisiscentrum die ons zo vermanend komt toespreken? Hij geeft altijd interviews op straat alsof hij geen thuis heeft van waaruit hij dan kan skypen. We hebben inmiddels van alle BV’s en politici hun dino’s en dildo’s, hun vleesetende planten, hun persoonlijk gekliederde meesterwerken, hun kleurboeken, hun retromeubelen en hun kroostrijk gezin gezien. Daarom: waar blijft de binnenkijk bij onze ultieme mediaheld Yves Stevens? Zijn ongenadige invulling van de job als crisis-communicator verraadt een enge vereenzelviging met de Terminator. Hij wenst ons te kwellen; je ziet dat hij het verzamelde werk van Markies de Sade heeft doorwrocht. Hoe zou zijn bunker eruit zien? Heeft hij een visie op intra-familiaal geweld? Hoeveel afstand mag er naar de pot in kookprogramma’s? Zou hij hebben meegedaan aan de rage met foto’s van zijn vroegere mildere zelf? Zou hij een boon hebben voor Miss België Céline Van Ouytsel? Zo intrigerend allemaal. Hopelijk duikt hij een keer onverwachts op in het TikTok-universum. Ah, de kindjes snotteren al. Voor hem voorlopig geen exit-strategie nodig, hoor. A man you love to hate.

***

Foto: Boris Johnson met een Kuifje t-shirt

***