Je zou het in tijden van Tournée Minérale – en andere gedragsregulerende initiatieven – niet meteen vermoeden, lieve lezers, maar dagelijks staan bijna alle berooiden uit de kosmos aan de Vlaamse tap te wachten op een door uw lands- en stadsbestuur gretig betaalde Tournée Général.

**

De modus operandi, bv. van het OCMW, kwam in uw lijfblad al meermaals aan bod. Het toverwoordje is hier, zoals U weet, “hulpgeld”. Nu weet iedere dorpsgek dat dit handenvol geld kost en, zo is toch de hoop, dat het verhaaltje van het ezeltje dat geld schijt, niet blijkt te kloppen. Het is maar een “vertellingske”!

Uw lands- en stadsbestuur heeft dat echter nog niet door. Hoe komt dat nu? Wel, lieve lezer, dat komt omdat U heel braaf ter stemming gaat om de zittende ezelsveulens weg te stemmen, maar als puntje bij paaltje komt, kleven uw leiders zich, middels cordon sanitaire of allerlei bonte regenboogcoalities, toch weer stevig vast in het parlementaire of gemeentelijke pluche. GorillaGlue, werd ondertussen het politieke attribuut bij uitstek!

Dit zou nog te verteren zijn als U ook eens langs die tap zou kunnen passeren, maar daar hoeft U niet op te hopen… U maakt immers geen deel uit van het nieuw electoraat dat, vanwege een ontwikkelingsvertraging, van alles en nog wat kan wijsgemaakt worden. U bent spijtig genoeg dat stadium al een poos voorbij, wat natuurlijk niet wegneemt dat U wel mag blijven “leggen”. Hoe wordt die tournée générale nu precies gefinancierd? Dit is een vraag naar het “verdienmodel van uw empathische overheid”. Een greep uit de oneindig vele voorbeelden!

Uiteraard is er reeds de gruwelijk hoge belastingdruk waaronder uw poreuze botten bijna één voor één verbrijzelen. Maar zelfs de som van al uw belastingen, betaalt reeds geruime tijd de rekeningen niet meer! Er moest dus op zoek gegaan worden naar “originelere” afzetmethoden om U het geld, dat zonet nog veilig weggeborgen in uw beurs stak, afhandig te maken: de zgn. “legale diefstal”. Hoe dan? Voor de hand liggend zijn de stelselmatige boeteverhogingen: U zet één stapje te scheef in de ogen van de camera of U snuit niet op tijd uw neus? Boete! En niet weinig ook!

Laatst nog werd iemand beboet omdat hij een oudere heer met rollator tot aan het ouderlingentehuis bracht. Enkele jaren geleden kreeg een oudere dame nog een gas-boete wegens “sluikstorten” omdat ze in de sneeuw wat broodkruim voor de vogeltjes had gegooid. Het opgefokte “evenementenleven” (bv. Laundry Day) wordt U door de strot geramd, maar het gewone leven wordt gecriminaliseerd. Menselijkheid werd halsmisdrijf.

In 2007 zat men nochtans nog met een joekel van een luxeprobleem: de politiezones kregen het geld van het verkeersveiligheidsfonds (het vroegere “boetefonds”, maar die naam was te waarheidsgetrouw) niet op. Patrick Dewael, toenmalig minister van Binnenlandse Zaken, vond dat de politie het geld ook voor andere doeleinden mocht gebruiken. Er gingen zelfs stemmen op om er ook buiten-politionele kosten mee te betalen. Woordvoerder van Dewael die het nieuws mocht komen vertellen, was Paul Van Tigchelt. Jawel, diezelfde Paul Van Tigchelt die, via een blitzcarrière aan het Antwerpse parket, vandaag topman is van het OCAD, het coördinatieorgaan voor de dreigingsanalyse. Kent U andere dreigingen dan de islam? Afgezien dan van de Aalsterse joden-poppen (ironie!). Ik ook niet! Vandaag zal Van Tigchelt wél weten wat gedaan met het geld!

2007, ach wat lijkt het toch “die goede oude tijd”. In 2008 volgde de economische crisis, in 2013 de migratiecrisis, die nog steeds onverminderd voortduurt, meer nog: voor die nieuwe “socialisten”, “ecologisten” en “liberalen” wordt zowaar de rode loper uitgerold! Maar kritiek op deze gang van zaken wordt niet gepikt. Het was Kathleen Van Brempt die, vermoedelijk tussen pot en pint – of tussen een of ander stel lakens – de ultieme smoes bedacht: ze legde haar hol hoofdje scheef op de schouder en bazelde dat al die mensen op de vlucht waren voor … het “klimaat”. De klimaatvluchteling, heb je ooit? Het was dus nog onze fout ook! Gevolg: er was nog meer geld van doen!

De legale diefstal moest dus nóg een versnelling hoger geschakeld worden. Wat in de jaren ’70 schoorvoetend begon, werd dan maar ad absurdum doorgetrokken! Ooit was het immers eenvoudig: er was namelijk een publieke ruimte (van iedereen) en een private ruimte (van de particulier). Die tweedeling werd door de “multicul” gaandeweg onhoudbaar: niemand wil immers schapen of kamelen op de openbare weg, toch? Dus kreeg “iedereen” een dosis strafrechtelijke beperkingen opgelegd die verder gingen dan gebruikelijk. Maar criminalisering en de bijhorende bestrijding ervan alleen loont niet echt. Dus werd de publieke ruimte omgevormd tot de “private ruimte van de overheid”. Het begon met parkeermeters, maar ondertussen zit men al veel stiekemer in uw beurs te tasten. Onder de drogreden van “veiligheid”, in al zijn facetten (inzake verkeer, voedsel, gezondheid, arbeid, milieu, klimaat …), werden in de private ruimte van de overheid o.a. straten en wegen disproportioneel versmald, circulatieplannen uitgerold, woonerven aangelegd, LEZ-zones geïnstalleerd … En dan hebben we het nog niet over alle andere opgelegde regeltjes, bv. in de bouw, de industrie, de horeca (terrassen!) …

Dit is dus slechts een handjevol maatregelen van de velen die tonnen geld in het laatje brengen. Hoe dit zij? Een staat of stad die enkel drijft op autohaat zet beide handen grijpgraag in de geldbeugel van zijn onderdanen. Want werden we voor ons werk niet vaak auto-afhankelijk gemaakt? Denk maar aan de schreeuwlelijke industrieterreinen aan de rand van de stad waar haast geen tram of bus komt? Het de automobilist moeilijk maken via circulatieplannen doet het aantal afgelegde kilometers vlot verveelvoudigen. De georganiseerde file – door de hoofdwegen te satureren en het verkeer in andere straten, bij het minste obstakel, zo goed als onmogelijk te maken – doet de rest. Het aantal gereden kilometers explodeert en de file laat U behoorlijk meer verbruiken. Ergo: weg milieuvoordeel, weg klimaatverfrissing, maar houzee (!), de accijnzen op benzine en diesel stromen binnen! En ook de “modal shift” is oogverblinding: iedereen op de fiets of de step! Maar wat rijdt er dagelijks rond om fietsen en steps te recupereren? Juist, vervuilende lichte vracht, die de weg meer blokkeert dan “circuleert”. Bovendien is een aardige brok van dat fiets- en stepverkeer vrije-tijdsverkeer, voor uw werk behoeft nog altijd de auto. Met de step naar het industriepark? Ho maar!

Maar nog heeft “uw” overheid niet genoeg. Niet alleen werd het publieke domein de private speeltuin van de overheid, ook voor overheidsdiensten zelf, waarvoor U toch al pakken belastingen betaalt, telt U tegenwoordig aardig wat duiten neer. Paspoorten, rijbewijzen, formulieren allerlei … Ze hebben allemaal een prijs! Daarenboven zijn ze periodiek te vernieuwen! Wie bv. verhuist of behoorlijk verfraait, dient verkeersborden aan te vragen. Niet zelden bereikt de prijs van die borden 100 €. Even vaak zie je in eenzelfde straat verschillende parkeerverbodsborden op dezelfde plaats staan. Allen aangevraagd door mensen die dezelfde prijs betaalden. Mijn maximum getelde borden (voor eenzelfde straat) staat op 8. Doet U beter? Wat bovendien niet rechtstreeks uit uw zakken kan geklopt worden, zal er wel onrechtstreeks uit verdwijnen. Voedsel- en energieprijzen kloppen moeiteloos de Europese gemiddelden, dat levert immers BTW op! En dan is er nog de (vermomde) privatisering. “Outsourcing”, heet dat chique. Parkeergarages en dito -wachters behoren een bedrijf toe … dat jaarlijks, op basis van het aantal stallingen en uitgeschreven retributies (want boetes mag dat niet heten), vergunningen moeten afkopen bij de overheid.

Toch maar eens natellen wat U zoal niet aan “uw” overheid betaalt, rekening gehouden met “alle” uitgaven. Wedden dat daar geen cijfers over bestaan? Dit alles geschiedt bovendien tegen een achtergrond van een ware cultuurafbraak. Het normale leven van alle dag wordt U ontnomen en de “poco-bubbel” maakt dat nog aannemelijk ook. Men maakt U wijs dat U welke veiligheid dan ook bewerkstelligt, in werkelijkheid rinkelt slechts de kassa van de overheid. Toch maar eens goed over nadenken, mij gedacht, als U nog eens een “plat waterke” bestelt tijdens uw Tournée Minérale; want zij die aan de tap staan voor de Tournée Général zullen dat niet doen.

***