‘t Scheldt was deze week aanwezig in het labyrintische Vlaams Parlement tijdens de plenaire vergadering met een debat over de brandstichting in het toekomstige asielzoekerscentrum van Bilzen. Minister Bart Somers wierp zich voor de zoveelste keer op als de universele democraat die met idealistisch gekleurde volzinnen deed alsof hij het meende.

De Imperiale Inburgeraar nodige elkeen uit in het pluche van zijn vette ziel opdat Vlaanderen als warme stee de sukkelaars onzer planeet kon helpen beschermen. Tegen wie? Tegen de achterlijke godsdienstfanaten uit hun thuisland? Tegen de corrupte leiders uit het eigen volk? Neen! Tegen het clubje in ons eigenste Vlaams Parlement dat tijdens de dag de uren aftelt naar een nacht vol kristal. Tegen de haat zaaiende agitators die de volksmens opzwepen tot wandaden tegenover de asielhunkeraars die als verwachte engelen uit de hemel neerdalen op onze boerenvelden. Tegen het Vlaams Belang dus dat niet belangeloos angst aanjaagt en waarmee nimmer te regeren valt. Het Zwarte Beest dat zou moeten worden afgemaakt, ware het niet dat we in een superieure democratie leven met demigoden als Bart Somers om de ultieme Waarden der Beschaving te handhaven.

Bart Somers oreerde alsof hij volle gas onaneerde. Het halfrond gaapte Zijne Bartheid aan alsof hij de electorale verliezers een winnend lot aan de hijgende boezem drukte. Het Mirakel van Mechelen exporteert zijn geile opgeblazenheid naar de rest van de gouw. Het wordt nooit meer winter met Somers. Deze menselijke kubus genoot zodanig van zijn opborrelend betoog dat hij bijna zichzelf vergat. De camera bleef hij wel nauwgezet in het oog houden. En ja, hij werd hoofdpunt in de nieuwsbulletins. Zijn gebruikelijke geconstipeerde persoonlijkheid opende alle baggersluizen. Op dat moment tatoeëerde de Vlaamse natie Bart op de meest intieme plek van het tere lijfje zodat zijn ode aan de Menselijkheid voor eeuwig in de annalen belandde. De Vlaamse nazi’s waren de slechteriken in Barts westernpolitiek. Het partijgedweëe pluimvee kirde het uit van pret. De media smulden ervan. Maar wat was er eigenlijk echt gebeurd?

Filip Dewinter (VB) had het aangedurfd te suggereren dat lokale bewoners het beu zijn onaangekondigd te moeten samenleven met nieuwkomers die het sociale weefsel al dan niet ongewild ontwrichten. In het beste geval door hun getal, in het slechtste geval door hun gedrag. Nooit wordt er geopperd dat er gedragsoverlast, hygiëneverslapping of criminaliteit zou kunnen ontstaan. Telkens gaat het over onverdraagzame burgers die op sociale media hun ‘Dark Side’ etaleren. Een verontwaardigde Dewinter vlamde er dan ook duchtig op los na zoveel hypocriet drama. Aangezien de 850.00 kiezers van zijn partij in een IS-kooi blijven geïsoleerd door de zelfverklaarde humanitaire reddingsbrigade bleef het gezond verstand ondergesneeuwd. ‘Schaam U’, krijsten enkele liberalen met zin voor vrije meningsuiting. De andere kleuren zaten met de vingers in de neus en de broek op de enkels te smullen van hun moment de gloire in de vaderlandse geschiedenis. Wat een lam tafereel!

Voorafgaand aan dit debat werd er heen en weer gepalaverd over de staking bij De Lijn. Iedereen vond dat zo jammer. Een voor een op het spreekgestoelte verschenen gestalten die een gewone mens niet van elkaar kan onderscheiden, om een eind weg te komen zabberen. De klunzen hikten hun opstel op en belden meteen hun grootmoeder om hen te laten feliciteren. Wat zullen die menskes pampers nodig hebben gehad. Jos D’Haese van de PVDA had het over het uurrooster van een chauffeur. Hij had het niet over de beestenwagens die deze brave mens door het ongenadige verkeer moet loodsen. Jos spreekt nooit kwaad over zijn leden. Topper van de dag was ene Tom Ongena van de Open VLD die het met alle vorige sprekers eens was, behalve met die van het Belang. Hoe onbelangrijk kan iemand zijn? ‘tScheldt bleef niet voor de discussie over luchtverontreiniging. Er worden waarschijnlijk te veel asielcentra in brand gestoken. Waait wel weer over als zijn nut weg is.