Vraagje: hoe krijg je windbuilen van politici muisstil? Het antwoord is van een aandoenlijke eenvoud: je publiceert naar jaarlijkse gewoonte de demografische cijfers en klaar is Kees. “Voor het eerst meer allochtonen dan autochtonen in Antwerpen” … En toen werd het stil. De politieke schapen, in betere tijden grossiers van het doortimmerde inzicht, gaven geen kik meer. Bij de N-VA-coryfeeën: geen facebook-activiteit, geen klunzig gespeelde verontwaardiging, geen tsunami van beloften die toch nooit worden gehouden … niks, nada, nul, noppes! De betweterige Paul Cordy, de ambtelijke Koen Kennis of de wuft kolkende, in de regel zó “doorwaadbare” Paul Cordy zwegen als vermoord. Geen kiezel in de stad werd ooit verlegd of politici aller gezindten sloofden zich onvermoeibaar uit om de relevantie ervan door de maag van de Antwerpenaar te splitsen, maar nu het om de knikkers gaat, geven ze niet thuis. Mondje dicht tot de draagwijdte van de tijding geërodeerd is. Nog liever leveren ze achterhoedegevechten met puberale bakvisjes van niks, niveau Pipi Klimaatkous, uit Zweden of Sant’ Anuna, spijtig genoeg van hier.

Ter linker zijde was het nochtans feest! Jawel, datzelfde “links” dat door de “flaminganten-van-de-verandering” onnodig terug in het pluche werd gehesen. Het “nooit meer socialisme!” werd sneller dan gedacht een verre echo uit een utopisch verleden. Graaier Tom Meeuws zag zijn beurs alweer gutsend overstromen, in de Roma, zo mijmerde hij, zullen nog slechts tamtams (“spleettrommels” volgens Bambi Ceuppens van het Afrikamuseum), kalebas-shakers en tic-toc drums klinken. Zelf was hij reeds mateloos buiten zijn oevers getreden in “De Ochtend” (Radio 1). “Het zijn allemaal Antwerpenaren! We mogen daar niet verkrampt op reageren”, gorgelde hij steeds maar weer hetzelfde zinnetje “krampachtig” de leegte van zijn mondholte in. Volgens deze stuntel moest zowaar de auto de stad uit om plaats te maken voor de nieuwkomers! De krant “De Morgen”, de enige “zalm” ter wereld die niet tegenstroom, maar met de politiek correcte stroom mee zwemt, kopte: “Zonder migranten zou Antwerpen ontvolken”, daarmee nog maar eens het bewijs leverend dat de krant moeite heeft om oorzaak en gevolg in de juiste volgorde te plaatsen. Zelfs de dementerende Wim Van Hees, de schorre stem (nomen est omen) van “Ademloos”, kon de pret niet verbijten. Wimmeke, de keuterboer uit “de” Limburg die via Brussels kapitaal uiteindelijk in Antwerpen belandde, wil de stad al langer kapot. Was tégen de Lange Wapper maar wel vóór migratie. Amechtig schraapte hij een “kijk eens hoe positief migratie wel niet is” uit z’n rauwe strot. De cijfers had hij gepikt van Jan Hertogen, socioloog, extreemlinkse marxist, ooit nog bejubeld door Bert Anciaux … moeten we nóg verder gaan?

Links moet wel bijzonder weinig te bieden hebben – minder dan niks is het vermoeden – om zo uitbundig te staan swingen op de grafsteen van onze beschaving. Dat de N-VA met zulke lui gemene zaak maakt, is al even tekenend. Nochtans volstaat één tramrit om de verloedering tot diep in de neus te snuiven. Neem tram 5 naar Wijnegem! Vanaf station Astrid wordt zelfs de ideologisch verblinde de adem benomen door het parfum van rottende looktenen, het aroma van geronnen marginaliteit, het bouquet van de opengespatte etterbuilen der multiculturaliteit. En de troosteloosheid van de Gallifortlei of de Ruggeveldlaan op een regenachtige dag openen de deuren naar de 7de hel al helemaal! Op 26 mei verlaat de kapitein als eerste het zinkende schip. Dan verkast burgemeester de Wever naar Vlaanderen. Dat de overstap niet snel genoeg kan gaan, werd duidelijk op de receptie van de N-VA in zaal Horta. De Wever versprak er zich en dacht dat de verkiezingen al op 25 mei plaatsvonden. Geen toevallige slip of the tongue! Zijn vertrek zal een ambtelijke stilte nalaten, gepaard aan een misdadig zwijgen van de overblijvende knoeiers. Een stilte voor de effectieve verovering.

Silvius Brabo

***