“We zijn eruit!”, brulde professor Hoogvlieger de stampvolle zaal in. Moe maar tevreden gaf hij, op een inderhaast belegde persconferentie, tekst en uitleg bij zijn wonderlijke ontdekking. Waarnemers spreken reeds van een doorbraak in de genetica! Voor de eerste maal werd aan de Universiteit van Vrijzinnigenstadt (Zuid-Afrika) onomstotelijk bewezen dat ‘schijnverstandigheid’ genetisch bepaald is. Verder onderzoek moet nu uitwijzen of alleen politici getroffen worden door deze agressieve vorm van erfelijkheid, of ook andere beroepsgroepen risico lopen. Wellicht wordt veel verklaard door de selectie van de proefpersonen. De meesten onder hen bleven, om evidente redenen, liefst anoniem. Op ééntje na. Bij hem was de schijnverstandigheid al zover gevorderd dat zelfs probleemloos van kwaadaardige absurditeit kon gesproken worden. Het handelt hier om Jean-Jacques De Gucht, zoon van Chareltje Klucht, de fiscale acrobaat die onder maçonnieke gerechtelijke bescherming werd geplaatst.
Om nog andere redenen kon de identiteit van Jean-Jacques niet langer geheim gehouden worden. In zijn DNA werden namelijk ook sporen gevonden van mythische haplo-groepen, wat de wetenschappers, tot op de dag van vandaag, voor een raadsel stelt. De professor legt uit: “Bij nader onderzoek stelden we vast dat J.J. zijn perspectiefloos gezichtsvermogen erfde van cyclopen; van een dwerg kreeg hij zijn intellectuele gestalte mee en de Egyptische scarabee, symbool van wederopstanding, is verantwoordelijk voor de veerkracht waarmee hij steeds blijft terugkeren.” Nog ligt hij daar, geveld door alweer een onvergeeflijke domheid, of daar begaat hij er alweer een andere. Volgens het team van wetenschappers zou het hier mogelijk toch ook om een vaderlijke erfelijkheid kunnen gaan. De scarabee, zo weet men, is immers een ‘mestkever’, een keversoort waar papa Klucht, naar het schijnt, wel weg mee weet.
Dat de wetenschappers niet over één nacht ijs zijn gegaan, staat vast: zelfs het parlementaire werk van dit “Guinees varkentje” werd nagetrokken. Dat blijkt echter, op een compleet losgeslagen voorstel inzake euthanasie voor minderjarigen na, uit niets anders te bestaan dan uit klaagzangen. In de krant De Standaard van 15 januari jl. beklaagde intolerante Jean-Jacques zich er, op grond van de tolerantie, nog over dat het katholieke onderwijs de katholieke godsdienst terug gaat herwaarderen. De juryvoorzitter van de Libris-Literatuurprijs werd zekerheidshalve, doch met aandrang, al verzocht de prijs dit jaar niet aan De Gucht toe te kennen. Eventueel argument daarvoor zou de creatieve aanleg kunnen zijn om woorden te laten wedijveren met hun semantisch spiegelbeeld. Het gaat hier echter niet om een literair talent, zo is de redenering, maar om stuitende dwaasheid! Men vermoedt nochtans dat, omwille van de politieke en scolaire recuperatie van de milieuproblematiek, Jean-Jacques zijn pijlen actief op dit gebied gaat richten. Gevreesd wordt nu dat hij kippen gaat verwijten eieren te leggen, het koeien kwalijk gaat nemen melk te geven of vogels gaat kapittelen omdat ze vliegen. In ieder geval roept men op geen omgang met J.J. te hebben. De besmettelijkheid van deze oervorm van dwaasheid behoorde per slot van rekening niet tot de onderzoeksdoelstellingen. Voorzichtigheid blijft dus geboden!
Spietse De Vleeschouwer
Steun ‘tScheldt en word er gelukkig van!
