Er zijn zo van die modernistische mannen die zich voordoen als Vriend van de Vrouw. Het betreurende dat ze zelf geen maandstonden mogen beleven zijn ze er als de eersten bij om vrouwenleed bestreden te willen zien. Rauwe moppen krenken hen. In hun jeugd verwerd hun Playboy-exemplaar tot een plakboek en tijdens hun volwassen jaren halen ze hun niet zo beleefde puberteit in.

Kwajongens kwetsen niet, het zijn goede jongens, jongens van bij ons met een open blik op een veranderende wereld. Aan dit soort sprookjesfiguren moet je als kijker onwillekeurig denken bij het programma Die Huis op Eén. In een door blanken verzonnen Zuid-Afrikaanse villa ontvangt de presentator een praatgast. Villa Felderhof op zijn Vlaams met flink wat benepenheid. Eric Goens geilde zich op aan Danira Boukhriss Thessaloniki, of hoe heette ze ook alweer, vroeg de onderzoeksjournalist zich af.

Giechelend doende over fitness, stress, fruit en Syriëstrijders had Goens dit alles best onbezoldigd willen doen. Ze woog zestig kilo, vertrouwde Danira toe aan de lokale gymnastiekleraar én de geluidsman. Haar sokken was ze vergeten waardoor de voetfetisjisten van Vlaanderen verzamelen bliezen voor het scherm. Hun vreugde klotste overal via een doordrenkte deurmat de gang in. Danira was speels, guitig en onschuldig. Althans die indruk wekte ze toch bij bepaalde kijkers met zin voor engagement. Of conformeerde ze zich zonder het te beseffen aan iemands ideaalbeeld ?

Soms haalt men te weinig uit iemand die wellicht meer te bieden heeft. Je waande je als kijker getuige van een colonoscopie die vooral de cameraman deugd deed. Pornhub biedt een massa categorieën aan met onbezoedeld aandoende tieners. Op Eén nu ook te zien. Zo fijn.