Sinds het vertrek van Rik van Cauwelaert en Koen Meulenaere bij Knack, overstijgt het eens zo gewaardeerde en kritische weekblad amper nog het niveau van de nestbevuiling.
Met de regelmaat van de klok verschijnen er interviews met een rist ‘anders-getinte medemensen’ die zich in en tussen de Vlaamse huidplooien, als onverschrokken parasietjes, wél laven aan vet en schilfers, maar voor het overige geen goed woord veil hebben over het weefsel van hun gastheer.
In het Knack-nummer van 22 mei 2013 was het de beurt aan Chika Unigwe, Nigeriaanse schrijfster, die zich sinds 1995 ingezetene van het Kempische dorpje Turnhout mag noemen. Hoewel het haarverhullend hoofdtextiel een andere richting uitwijst, zou ze een conservatief katholieke opvoeding hebben genoten. Welke godsdienst ze nu belijdt, is onzeker. In 2013 ontving ze de Nigeria Prize for Literature, (goed voor 100 000 $!). Over de concurrentie is ons evenwel niets bekend. Unigwe schrijft in het Engels. In het Nederlands ontgaan haar de nuances. Nederlands, zo zegt de Nigeriaans-Vlaamse, is een taal zonder logica. Uit de Belgische wetgeving nochtans, ontgaat haar geen enkele nuance. Zo weet ze dat weigeren te verhuren aan zwarten, tegen de wet is. Maar het gebeurt hier straffeloos. En ook het VDAB-kantoor krijgt er van langs. Daar hadden ze haar, zonder naar haar ransel diploma’s te vragen, een job als kuisvrouw aangeboden. Tja, de VDAB-Turnhout wordt natuurlijk dagelijks overspoeld door multi-gediplomeerde negroïde studaxen!
Allemaal de schuld van het onderwijs, waar Leopold II nog als held wordt opgevoerd (naar welke school stuurt zij haar kinderen nog?) en ouders klagen als de schooljuf, godbetert, geen Nederlands kent. Ook de media heeft boter op het hoofd: wegens gebrek aan zwarte rolmodellen. Nee, in Amerika en Canada, waar ze kort woonde, is het allemaal veel beter! Ik voel mee met Chika: het moet niet gemakkelijk zijn om gebukt te gaan onder zoveel masochisme, dat haar noopt van alle landen op de wereld er het slechtste uit te kiezen om er te komen wonen. Maar erger is het toch nog gesteld met het weekblad dat aan zulke stem een microfoon geeft. In London werd een militair in stukken gehakt, in Zweden braken moslimrellen uit en Sharia4UK bedreigde vanuit de Britse hoofdstad en Libanon openlijk ons land omdat het Fouad Belkacem arresteerde. Als ook bij ons de hel losbreekt zal de nestbevuilende Knack-journalist zich wellicht als eerste verschuilen achter een ‘Wir haben es nicht gewusst’– replay.
Maar dan is het – zoals we nog al eens meemaakten – te laat!
Brabo
**

Chika Unigwe
**
Titel van dit artikel in het ‘tScheldt Archief: ACTUEEL IV – 1098 Brabo
**